श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 970

ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਹਮ ਤੁਮੑਰੇ ਸੇਵਕ ਅਬ ਤਉ ਮਿਟਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥

पूरब जनम हम तुमरे सेवक अब तउ मिटिआ न जाई ॥

माझ्या मागील जन्मात मी तुझा सेवक होतो; आता, मी तुला सोडू शकत नाही.

ਤੇਰੇ ਦੁਆਰੈ ਧੁਨਿ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਥੈ ਮੇਰੇ ਦਗਾਈ ॥੨॥

तेरे दुआरै धुनि सहज की माथै मेरे दगाई ॥२॥

खगोलीय ध्वनी प्रवाह तुमच्या दारात वाजतो. माझ्या कपाळावर तुझा शिक्का बसला आहे. ||2||

ਦਾਗੇ ਹੋਹਿ ਸੁ ਰਨ ਮਹਿ ਜੂਝਹਿ ਬਿਨੁ ਦਾਗੇ ਭਗਿ ਜਾਈ ॥

दागे होहि सु रन महि जूझहि बिनु दागे भगि जाई ॥

ज्यांना तुमच्या ब्रँडने ओळखले जाते ते युद्धात धैर्याने लढतात; तुमचा ब्रँड नसलेले पळून जातात.

ਸਾਧੂ ਹੋਇ ਸੁ ਭਗਤਿ ਪਛਾਨੈ ਹਰਿ ਲਏ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈ ॥੩॥

साधू होइ सु भगति पछानै हरि लए खजानै पाई ॥३॥

जो एक पवित्र व्यक्ती बनतो, त्याला परमेश्वराच्या भक्तीच्या पूजेचे मूल्य कळते. परमेश्वर त्याला त्याच्या खजिन्यात ठेवतो. ||3||

ਕੋਠਰੇ ਮਹਿ ਕੋਠਰੀ ਪਰਮ ਕੋਠੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥

कोठरे महि कोठरी परम कोठी बीचारि ॥

किल्ल्यात चेंबर आहे; चिंतनात्मक ध्यानाने ते सर्वोच्च कक्ष बनते.

ਗੁਰਿ ਦੀਨੀ ਬਸਤੁ ਕਬੀਰ ਕਉ ਲੇਵਹੁ ਬਸਤੁ ਸਮੑਾਰਿ ॥੪॥

गुरि दीनी बसतु कबीर कउ लेवहु बसतु समारि ॥४॥

गुरूंनी कबीरला वस्तू देऊन आशीर्वाद दिला आहे की, "ही वस्तू घ्या; तिचे जतन करा आणि सुरक्षित ठेवा." ||4||

ਕਬੀਰਿ ਦੀਈ ਸੰਸਾਰ ਕਉ ਲੀਨੀ ਜਿਸੁ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ॥

कबीरि दीई संसार कउ लीनी जिसु मसतकि भागु ॥

कबीर जगाला देतो, पण तो एकटाच घेतो, ज्याच्या कपाळावर असे नशीब लिहिलेले असते.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਥਿਰੁ ਤਾ ਕਾ ਸੋਹਾਗੁ ॥੫॥੪॥

अंम्रित रसु जिनि पाइआ थिरु ता का सोहागु ॥५॥४॥

ज्याला हे अमृत तत्व प्राप्त होते त्याचा विवाह हा कायमस्वरूपी असतो. ||5||4||

ਜਿਹ ਮੁਖ ਬੇਦੁ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਨਿਕਸੈ ਸੋ ਕਿਉ ਬ੍ਰਹਮਨੁ ਬਿਸਰੁ ਕਰੈ ॥

जिह मुख बेदु गाइत्री निकसै सो किउ ब्रहमनु बिसरु करै ॥

हे ब्राह्मणा, ज्याच्या मुखातून वेद आणि गायत्री प्रार्थना निघाली, त्याला तू कसा विसरणार?

ਜਾ ਕੈ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਲਾਗੈ ਸੋ ਕਿਉ ਪੰਡਿਤੁ ਹਰਿ ਨ ਕਹੈ ॥੧॥

जा कै पाइ जगतु सभु लागै सो किउ पंडितु हरि न कहै ॥१॥

सर्व जग त्याच्या पाया पडते; हे पंडित, तू त्या परमेश्वराचे नाम का जपत नाहीस? ||1||

ਕਾਹੇ ਮੇਰੇ ਬਾਮੑਨ ਹਰਿ ਨ ਕਹਹਿ ॥

काहे मेरे बामन हरि न कहहि ॥

हे ब्राह्मणा, तू परमेश्वराचे नाम का जपत नाहीस?

ਰਾਮੁ ਨ ਬੋਲਹਿ ਪਾਡੇ ਦੋਜਕੁ ਭਰਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

रामु न बोलहि पाडे दोजकु भरहि ॥१॥ रहाउ ॥

हे पंडित, जर तुम्ही भगवंताचे नामस्मरण केले नाही तर तुम्हाला फक्त नरकातच भोगावे लागतील. ||1||विराम||

ਆਪਨ ਊਚ ਨੀਚ ਘਰਿ ਭੋਜਨੁ ਹਠੇ ਕਰਮ ਕਰਿ ਉਦਰੁ ਭਰਹਿ ॥

आपन ऊच नीच घरि भोजनु हठे करम करि उदरु भरहि ॥

तुम्ही उच्च आहात असे तुम्हाला वाटते, पण तुम्ही नीच लोकांच्या घरातून अन्न घेता; बळजबरीने विधी करून तुम्ही पोट भरता.

ਚਉਦਸ ਅਮਾਵਸ ਰਚਿ ਰਚਿ ਮਾਂਗਹਿ ਕਰ ਦੀਪਕੁ ਲੈ ਕੂਪਿ ਪਰਹਿ ॥੨॥

चउदस अमावस रचि रचि मांगहि कर दीपकु लै कूपि परहि ॥२॥

चौदाव्या दिवशी आणि अमावस्येच्या रात्री तुम्ही भीक मागत निघता; दिवा हातात धरला तरी खड्ड्यात पडतो. ||2||

ਤੂੰ ਬ੍ਰਹਮਨੁ ਮੈ ਕਾਸੀਕ ਜੁਲਹਾ ਮੁਹਿ ਤੋਹਿ ਬਰਾਬਰੀ ਕੈਸੇ ਕੈ ਬਨਹਿ ॥

तूं ब्रहमनु मै कासीक जुलहा मुहि तोहि बराबरी कैसे कै बनहि ॥

तुम्ही ब्राह्मण आहात आणि मी बनारसचा विणकर आहे. मी तुझ्याशी तुलना कशी करू शकतो?

ਹਮਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਹਿ ਉਬਰੇ ਬੇਦ ਭਰੋਸੇ ਪਾਂਡੇ ਡੂਬਿ ਮਰਹਿ ॥੩॥੫॥

हमरे राम नाम कहि उबरे बेद भरोसे पांडे डूबि मरहि ॥३॥५॥

भगवंताच्या नामस्मरणाने माझा उद्धार झाला; हे ब्राह्मणा, वेदांवर विसंबून तू बुडून मरशील. ||3||5||

ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਅਨੰਤ ਡਾਰ ਸਾਖਾ ਪੁਹਪ ਪਤ੍ਰ ਰਸ ਭਰੀਆ ॥

तरवरु एकु अनंत डार साखा पुहप पत्र रस भरीआ ॥

अगणित फांद्या आणि फांद्या असलेले एकच झाड आहे; त्याची फुले आणि पाने त्याच्या रसाने भरलेली असतात.

ਇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਬਾੜੀ ਹੈ ਰੇ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਪੂਰੈ ਕਰੀਆ ॥੧॥

इह अंम्रित की बाड़ी है रे तिनि हरि पूरै करीआ ॥१॥

हे जग अमृताची बाग आहे. परिपूर्ण परमेश्वराने ते निर्माण केले. ||1||

ਜਾਨੀ ਜਾਨੀ ਰੇ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਕੀ ਕਹਾਨੀ ॥

जानी जानी रे राजा राम की कहानी ॥

मला माझ्या सार्वभौम परमेश्वराची कथा कळली आहे.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਰਾਮ ਪਰਗਾਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਿਰਲੈ ਜਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

अंतरि जोति राम परगासा गुरमुखि बिरलै जानी ॥१॥ रहाउ ॥

जाणणारा गुरुमुख किती दुर्लभ आहे आणि ज्याचे अंतरंग परमेश्वराच्या प्रकाशाने प्रकाशित झाले आहे. ||1||विराम||

ਭਵਰੁ ਏਕੁ ਪੁਹਪ ਰਸ ਬੀਧਾ ਬਾਰਹ ਲੇ ਉਰ ਧਰਿਆ ॥

भवरु एकु पुहप रस बीधा बारह ले उर धरिआ ॥

बारा पाकळ्यांच्या फुलांच्या अमृताची चटक लागलेली मधमाशी ती ह्रदयात धारण करते.

ਸੋਰਹ ਮਧੇ ਪਵਨੁ ਝਕੋਰਿਆ ਆਕਾਸੇ ਫਰੁ ਫਰਿਆ ॥੨॥

सोरह मधे पवनु झकोरिआ आकासे फरु फरिआ ॥२॥

तो आकाशिक इथर्सच्या सोळा-पाकळ्यांच्या आकाशात आपला श्वास रोखून धरतो आणि आनंदात त्याचे पंख फडकवतो. ||2||

ਸਹਜ ਸੁੰਨਿ ਇਕੁ ਬਿਰਵਾ ਉਪਜਿਆ ਧਰਤੀ ਜਲਹਰੁ ਸੋਖਿਆ ॥

सहज सुंनि इकु बिरवा उपजिआ धरती जलहरु सोखिआ ॥

अंतर्ज्ञानी समाधीच्या खोल शून्यात, एक वृक्ष वर उठतो; ते जमिनीतून हवेचे पाणी भिजवते.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਹਉ ਤਾ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਬਿਰਵਾ ਦੇਖਿਆ ॥੩॥੬॥

कहि कबीर हउ ता का सेवकु जिनि इहु बिरवा देखिआ ॥३॥६॥

कबीर म्हणतात, ज्यांनी हे दिव्य वृक्ष पाहिले त्यांचा मी सेवक आहे. ||3||6||

ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਮੋਨਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਝੋਲੀ ਪਤ੍ਰ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ਰੇ ॥

मुंद्रा मोनि दइआ करि झोली पत्र का करहु बीचारु रे ॥

तुमच्या कानातल्या कड्या शांत करा, आणि दया तुमच्या पाकिटाला करा. ध्यानाला तुमची भिकेची वाटी होऊ द्या.

ਖਿੰਥਾ ਇਹੁ ਤਨੁ ਸੀਅਉ ਅਪਨਾ ਨਾਮੁ ਕਰਉ ਆਧਾਰੁ ਰੇ ॥੧॥

खिंथा इहु तनु सीअउ अपना नामु करउ आधारु रे ॥१॥

या देहाला तुझा ठिपका अंगरखा म्हणून शिवून घ्या आणि परमेश्वराच्या नामाचा आधार घ्या. ||1||

ਐਸਾ ਜੋਗੁ ਕਮਾਵਹੁ ਜੋਗੀ ॥

ऐसा जोगु कमावहु जोगी ॥

हे योगी, असा योग साधा.

ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੋਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

जप तप संजमु गुरमुखि भोगी ॥१॥ रहाउ ॥

गुरुमुख या नात्याने ध्यान, तपस्या आणि स्वयंशिस्तीचा आनंद घ्या. ||1||विराम||

ਬੁਧਿ ਬਿਭੂਤਿ ਚਢਾਵਉ ਅਪੁਨੀ ਸਿੰਗੀ ਸੁਰਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥

बुधि बिभूति चढावउ अपुनी सिंगी सुरति मिलाई ॥

बुद्धीची राख अंगाला लावा; तुमचे शिंग तुमची केंद्रित चेतना असू द्या.

ਕਰਿ ਬੈਰਾਗੁ ਫਿਰਉ ਤਨਿ ਨਗਰੀ ਮਨ ਕੀ ਕਿੰਗੁਰੀ ਬਜਾਈ ॥੨॥

करि बैरागु फिरउ तनि नगरी मन की किंगुरी बजाई ॥२॥

अलिप्त व्हा, आणि आपल्या शरीराच्या शहरात फिरा; आपल्या मनाची वीणा वाजवा. ||2||

ਪੰਚ ਤਤੁ ਲੈ ਹਿਰਦੈ ਰਾਖਹੁ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮ ਤਾੜੀ ॥

पंच ततु लै हिरदै राखहु रहै निरालम ताड़ी ॥

पाच तत्वांना - पाच तत्वांना, तुमच्या हृदयात बसवा; तुमचे खोल ध्यानमय समाधि अबाधित राहू द्या.

ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਧਰਮੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਬਾੜੀ ॥੩॥੭॥

कहतु कबीरु सुनहु रे संतहु धरमु दइआ करि बाड़ी ॥३॥७॥

कबीर म्हणतात, हे संतांनो, ऐका: धर्म आणि करुणा ही तुमची बाग करा. ||3||7||

ਕਵਨ ਕਾਜ ਸਿਰਜੇ ਜਗ ਭੀਤਰਿ ਜਨਮਿ ਕਵਨ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥

कवन काज सिरजे जग भीतरि जनमि कवन फलु पाइआ ॥

तुम्हाला कोणत्या उद्देशाने निर्माण केले आणि जगात आणले गेले? या जीवनात तुम्हाला कोणती बक्षिसे मिळाली आहेत?

ਭਵ ਨਿਧਿ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਚਿੰਤਾਮਨਿ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥੧॥

भव निधि तरन तारन चिंतामनि इक निमख न इहु मनु लाइआ ॥१॥

तुम्हाला भयंकर जग-सागर ओलांडून नेण्यासाठी देव नाव आहे; तो मनाच्या इच्छा पूर्ण करणारा आहे. तुम्ही तुमचे मन त्याच्यावर केंद्रित केले नाही, अगदी क्षणभरही. ||1||