پاڻ سان گڏ، هو عظيم عظمت عطا ڪري ٿو.
گرو جي فضل سان، انسان کي رب جي قيمت معلوم ٿئي ٿي.
پاڻ سڳورا هر طرف روئي روئي روئي ٿو. هو مڪمل طور تي دوئي جي محبت کان تباهه ٿي ويو آهي. ||3||
مايا جي وهم ۾ انا پرستي پيدا ٿي وئي.
پاڻ سڳورن کي گمراهه ڪري، عزت وڃائي ويهندي آهي.
پر جيڪو گرو مُخ ٿي وڃي ٿو، اُهو نالو ۾ جذب ٿئي ٿو. هو سچي رب ۾ غرق رهي ٿو. ||4||
روحاني دانائي گرو کان حاصل ٿئي ٿي، ان جي نالي جي زيور سان گڏ، رب جي نالي سان.
خواهشون دٻجي وينديون آهن، ۽ ذهن ۾ رهجي ويندا آهن.
خالق پاڻ پنهنجي سڀني ڊرامن کي اسٽيج ڪري ٿو. هو پاڻ ئي سمجهائي ٿو. ||5||
جيڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو سو خود غرور کي ختم ڪري ٿو.
پنهنجي محبوب سان ملاقات ڪري، هن کي ڪلام جي ذريعي سڪون ملي ٿو.
هن جي اندر جي اندر اندر، هو محبت جي عقيدت سان ڀريل آهي. وجدان سان، هو رب سان هڪ ٿي وڃي ٿو. ||6||
درد جو ناس ڪندڙ گرو جي ذريعي سڃاتو وڃي ٿو.
عظيم عطا ڪندڙ، دنيا جي زندگي، پاڻ مون کي مليو آهي.
اُهو ئي سمجهي ٿو، جنهن کي رب پاڻ سان ملائي ٿو. خوف ۽ شڪ هن جي جسم مان ڪڍيا ويندا آهن. ||7||
هُو پاڻ گرو مُخ آهي، ۽ هو پاڻ ئي پنهنجون نعمتون ڏئي ٿو.
سچي ڪلام جي ذريعي، سچي گرو جي خدمت ڪريو.
جنهن کي سچي پالڻهار سان هم آهنگ آهي ان کي پوڙهو ۽ موت به ڇُهي نٿا سگهن. ||8||
دنيا خواهشن جي باهه ۾ سڙي رهي آهي.
اهو سڙي ٿو ۽ ساڙي ٿو، ۽ ان جي سڀني فسادن ۾ تباهه ٿي ويو آهي.
خود غرض انسان کي ڪٿي به آرام جي جاءِ نه ملندي آهي. سچي گرو اها سمجھ ڏني آهي. ||9||
جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، سي ڏاڍا خوش قسمت آهن.
اهي هميشه سچي نالي تي پيار سان متمرکز رهندا آهن.
بي مثال نالو، رب جو نالو، انهن جي اندروني وجود جي مرڪز ۾ داخل ٿئي ٿو. شبد جي ذريعي انهن جون خواهشون پوريون ٿي وڃن ٿيون. ||10||
سچو آهي ڪلام جو ڪلام، ۽ سچي آهي سندس ڪلام جو ڪلام.
ڪيڏو نه ٿورڙو آهي جيڪو گرو مُخ ان ڳالهه کي سمجهي.
جيڪي سچي شيدائيءَ سان جڙيل آهن سي لاتعلق آهن. انهن جو اچڻ ۽ وڃڻ وري جنم ۾ ختم ٿي ويو آهي. ||11||
جيڪو شَبَدَ کي سمجھي ٿو، اُهو نجاستن کان پاڪ ٿي وڃي ٿو.
بي عيب نالو هن جي ذهن ۾ رهي ٿو.
هو هميشه پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪندو آهي، ۽ اندر مان انا ختم ٿي ويندي آهي. ||12||
جيڪڏهن ڪنهن کي سمجهه ۾ اچي، گرو جي ذريعي، ته هو رب جي دروازي کي سڃاڻي ٿو.
پر نالي کان سواءِ، هڪ بيڪار بحث ڪري ٿو.
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ جي شان اها آهي ته اها بک ۽ اڃ کي ختم ڪري ٿي. ||13||
جڏهن رب کين پاڻ سان ملائي ٿو، تڏهن سمجهه ۾ اچي ٿو.
روحاني حڪمت کان سواء، اهي ڪجهه به نه سمجهندا آهن.
جنهن جو دماغ هميشه لاءِ گرو جي تحفي سان ڀرجي وڃي ٿو - ان جو اندريون شبد ۽ گرو جي ڪلام سان گونجي ٿو. ||14||
هو پنهنجي مقرر ڪيل تقدير مطابق عمل ڪري ٿو.
رب العالمين جي حڪم کي ڪير به ميٽي نه ٿو سگهي.
اُهي ئي سِت سنگت ۾ رهن ٿا، سچي جماعت، جن وٽ اهڙي اڳواٽ مقرر ڪيل قسمت آهي. ||15||
هو اڪيلو رب کي ڳولي ٿو، جنهن تي هو پنهنجو فضل ڪري ٿو.
هو پنهنجي شعور کي سچي شبد جي گہرے مراقبي رياست سان ڳنڍي ٿو.
نانڪ، تنهنجو غلام، هي عاجز دعا پيش ڪري ٿو؛ مان تنهنجي دروازي تي بيٺو آهيان، تنهنجي نالي جي دعا گهران ٿو. ||16||1||
مارو، ٽيون مهل:
اڪيلي ۽ اڪيلي پالڻهار هر جاءِ تي پکڙجي رهيو آهي.
ڪيڏو نه ٿورڙو آهي، جيڪو گرو مُخ سمجهي، اهو سمجهي.
هڪ رب، سڀني جي مرڪزن جي اندر، گهيرو ۽ وسيع آهي. ان کان سواءِ، ٻيو ڪوبه ڪونهي. ||1||
هن مخلوقات جي 8.4 ملين نسلن کي پيدا ڪيو.