ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1001
ਮੂੜੇ ਤੈ ਮਨ ਤੇ ਰਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿਓ ॥
moorre tai man te raam bisaario |اي بيوقوف، تو پنهنجي ذهن مان رب کي وساري ڇڏيو آهي!
ਲੂਣੁ ਖਾਇ ਕਰਹਿ ਹਰਾਮਖੋਰੀ ਪੇਖਤ ਨੈਨ ਬਿਦਾਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
loon khaae kareh haraamakhoree pekhat nain bidaario |1| rahaau |توهان هن جو لوڻ کائيندا آهيو، ۽ پوء توهان هن سان ڪوڙ ڳالهايو آهي. توهان جي اکين اڳيان، توهان کي ٽوڙيو ويندو. ||1||روڪ||
ਅਸਾਧ ਰੋਗੁ ਉਪਜਿਓ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਟਰਤ ਨ ਕਾਹੂ ਟਾਰਿਓ ॥
asaadh rog upajio tan bheetar ttarat na kaahoo ttaario |تنهنجي جسم ۾ لاعلاج مرض پيدا ٿيو آهي. ان کي ختم يا ختم نٿو ڪري سگهجي.
ਪ੍ਰਭ ਬਿਸਰਤ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਓ ਇਹੁ ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ॥੨॥੮॥
prabh bisarat mahaa dukh paaeio ihu naanak tat beechaario |2|8|خدا کي وساري، هڪ تمام ڏک برداشت ڪري ٿو. هي آهي حقيقت جو جوهر جنهن کي نانڪ محسوس ڪيو آهي. ||2||8||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo mahalaa 5 |مارو، پنجين مھل:
ਚਰਨ ਕਮਲ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖੇ ਚੀਤਿ ॥
charan kamal prabh raakhe cheet |مون پنهنجي شعور ۾ خدا جي ڪمل پيرن کي سمايو آهي.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਨੀਤਾ ਨੀਤ ॥
har gun gaavah neetaa neet |مان رب جي حمد جا گيت ڳايان ٿو، مسلسل، مسلسل.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਊ ॥
tis bin doojaa avar na koaoo |هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
ਆਦਿ ਮਧਿ ਅੰਤਿ ਹੈ ਸੋਊ ॥੧॥
aad madh ant hai soaoo |1|اُهو ئي وجود ۾ آهي، شروعات ۾، وچ ۾ ۽ آخر ۾. ||1||
ਸੰਤਨ ਕੀ ਓਟ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
santan kee ott aape aap |1| rahaau |پاڻ سڳورن جي پناهه گاه آهي. ||1||روڪ||
ਜਾ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰੁ ॥
jaa kai vas hai sagal sansaar |سڄي ڪائنات سندس قبضي ۾ آهي.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
aape aap aap nirankaar |هو پاڻ، بي شڪل رب، پاڻ پنهنجي طرفان آهي.
ਨਾਨਕ ਗਹਿਓ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
naanak gahio saachaa soe |نانڪ ان سچي رب کي پڪڙي ٿو.
ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥੯॥
sukh paaeaa fir dookh na hoe |2|9|هن کي امن مليو آهي، ۽ ڪڏهن به درد نه ٿيندو. ||2||9||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ॥
maaroo mahalaa 5 ghar 3 |مارو، پنجين مھل، ٽيون گھر:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਪ੍ਰਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜੀਅ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਬਿਸਾਰਿਓ ਅਗਿਆਨਥ ॥
praan sukhadaataa jeea sukhadaataa tum kaahe bisaario agiaanath |هو زندگيءَ جي ساهه کي سڪون ڏيڻ وارو آهي، روح کي زندگي ڏيڻ وارو آهي. اي جاهل ماڻهو، تون هن کي ڪيئن وساريندين؟
ਹੋਛਾ ਮਦੁ ਚਾਖਿ ਹੋਏ ਤੁਮ ਬਾਵਰ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ॥੧॥
hochhaa mad chaakh hoe tum baavar dulabh janam akaarath |1|تون ڪمزور، بيڪار شراب جو مزو چکين، ۽ تون چريو ٿي ويو آهين. توهان هن قيمتي انساني زندگي کي بيڪار بڻائي ڇڏيو آهي. ||1||
ਰੇ ਨਰ ਐਸੀ ਕਰਹਿ ਇਆਨਥ ॥
re nar aaisee kareh eaanath |اي انسان، اهڙي بيوقوفيءَ جو ڪم تون ڪرين ٿو.
ਤਜਿ ਸਾਰੰਗਧਰ ਭ੍ਰਮਿ ਤੂ ਭੂਲਾ ਮੋਹਿ ਲਪਟਿਓ ਦਾਸੀ ਸੰਗਿ ਸਾਨਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
taj saarangadhar bhram too bhoolaa mohi lapattio daasee sang saanath |1| rahaau |رب کي ڇڏي، ڌرتيءَ جو سهارو، تون ڀلجي، شڪ ۾ ڦاسي، تون جذباتي وابستگي ۾ مگن آهين، مايا، ٻانهي سان واسطو رکي. ||1||روڪ||
ਧਰਣੀਧਰੁ ਤਿਆਗਿ ਨੀਚ ਕੁਲ ਸੇਵਹਿ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਿਹਾਵਥ ॥
dharaneedhar tiaag neech kul seveh hau hau karat bihaavath |ڌرتيءَ جي سهاري، رب کي ڇڏي، تون هن جي نياڻيءَ جي خدمت ڪرين ٿو، ۽ تون پنهنجي زندگي خود غرضيءَ سان گذارين ٿو.
ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਅਗਿਆਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਕਹਾਵਥ ॥੨॥
fokatt karam kareh agiaanee manamukh andh kahaavath |2|تون بيڪار ڪم ڪر، اي جاهل ماڻهو. ان ڪري تو کي انڌو، خود ارادي وارو انسان سڏيو وڃي ٿو. ||2||
ਸਤਿ ਹੋਤਾ ਅਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਜੋ ਬਿਨਸਤ ਸੋ ਨਿਹਚਲੁ ਜਾਨਥ ॥
sat hotaa asat kar maaniaa jo binasat so nihachal jaanath |جيڪو سچ آهي، تنهن کي ڪوڙو مڃيو. ڇا عارضي آهي، توهان کي يقين آهي ته مستقل آهي.
ਪਰ ਕੀ ਕਉ ਅਪਨੀ ਕਰਿ ਪਕਰੀ ਐਸੇ ਭੂਲ ਭੁਲਾਨਥ ॥੩॥
par kee kau apanee kar pakaree aaise bhool bhulaanath |3|توھان سمجھو توھان کي پنھنجو، جيڪو ٻين جو آھي. اهڙين گمراهي ۾ تون گمراهه آهين. ||3||
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੂਦ ਵੈਸ ਸਭ ਏਕੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾਨਥ ॥
khatree braahaman sood vais sabh ekai naam taraanath |خشتري، برهمڻ، سودرا ۽ ويشيا سڀ هڪ رب جي نالي سان پار ٿي ويا آهن.
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਹਤੁ ਹੈ ਜੋ ਸੁਨੈ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਰਾਨਥ ॥੪॥੧॥੧੦॥
gur naanak upades kahat hai jo sunai so paar paraanath |4|1|10|گرو نانڪ درس ٻڌائي ٿو؛ جيڪو به انهن کي ٻڌندو آهي ان کي پار ڪيو ويندو آهي. ||4||1||10||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo mahalaa 5 |مارو، پنجين مھل:
ਗੁਪਤੁ ਕਰਤਾ ਸੰਗਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਡਹਕਾਵਏ ਮਨੁਖਾਇ ॥
gupat karataa sang so prabh ddahakaave manukhaae |توهان رازداري ۾ ڪم ڪري سگهو ٿا، پر خدا اڃا تائين توهان سان گڏ آهي. توهان صرف ٻين ماڻهن کي دوکو ڏئي سگهو ٿا.
ਬਿਸਾਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਬਿਖੈ ਭੋਗਹਿ ਤਪਤ ਥੰਮ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥੧॥
bisaar har jeeo bikhai bhogeh tapat tham gal laae |1|پنهنجي پياري رب کي وساري، فاسد لذتون ماڻيو، تنهنڪري تو کي ڳاڙها ٿلها ٿلها هڻڻا پوندا. ||1||
ਰੇ ਨਰ ਕਾਇ ਪਰ ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਇ ॥
re nar kaae par grihi jaae |اي انسان تون ڇو ٿو وڃين ٻين جي گهرن ڏانهن؟
ਕੁਚਲ ਕਠੋਰ ਕਾਮਿ ਗਰਧਭ ਤੁਮ ਨਹੀ ਸੁਨਿਓ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kuchal katthor kaam garadhabh tum nahee sunio dharam raae |1| rahaau |اي ناپاڪ، بي دل، بزدل گدو! ڇا توهان مذهب جي صحيح جج جي باري ۾ نه ٻڌو آهي؟ ||1||روڪ||
ਬਿਕਾਰ ਪਾਥਰ ਗਲਹਿ ਬਾਧੇ ਨਿੰਦ ਪੋਟ ਸਿਰਾਇ ॥
bikaar paathar galeh baadhe nind pott siraae |فساد جو پٿر تنهنجي ڳچيءَ ۾ پيل آهي، ۽ تنهنجي مٿي تي توهين جو بار آهي.
ਮਹਾ ਸਾਗਰੁ ਸਮੁਦੁ ਲੰਘਨਾ ਪਾਰਿ ਨ ਪਰਨਾ ਜਾਇ ॥੨॥
mahaa saagar samud langhanaa paar na paranaa jaae |2|توهان کي وسيع کليل سمنڊ پار ڪرڻو پوندو، پر توهان ٻئي طرف پار نٿا ڪري سگهو. ||2||
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਲੋਭਿ ਮੋਹਿ ਬਿਆਪਿਓ ਨੇਤ੍ਰ ਰਖੇ ਫਿਰਾਇ ॥
kaam krodh lobh mohi biaapio netr rakhe firaae |توهان جنسي خواهش، ڪاوڙ، لالچ ۽ جذباتي وابستگي ۾ مشغول آهيو؛ توهان پنهنجون اکيون حقيقت کان منهن موڙي ڇڏيو آهي.
ਸੀਸੁ ਉਠਾਵਨ ਨ ਕਬਹੂ ਮਿਲਈ ਮਹਾ ਦੁਤਰ ਮਾਇ ॥੩॥
sees utthaavan na kabahoo milee mahaa dutar maae |3|تون مايا جي وشال، بي انت سمنڊ جي پاڻيءَ مٿان پنهنجو مٿو به نه ٿو ڪري سگهين. ||3||
ਸੂਰੁ ਮੁਕਤਾ ਸਸੀ ਮੁਕਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਅਲਿਪਾਇ ॥
soor mukataa sasee mukataa braham giaanee alipaae |سج آزاد ٿيو، ۽ چنڊ آزاد ٿيو؛ خدا جي ادراڪ جي ذات خالص ۽ اڻ ڇهندڙ آهي.
ਸੁਭਾਵਤ ਜੈਸੇ ਬੈਸੰਤਰ ਅਲਿਪਤ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲਾਇ ॥੪॥
subhaavat jaise baisantar alipat sadaa niramalaae |4|هن جي باطني فطرت باهه جيان آهي، اڻ ڇهندڙ ۽ هميشه لاءِ پاڪ آهي. ||4||
ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਖੁਲਿਆ ਤਿਸੁ ਲਹਿਆ ਪੜਦਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੰਨਿਆ ਸੁਭਾਇ ॥
jis karam khuliaa tis lahiaa parradaa jin gur peh maniaa subhaae |جڏهن چڱا ڪرما اڀرندا آهن، شڪ جي ديوار ڊاهي ويندي آهي. هو پيار سان گرو جي رضا کي قبول ڪري ٿو.