दिवसेंदिवस, तासांमागून, जीवन त्याच्या मार्गावर चालते आणि शरीर सुकते.
मरण, शिकारी, कसायाप्रमाणे, फिरत आहे; मला सांगा, आम्ही काय करू शकतो? ||1||
तो दिवस झपाट्याने जवळ येत आहे.
आई, वडील, भावंडे, मुले आणि जोडीदार - मला सांगा, कोण कोणाचे आहे? ||1||विराम||
जोपर्यंत शरीरात प्रकाश राहतो तोपर्यंत पशू स्वतःला समजत नाही.
तो आपले जीवन आणि दर्जा टिकवून ठेवण्यासाठी लोभाने वागतो आणि त्याच्या डोळ्यांनी काहीही पाहत नाही. ||2||
कबीर म्हणतात, हे नश्वर, ऐक: तुझ्या मनातील शंका सोडून दे.
हे नश्वर, केवळ एकच नाम, परमेश्वराचे नामस्मरण कर आणि एकच परमेश्वराचे आश्रय घे. ||3||2||
तो नम्र प्राणी, ज्याला प्रेमळ भक्तीबद्दल थोडेसेही माहीत आहे - त्याच्यासाठी आश्चर्य काय आहे?
पाण्याप्रमाणे, पाण्यात टपकणारे, जे पुन्हा वेगळे करता येत नाही, त्याचप्रमाणे विणकर कबीर, कोमल अंतःकरणाने, परमेश्वरात विलीन झाला आहे. ||1||
हे परमेश्वराच्या लोकांनो, मी फक्त एक साधा मूर्ख आहे.
जर कबीर बनारस येथे देह सोडून स्वत:ला मुक्त करत असेल, तर त्याला परमेश्वराचे काय कर्तव्य असेल? ||1||विराम||
कबीर म्हणतात, हे लोक ऐका - संशयाने भ्रमित होऊ नका.
परमेश्वर जर हृदयात असेल तर बनारस आणि मगघरची नापीक जमीन यात काय फरक आहे? ||2||3||
मनुष्य इंद्राच्या क्षेत्रात किंवा शिवाच्या क्षेत्रात जाऊ शकतात.
पण त्यांच्या ढोंगीपणामुळे आणि खोट्या प्रार्थनांमुळे त्यांना पुन्हा निघून जावे लागेल. ||1||
मी काय मागू? कोणतीही गोष्ट कायमस्वरूपी टिकत नाही.
परमेश्वराचे नाम आपल्या मनात धारण करा. ||1||विराम||
कीर्ती आणि वैभव, शक्ती, संपत्ती आणि गौरवशाली महानता
- यापैकी कोणीही तुमच्यासोबत जाणार नाही किंवा शेवटी तुम्हाला मदत करणार नाही. ||2||
मुले, जोडीदार, संपत्ती आणि माया
- यापासून कोणाला शांती मिळाली आहे? ||3||
कबीर म्हणतात, बाकी कशाचाही उपयोग नाही.
माझ्या मनात भगवंताच्या नामाची संपत्ती आहे. ||4||4||
हे प्रारब्धाच्या भावंडांनो, परमेश्वराचे स्मरण करा, परमेश्वराचे स्मरण करा, ध्यानात परमेश्वराचे स्मरण करा.
ध्यानात भगवंताचे नामस्मरण न केल्याने पुष्कळ लोक बुडतात. ||1||विराम||
तुमचा जोडीदार, मुले, शरीर, घर आणि संपत्ती - तुम्हाला वाटते की ते तुम्हाला शांती देईल.
परंतु मृत्यूची वेळ आल्यावर यापैकी काहीही तुमचे राहणार नाही. ||1||
अजमल, हत्ती आणि वेश्या यांनी अनेक पापे केली,
पण तरीही त्यांनी भगवंताचे नामस्मरण करून संसारसागर पार केला. ||2||
तुम्ही डुक्कर आणि कुत्रे म्हणून पुनर्जन्मात भटकले आहात - तुम्हाला लाज वाटली नाही का?
भगवंताच्या अमृत नामाचा त्याग करून तू विष का खातोस? ||3||
करा आणि करू नका याबद्दलच्या तुमच्या शंका सोडून द्या आणि परमेश्वराचे नाव घ्या.
गुरूंच्या कृपेने, हे सेवक कबीर, परमेश्वरावर प्रेम कर. ||4||5||
धनासरी, भक्त नाम दैव जीचे वचन:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
ते खोल पाया खणतात आणि उंच महाल बांधतात.
डोक्यावर मूठभर पेंढा घेऊन दिवस काढणाऱ्या मार्कंडापेक्षा कोणी जास्त जगू शकेल का? ||1||
निर्माता परमेश्वर हाच आपला एकमेव मित्र आहे.
अरे माणसा, तू इतका गर्व का करतोस? हे शरीर केवळ तात्पुरते आहे - ते निघून जाईल. ||1||विराम||