ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1159
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਛਾਡੇ ਦੋਊ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पंडित मुलां छाडे दोऊ ॥१॥ रहाउ ॥मी पंडित, हिंदू धर्मपंडित आणि मुल्ला, मुस्लिम धर्मगुरू या दोघांचा त्याग केला आहे. ||1||विराम||
ਬੁਨਿ ਬੁਨਿ ਆਪ ਆਪੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥
बुनि बुनि आप आपु पहिरावउ ॥मी विणणे आणि विणणे, आणि मी जे विणते ते घालते.
ਜਹ ਨਹੀ ਆਪੁ ਤਹਾ ਹੋਇ ਗਾਵਉ ॥੨॥
जह नही आपु तहा होइ गावउ ॥२॥जिथे अहंकार नसतो तिथे मी देवाचे गुणगान गातो. ||2||
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਲਿਖਿ ਦੀਆ ॥
पंडित मुलां जो लिखि दीआ ॥पंडित आणि मुल्ला यांनी जे काही लिहिले आहे.
ਛਾਡਿ ਚਲੇ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਲੀਆ ॥੩॥
छाडि चले हम कछू न लीआ ॥३॥मी नाकारतो; मला त्यातले काहीही मान्य नाही. ||3||
ਰਿਦੈ ਇਖਲਾਸੁ ਨਿਰਖਿ ਲੇ ਮੀਰਾ ॥
रिदै इखलासु निरखि ले मीरा ॥माझे अंतःकरण शुद्ध आहे आणि म्हणून मी परमेश्वराला आत पाहिले आहे.
ਆਪੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਮਿਲੇ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੭॥
आपु खोजि खोजि मिले कबीरा ॥४॥७॥शोधता शोधता, स्वतःमध्ये शोधता, कबीर परमेश्वराला भेटला. ||4||7||
ਨਿਰਧਨ ਆਦਰੁ ਕੋਈ ਨ ਦੇਇ ॥
निरधन आदरु कोई न देइ ॥गरीब माणसाला कोणी मान देत नाही.
ਲਾਖ ਜਤਨ ਕਰੈ ਓਹੁ ਚਿਤਿ ਨ ਧਰੇਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
लाख जतन करै ओहु चिति न धरेइ ॥१॥ रहाउ ॥तो हजारो प्रयत्न करेल, पण त्याच्याकडे कोणी लक्ष देत नाही. ||1||विराम||
ਜਉ ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
जउ निरधनु सरधन कै जाइ ॥गरीब माणूस जेव्हा श्रीमंत माणसाकडे जातो,
ਆਗੇ ਬੈਠਾ ਪੀਠਿ ਫਿਰਾਇ ॥੧॥
आगे बैठा पीठि फिराइ ॥१॥आणि त्याच्या समोर बसतो, श्रीमंत माणूस त्याच्याकडे पाठ फिरवतो. ||1||
ਜਉ ਸਰਧਨੁ ਨਿਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
जउ सरधनु निरधन कै जाइ ॥पण जेव्हा श्रीमंत माणूस गरीब माणसाकडे जातो,
ਦੀਆ ਆਦਰੁ ਲੀਆ ਬੁਲਾਇ ॥੨॥
दीआ आदरु लीआ बुलाइ ॥२॥गरीब माणूस आदराने त्याचे स्वागत करतो. ||2||
ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨੁ ਦੋਨਉ ਭਾਈ ॥
निरधनु सरधनु दोनउ भाई ॥गरीब माणूस आणि श्रीमंत माणूस दोघेही भाऊ.
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਕਲਾ ਨ ਮੇਟੀ ਜਾਈ ॥੩॥
प्रभ की कला न मेटी जाई ॥३॥देवाची पूर्वनियोजित योजना पुसली जाऊ शकत नाही. ||3||
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥
कहि कबीर निरधनु है सोई ॥कबीर म्हणतो, तो एकटाच गरीब आहे,
ਜਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੮॥
जा के हिरदै नामु न होई ॥४॥८॥ज्याच्या हृदयात परमेश्वराचे नाम नाही. ||4||8||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਭਗਤਿ ਕਮਾਈ ॥
गुर सेवा ते भगति कमाई ॥गुरूंची सेवा करणे, भक्तिभावाने उपासना केली जाते.
ਤਬ ਇਹ ਮਾਨਸ ਦੇਹੀ ਪਾਈ ॥
तब इह मानस देही पाई ॥मग, हे मानवी शरीर प्राप्त होते.
ਇਸ ਦੇਹੀ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਦੇਵ ॥
इस देही कउ सिमरहि देव ॥देवांनाही या मानवी देहाची आस असते.
ਸੋ ਦੇਹੀ ਭਜੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥੧॥
सो देही भजु हरि की सेव ॥१॥म्हणून त्या मानवी शरीराला कंपन करा आणि परमेश्वराची सेवा करण्याचा विचार करा. ||1||
ਭਜਹੁ ਗੁੋਬਿੰਦ ਭੂਲਿ ਮਤ ਜਾਹੁ ॥
भजहु गुोबिंद भूलि मत जाहु ॥कंपन करा, आणि विश्वाच्या परमेश्वराचे ध्यान करा आणि त्याला कधीही विसरू नका.
ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਕਾ ਏਹੀ ਲਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मानस जनम का एही लाहु ॥१॥ रहाउ ॥ही या मानव अवताराची धन्य संधी आहे. ||1||विराम||
ਜਬ ਲਗੁ ਜਰਾ ਰੋਗੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥
जब लगु जरा रोगु नही आइआ ॥जोपर्यंत वृद्धापकाळाचा रोग शरीरात येत नाही,
ਜਬ ਲਗੁ ਕਾਲਿ ਗ੍ਰਸੀ ਨਹੀ ਕਾਇਆ ॥
जब लगु कालि ग्रसी नही काइआ ॥आणि जोपर्यंत मृत्यू येत नाही आणि शरीर ताब्यात घेत नाही,
ਜਬ ਲਗੁ ਬਿਕਲ ਭਈ ਨਹੀ ਬਾਨੀ ॥
जब लगु बिकल भई नही बानी ॥आणि जोपर्यंत तुमच्या आवाजाची शक्ती कमी होत नाही,
ਭਜਿ ਲੇਹਿ ਰੇ ਮਨ ਸਾਰਿਗਪਾਨੀ ॥੨॥
भजि लेहि रे मन सारिगपानी ॥२॥हे नश्वर जीव, कंप पाव आणि जगाच्या परमेश्वराचे ध्यान करा. ||2||
ਅਬ ਨ ਭਜਸਿ ਭਜਸਿ ਕਬ ਭਾਈ ॥
अब न भजसि भजसि कब भाई ॥हे नियतीच्या भावा, तू आता कंप व त्याचे चिंतन केले नाहीस तर कधी करणार?
ਆਵੈ ਅੰਤੁ ਨ ਭਜਿਆ ਜਾਈ ॥
आवै अंतु न भजिआ जाई ॥जेव्हा शेवट येईल, तेव्हा तुम्ही कंपन करू शकणार नाही आणि त्याचे ध्यान करू शकणार नाही.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਅਬ ਸਾਰੁ ॥
जो किछु करहि सोई अब सारु ॥तुम्हाला जे काही करायचे आहे - ते करण्याची हीच सर्वोत्तम वेळ आहे.
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹੁ ਨ ਪਾਵਹੁ ਪਾਰੁ ॥੩॥
फिरि पछुताहु न पावहु पारु ॥३॥अन्यथा, तुम्हाला नंतर पश्चात्ताप होईल आणि पश्चात्ताप होईल आणि तुम्हाला दुसऱ्या बाजूला नेले जाणार नाही. ||3||
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜੋ ਲਾਇਆ ਸੇਵ ॥
सो सेवकु जो लाइआ सेव ॥तो एकटाच सेवक आहे, ज्याला परमेश्वर त्याच्या सेवेची आज्ञा देतो.
ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਏ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਵ ॥
तिन ही पाए निरंजन देव ॥तो एकटाच निष्कलंक दैवी परमेश्वराला प्राप्त करतो.
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤਾ ਕੇ ਖੁਲੑੇ ਕਪਾਟ ॥
गुर मिलि ता के खुले कपाट ॥गुरूंना भेटून त्याचे दरवाजे खुले होतात,
ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋਨੀ ਬਾਟ ॥੪॥
बहुरि न आवै जोनी बाट ॥४॥आणि त्याला पुनर्जन्माच्या मार्गावर पुन्हा प्रवास करावा लागणार नाही. ||4||
ਇਹੀ ਤੇਰਾ ਅਉਸਰੁ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਾਰ ॥
इही तेरा अउसरु इह तेरी बार ॥ही तुमची संधी आहे आणि ही तुमची वेळ आहे.
ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਤੂ ਦੇਖੁ ਬਿਚਾਰਿ ॥
घट भीतरि तू देखु बिचारि ॥आपल्या स्वतःच्या हृदयात खोलवर पहा आणि यावर विचार करा.
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਜੀਤਿ ਕੈ ਹਾਰਿ ॥
कहत कबीरु जीति कै हारि ॥कबीर म्हणतात, तुम्ही जिंकू शकता किंवा हरू शकता.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਹਿਓ ਪੁਕਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ॥੫॥੧॥੯॥
बहु बिधि कहिओ पुकारि पुकारि ॥५॥१॥९॥अनेक मार्गांनी, मी हे मोठ्याने घोषित केले आहे. ||5||1||9||
ਸਿਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਬਸੈ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ ॥
सिव की पुरी बसै बुधि सारु ॥देवाच्या शहरात, उदात्त समज प्रबल आहे.
ਤਹ ਤੁਮੑ ਮਿਲਿ ਕੈ ਕਰਹੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
तह तुम मिलि कै करहु बिचारु ॥तेथे तुम्ही परमेश्वराला भेटाल आणि त्याचे चिंतन कराल.
ਈਤ ਊਤ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਰੈ ॥
ईत ऊत की सोझी परै ॥त्यामुळे तुम्हाला हे जग आणि परलोक समजेल.
ਕਉਨੁ ਕਰਮ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
कउनु करम मेरा करि करि मरै ॥१॥शेवटी तुम्हीच मेले तर सर्वस्व तुमच्या मालकीचे आहे असा दावा करून काय उपयोग? ||1||
ਨਿਜ ਪਦ ਊਪਰਿ ਲਾਗੋ ਧਿਆਨੁ ॥
निज पद ऊपरि लागो धिआनु ॥मी माझे ध्यान माझ्या अंतर्मनावर, खोलवर केंद्रित करतो.
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮੋਰਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
राजा राम नामु मोरा ब्रहम गिआनु ॥१॥ रहाउ ॥सार्वभौम परमेश्वराचे नाव हे माझे आध्यात्मिक ज्ञान आहे. ||1||विराम||
ਮੂਲ ਦੁਆਰੈ ਬੰਧਿਆ ਬੰਧੁ ॥
मूल दुआरै बंधिआ बंधु ॥पहिल्या चक्रात, मूळ चक्र, मी लगाम पकडून त्यांना बांधले आहे.
ਰਵਿ ਊਪਰਿ ਗਹਿ ਰਾਖਿਆ ਚੰਦੁ ॥
रवि ऊपरि गहि राखिआ चंदु ॥मी घट्टपणे चंद्र सूर्याच्या वर ठेवला आहे.
ਪਛਮ ਦੁਆਰੈ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ॥
पछम दुआरै सूरजु तपै ॥पश्चिमेकडील दरवाजावर सूर्य तळपतो.
ਮੇਰ ਡੰਡ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਬਸੈ ॥੨॥
मेर डंड सिर ऊपरि बसै ॥२॥शुष्मानाच्या मध्यवर्ती वाहिनीद्वारे, ते माझ्या डोक्यावर वर येते. ||2||
ਪਸਚਮ ਦੁਆਰੇ ਕੀ ਸਿਲ ਓੜ ॥
पसचम दुआरे की सिल ओड़ ॥त्या पश्चिम दरवाजावर एक दगड आहे,
ਤਿਹ ਸਿਲ ਊਪਰਿ ਖਿੜਕੀ ਅਉਰ ॥
तिह सिल ऊपरि खिड़की अउर ॥आणि त्या दगडाच्या वर दुसरी खिडकी आहे.
ਖਿੜਕੀ ਊਪਰਿ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ॥
खिड़की ऊपरि दसवा दुआरु ॥त्या खिडकीच्या वर दहावा दरवाजा आहे.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥੨॥੧੦॥
कहि कबीर ता का अंतु न पारु ॥३॥२॥१०॥कबीर म्हणतात, त्याला अंत किंवा मर्यादा नाही. ||3||2||10||
ਸੋ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਮਨ ਸਿਉ ਲਰੈ ॥
सो मुलां जो मन सिउ लरै ॥तो एकटाच मुल्ला आहे, जो आपल्या मनाशी संघर्ष करतो,
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਕਾਲ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ॥
गुर उपदेसि काल सिउ जुरै ॥आणि गुरूंच्या शिकवणीने मृत्यूशी झुंज देतो.
ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕਾ ਮਰਦੈ ਮਾਨੁ ॥
काल पुरख का मरदै मानु ॥तो मृत्यूच्या दूताचा अभिमान चिरडतो.
ਤਿਸੁ ਮੁਲਾ ਕਉ ਸਦਾ ਸਲਾਮੁ ॥੧॥
तिसु मुला कउ सदा सलामु ॥१॥त्या मुल्लाला मी कधीही आदरपूर्वक नमस्कार करतो. ||1||