श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 850


ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦਹਿ ਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
ब्रहमु बिंदहि ते ब्राहमणा जे चलहि सतिगुर भाइ ॥

तो एकटाच भगवंताला ओळखतो आणि तो एकटाच ब्राह्मण आहे, जो खऱ्या गुरूंच्या इच्छेनुसार चालतो.

ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ॥
जिन कै हिरदै हरि वसै हउमै रोगु गवाइ ॥

ज्याचे अंतःकरण भगवंताने भरलेले आहे, तो अहंकार आणि रोगापासून मुक्त होतो.

ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
गुण रवहि गुण संग्रहहि जोती जोति मिलाइ ॥

तो परमेश्वराची स्तुती करतो, पुण्य गोळा करतो आणि त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो.

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਵਿਰਲੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦਹਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
इसु जुग महि विरले ब्राहमण ब्रहमु बिंदहि चितु लाइ ॥

किती दुर्मिळ आहेत ते ब्राह्मण जे या युगात भगवंताला ओळखतात, प्रेमाने आपले चैतन्य त्याच्यावर केंद्रित करतात.

ਨਾਨਕ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਚਾ ਸੇ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
नानक जिन कउ नदरि करे हरि सचा से नामि रहे लिव लाइ ॥१॥

हे नानक, ज्यांना भगवंताच्या कृपेने धन्यता प्राप्त झाली आहे, ते खऱ्या परमेश्वराच्या नामात प्रेमभावाने जोडलेले राहतात. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਤੀਆ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥
सतिगुर की सेव न कीतीआ सबदि न लगो भाउ ॥

जो खऱ्या गुरूंची सेवा करत नाही आणि ज्याला शब्दाचे प्रेम नाही,

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਮਾਵਣਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘੁ ਬਹੁ ਸੁਆਉ ॥
हउमै रोगु कमावणा अति दीरघु बहु सुआउ ॥

अहंकाराचा अत्यंत क्लेशदायक रोग कमावतो; तो खूप स्वार्थी आहे.

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ॥
मनहठि करम कमावणे फिरि फिरि जोनी पाइ ॥

जिद्दीने वागल्याने तो पुन्हा पुन्हा जन्म घेतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
गुरमुखि जनमु सफलु है जिस नो आपे लए मिलाइ ॥

गुरुमुखाचा जन्म फलदायी व शुभ असतो. परमेश्वर त्याला स्वतःशी जोडतो.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
नानक नदरी नदरि करे ता नाम धनु पलै पाइ ॥२॥

हे नानक, जेव्हा दयाळू परमेश्वर त्याची दया करतो तेव्हा मनुष्याला नामाची संपत्ती मिळते. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਭ ਵਡਿਆਈਆ ਹਰਿ ਨਾਮ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਈਐ ॥
सभ वडिआईआ हरि नाम विचि हरि गुरमुखि धिआईऐ ॥

सर्व तेजस्वी महानता परमेश्वराच्या नावात आहे; गुरुमुख म्हणून परमेश्वराचे ध्यान करा.

ਜਿ ਵਸਤੁ ਮੰਗੀਐ ਸਾਈ ਪਾਈਐ ਜੇ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥
जि वसतु मंगीऐ साई पाईऐ जे नामि चितु लाईऐ ॥

मनुष्य जे मागतो ते सर्व प्राप्त होते, जर त्याने आपली जाणीव परमेश्वरावर केंद्रित केली.

ਗੁਹਜ ਗਲ ਜੀਅ ਕੀ ਕੀਚੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਸਿ ਤਾ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
गुहज गल जीअ की कीचै सतिगुरू पासि ता सरब सुखु पाईऐ ॥

जर त्याने आपल्या आत्म्याचे रहस्य खऱ्या गुरूंना सांगितले तर त्याला परम शांती मिळते.

ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਦੇਇ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਈਐ ॥
गुरु पूरा हरि उपदेसु देइ सभ भुख लहि जाईऐ ॥

जेव्हा परिपूर्ण गुरू परमेश्वराची शिकवण देतात, तेव्हा सर्व भूक नाहीशी होते.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥੩॥
जिसु पूरबि होवै लिखिआ सो हरि गुण गाईऐ ॥३॥

ज्याला अशा पूर्वनिर्धारित प्रारब्धाने आशीर्वादित केले आहे, तो परमेश्वराची स्तुती गातो. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਖਾਲੀ ਕੋ ਨਹੀ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
सतिगुर ते खाली को नही मेरै प्रभि मेलि मिलाए ॥

खऱ्या गुरूपासून कोणीही रिकाम्या हाताने जात नाही; तो मला माझ्या देवाशी एकरूप करतो.

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਇਛੇ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
सतिगुर का दरसनु सफलु है जेहा को इछे तेहा फलु पाए ॥

सत्गुरूंचे दर्शन फलदायी आहे; त्याद्वारे, व्यक्तीला जे काही फलदायी बक्षीस हवे असते ते प्राप्त होते.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
गुर का सबदु अंम्रितु है सभ त्रिसना भुख गवाए ॥

गुरूंचे वचन म्हणजे अमृत आहे. हे सर्व भूक आणि तहान दूर करते.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਸੰਤੋਖੁ ਹੋਆ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਏ ॥
हरि रसु पी संतोखु होआ सचु वसिआ मनि आए ॥

परमेश्वराचे उदात्त सार प्यायल्याने समाधान मिळते; खरा परमेश्वर मनात वास करायला येतो.

ਸਚੁ ਧਿਆਇ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ॥
सचु धिआइ अमरा पदु पाइआ अनहद सबद वजाए ॥

खऱ्या परमेश्वराचे चिंतन केल्याने अमरत्व प्राप्त होते; शब्दाचा अनस्ट्रक शब्द कंपन करतो आणि आवाज करतो.

ਸਚੋ ਦਹ ਦਿਸਿ ਪਸਰਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
सचो दह दिसि पसरिआ गुर कै सहजि सुभाए ॥

खरा परमेश्वर दहा दिशांनी व्यापलेला आहे; गुरूच्या माध्यमातून हे अंतर्ज्ञानाने कळते.

ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਹੈ ਸੇ ਜਨ ਛਪਹਿ ਨ ਕਿਸੈ ਦੇ ਛਪਾਏ ॥੧॥
नानक जिन अंदरि सचु है से जन छपहि न किसै दे छपाए ॥१॥

हे नानक, ज्यांच्या आत सत्य आहे ते नम्र प्राणी कधीही लपलेले नसतात, जरी इतरांनी ते लपविण्याचा प्रयत्न केला. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
गुर सेवा ते हरि पाईऐ जा कउ नदरि करेइ ॥

गुरूंची सेवा केल्याने, जेव्हा परमेश्वर त्याच्या कृपेने त्याच्यावर आशीर्वाद देतो तेव्हा तो परमेश्वराचा शोध घेतो.

ਮਾਨਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਭਏ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ॥
मानस ते देवते भए सची भगति जिसु देइ ॥

जेव्हा परमेश्वर त्यांना खऱ्या भक्तीपूजेचा आशीर्वाद देतो तेव्हा मानव देवदूत बनतात.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਚੇਇ ॥
हउमै मारि मिलाइअनु गुर कै सबदि सुचेइ ॥

अहंकारावर विजय मिळवून ते परमेश्वरात मिसळले जातात; गुरूंच्या शब्दाने ते शुद्ध होतात.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਨਾਮੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥੨॥
नानक सहजे मिलि रहे नामु वडिआई देइ ॥२॥

हे नानक, ते परमेश्वरात विलीन राहतात; ते नामाच्या तेजस्वी महानतेने धन्य आहेत. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਵੈ ਕੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਵਧਾਈ ॥
गुर सतिगुर विचि नावै की वडी वडिआई हरि करतै आपि वधाई ॥

गुरूमध्ये, खरे गुरू, नामाचे तेजस्वी माहात्म्य आहे. सृष्टिकर्ता प्रभूने स्वतः ते मोठे केले आहे.

ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਸਭਿ ਵੇਖਿ ਵੇਖਿ ਜੀਵਨਿੑ ਓਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਹਿਰਦੈ ਭਾਈ ॥
सेवक सिख सभि वेखि वेखि जीवनि ओना अंदरि हिरदै भाई ॥

त्याचे सर्व सेवक आणि शीख त्याकडे टक लावून, टक लावून जगतात. ते त्यांच्या अंतःकरणाला आतून आनंद देणारे आहे.

ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖਿ ਨ ਸਕਨਿ ਓਨੑਾ ਪਰਾਇਆ ਭਲਾ ਨ ਸੁਖਾਈ ॥
निंदक दुसट वडिआई वेखि न सकनि ओना पराइआ भला न सुखाई ॥

निंदक व दुष्कर्म करणारे हे तेजस्वी महानता पाहू शकत नाहीत; ते इतरांच्या चांगुलपणाची कदर करत नाहीत.

ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸ ਹੀ ਕੀ ਝਖ ਮਾਰੀ ਜਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥
किआ होवै किस ही की झख मारी जा सचे सिउ बणि आई ॥

कोणीही बडबड करून काय साध्य करू शकते? गुरू हा खऱ्या परमेश्वराच्या प्रेमात असतो.

ਜਿ ਗਲ ਕਰਤੇ ਭਾਵੈ ਸਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਸਭ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਲੋਕਾਈ ॥੪॥
जि गल करते भावै सा नित नित चड़ै सवाई सभ झखि झखि मरै लोकाई ॥४॥

जे सृष्टिकर्ता परमेश्वराला आवडते ते दिवसेंदिवस वाढत जाते, तर सर्व लोक निरुपयोगी बडबड करतात. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਏਹ ਆਸਾ ਦੂਜੇ ਭਾਵ ਕੀ ਜੋ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
ध्रिगु एह आसा दूजे भाव की जो मोहि माइआ चितु लाए ॥

द्वैतप्रेमातील आशा शापित आहेत; ते चैतन्य प्रेम आणि मायेची आसक्ती यांच्याशी जोडतात.

ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਲੑਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
हरि सुखु पलरि तिआगिआ नामु विसारि दुखु पाए ॥

जो पेंढ्याच्या मोबदल्यात परमेश्वराची शांती सोडतो, आणि नाम विसरतो, त्याला दुःख सहन करावे लागते.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430