स्वतःशी एकरूप होऊन तो गौरवशाली महानता देतो.
गुरूंच्या कृपेने परमेश्वराचे मूल्य कळते.
स्वार्थी मनमुख सर्वत्र फिरतो, रडतो आणि रडतो; द्वैताच्या प्रेमाने तो पूर्णपणे उद्ध्वस्त झाला आहे. ||3||
अहंभाव मायेच्या मोहात घातला गेला.
स्वेच्छेने युक्त मनमुख भ्रमित होतो, आणि मान गमावतो.
पण जो गुरुमुख होतो तो नामात लीन होतो; तो खऱ्या परमेश्वरात मग्न राहतो. ||4||
नामाच्या दागिन्यांसह गुरूंकडून आध्यात्मिक ज्ञान प्राप्त होते.
वासना वश होतात, आणि माणूस मनात मग्न राहतो.
निर्माता स्वतः त्याची सर्व नाटके रंगवतो; तो स्वतःच समज देतो. ||5||
जो खऱ्या गुरूंची सेवा करतो तो स्वाभिमान नाहीसा करतो.
आपल्या प्रेयसीला भेटून, त्याला शब्दाच्या माध्यमातून शांती मिळते.
त्याच्या अंतरंगात, तो प्रेमळ भक्तीने ओतलेला असतो; अंतर्ज्ञानाने तो परमेश्वराशी एकरूप होतो. ||6||
दुःखाचा नाश करणारा गुरूद्वारे ओळखला जातो.
महान दाता, जगाचा जीव, स्वतः मला भेटला आहे.
तोच समजतो, ज्याला परमेश्वर स्वतःशी जोडतो. भीती आणि शंका त्याच्या शरीरातून काढून टाकल्या जातात. ||7||
तो स्वतः गुरुमुख आहे, आणि तो स्वतःच त्याचे आशीर्वाद देतो.
खऱ्या शब्दाच्या माध्यमातून खऱ्या गुरूंची सेवा करा.
म्हातारपण आणि मृत्यूही ज्याला खऱ्या परमेश्वराशी एकरूप आहे त्याला स्पर्शही करू शकत नाही. ||8||
इच्छेच्या आगीत जग जळत आहे.
ते जळते आणि जळते, आणि त्याच्या सर्व भ्रष्टतेने नष्ट होते.
स्वार्थी मनमुखाला कुठेही विश्रांतीची जागा मिळत नाही. खऱ्या गुरूंनी ही समज दिली आहे. ||9||
जे खरे गुरूंची सेवा करतात ते भाग्यवान असतात.
ते सदैव खऱ्या नावावर प्रेमाने लक्ष केंद्रित करतात.
निष्कलंक नाम, परमेश्वराचे नाव, त्यांच्या अंतःकरणाच्या मध्यवर्ती भागामध्ये झिरपते; शब्दाने त्यांच्या इच्छा शमल्या जातात. ||10||
शब्दाचे वचन खरे आहे, आणि त्याच्या वचनातील वाणी सत्य आहे.
हे जाणणारा गुरुमुख किती दुर्मिळ आहे.
जे खऱ्या शब्दात रंगलेले आहेत ते अलिप्त आहेत. पुनर्जन्मात त्यांचे येणे आणि जाणे संपले आहे. ||11||
जो शब्द जाणतो तो अशुद्धतेपासून शुद्ध होतो.
निष्कलंक नाम त्याच्या मनात वास करतो.
तो आपल्या खऱ्या गुरूंची सदैव सेवा करतो आणि आतून अहंकार नाहीसा होतो. ||12||
गुरूंच्या द्वारे समजले तर त्याला परमेश्वराचे द्वार कळते.
पण नामाशिवाय, एक व्यर्थ बडबड करतो आणि वाद घालतो.
खऱ्या गुरूंच्या सेवेचा महिमा म्हणजे भूक आणि तहान नाहीशी होते. ||१३||
जेव्हा परमेश्वर त्यांना स्वतःशी जोडतो, तेव्हा त्यांना समजते.
अध्यात्मिक ज्ञानाशिवाय त्यांना काहीच कळत नाही.
ज्याचे मन सदैव गुरूंच्या दानाने भरलेले असते - त्याचे अंतरंग शब्द आणि गुरूंच्या वचनाने गुंजत असते. ||14||
तो त्याच्या पूर्वनियोजित नियतीनुसार कार्य करतो.
आद्य परमेश्वराची आज्ञा कोणीही पुसून टाकू शकत नाही.
ते एकटेच सत्संगतीमध्ये राहतात, खरी मंडळी, ज्यांचे असे पूर्वनियोजित भाग्य आहे. ||15||
तो एकटाच परमेश्वराला शोधतो, ज्यावर तो त्याची कृपा करतो.
तो आपल्या चेतनेला खऱ्या शब्दाच्या खोल ध्यानस्थ अवस्थेशी जोडतो.
नानक, तुझा दास, ही नम्र प्रार्थना करतो; मी तुझ्या दारात उभा आहे, तुझ्या नावाची याचना करतो. ||16||1||
मारू, तिसरी मेहल:
एकच परमेश्वर सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे.
गुरुमुख म्हणून हे समजणारी व्यक्ती किती दुर्मिळ आहे.
एकच परमेश्वर सर्वांच्या मध्यवर्ती भागामध्ये व्यापलेला आणि व्याप्त आहे. त्याच्याशिवाय दुसरे कोणीच नाही. ||1||
त्याने 8.4 दशलक्ष प्रजाती निर्माण केल्या.