स्वार्थी मनमुख आपल्या मुली, मुलगे आणि नातेवाईकांकडे आपलेच मानतो.
आपल्या पत्नीकडे पाहून तो प्रसन्न होतो. पण सुखासोबतच ते दुःखही घेऊन येतात.
गुरुमुख शब्दाशी एकरूप होतात. रात्रंदिवस ते परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आनंद घेतात. ||3||
दुष्ट, विश्वासहीन निंदकांची चेतना क्षणिक संपत्तीच्या शोधात, अस्थिर आणि विचलित होऊन फिरत असते.
स्वत:च्या बाहेर शोधून ते उद्ध्वस्त होतात; त्यांच्या शोधाचा उद्देश हृदयाच्या घरातील त्या पवित्र ठिकाणी आहे.
स्वार्थी मनमुख आपल्या अहंकारात चुकतात; गुरुमुख ते त्यांच्या मांडीत घेतात. ||4||
तुम्ही नालायक, विश्वासहीन निंदक-तुमचे स्वतःचे मूळ ओळखता!
हे शरीर रक्त आणि वीर्यापासून बनलेले आहे. ते शेवटी अग्नीला पाठवले जाईल.
तुमच्या कपाळावर कोरलेल्या खऱ्या चिन्हानुसार शरीर श्वासाच्या शक्तीखाली आहे. ||5||
प्रत्येकजण दीर्घायुष्याची याचना करतो - मरण्याची कोणालाच इच्छा नसते.
ज्या गुरुमुखात देव वास करतो त्याला शांती आणि आरामाचे जीवन मिळते.
नामाशिवाय, ज्यांना धन्य दृष्टी नाही, त्यांना परमेश्वराचे आणि गुरुंचे दर्शन काय लाभेल? ||6||
रात्री त्यांच्या स्वप्नात, लोक झोपेपर्यंत फिरतात;
इतकेच, जोपर्यंत त्यांचे अंतःकरण अहंकार आणि द्वैत यांनी भरलेले आहे तोपर्यंत ते सर्प मायेच्या अधीन असतात.
गुरूंच्या शिकवणुकीतून त्यांना समजते आणि हे जग फक्त एक स्वप्न आहे. ||7||
जसे पाण्याने तहान भागते आणि बाळ आईच्या दुधाने तृप्त होते,
आणि जसे कमळ पाण्याशिवाय राहत नाही आणि जसे मासे पाण्याशिवाय मरतात
-हे नानक, गुरुमुख जगतो, परमेश्वराचे उदात्त सार प्राप्त करतो, आणि परमेश्वराची स्तुती गातो. ||8||15||
सिरी राग, पहिली मेहल:
माझ्या वडिलांच्या घरातील या जगातला भयानक पर्वत पाहून मी घाबरलो.
हा उंच डोंगर चढणे तसे अवघड आहे; तेथे पोहोचणारी शिडी नाही.
पण गुरुमुख या नात्याने मला माहीत आहे की ते माझ्या आत्म्यात आहे; गुरूंनी मला युनियनमध्ये आणले आणि म्हणून मी ओलांडले. ||1||
हे नियतीच्या भावांनो, भयंकर जग-सागर पार करणे कठीण आहे-मी घाबरलो आहे!
परिपूर्ण खरे गुरु, त्यांच्या आनंदात, मला भेटले आहेत; भगवंताच्या नामाने गुरुंनी माझे रक्षण केले आहे. ||1||विराम||
मी म्हणू शकतो, "मी जात आहे, मी जात आहे", परंतु मला माहित आहे की, शेवटी, मला खरोखर जावे लागेल.
जो येईल त्यालाही जावे. केवळ गुरु आणि निर्माता हेच शाश्वत आहेत.
म्हणून सत्याची सतत स्तुती करा आणि त्याच्या सत्यस्थानावर प्रेम करा. ||2||
सुंदर दरवाजे, घरे आणि राजवाडे, भक्कमपणे बांधलेले किल्ले,
हत्ती, काठी घातलेले घोडे, शेकडो हजारो सैन्य
- यापैकी कोणीही शेवटी कोणाच्याही सोबत जाणार नाही, आणि तरीही, मूर्ख स्वतःला या गोष्टींमुळे थकवण्यास त्रास देतात आणि नंतर मरतात. ||3||
तुम्ही सोने आणि चकती गोळा करू शकता, परंतु संपत्ती हे फक्त अडकण्याचे जाळे आहे.
तुम्ही ढोल वाजवून संपूर्ण जगावर अधिकार गाजवू शकता, परंतु नामाशिवाय मृत्यू तुमच्या डोक्यावर घिरट्या घालत आहे.
शरीर पडल्यावर जीवनाचा खेळ संपला; मग दुष्टांची काय अवस्था असेल? ||4||
पती आपल्या मुलांना आणि पत्नीला त्याच्या पलंगावर पाहून आनंदित होतो.
तो चंदन आणि सुगंधी तेल लावतो आणि स्वतःचे सुंदर कपडे घालतो.
पण धूळ धूळात मिसळेल आणि चूल आणि घर मागे सोडून तो निघून जाईल. ||5||
त्याला सरदार, सम्राट, राजा, राज्यपाल किंवा स्वामी म्हटले जाऊ शकते;
तो एक नेता किंवा प्रमुख म्हणून स्वत: ला सादर करू शकतो, परंतु हे त्याला केवळ अहंकारी अभिमानाच्या आगीत जाळून टाकते.
स्वार्थी मनमुख नामाचा विसर पडला आहे. तो जंगलाच्या आगीत जळणाऱ्या पेंढासारखा आहे. ||6||
जो कोणी या जगात येऊन अहंकारात रमतो त्याने निघून जावे.