ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1351
ਸਭੋ ਹੁਕਮੁ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਨਿਰਭਉ ਸਮਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥
sabho hukam hukam hai aape nirbhau samat beechaaree |3|هو پاڻ ڪمانڊر آهي. سڀ سندس حڪم هيٺ آهن. بي خوف رب سڀني کي هڪجهڙو ڏسندو آهي. ||3||
ਜੋ ਜਨ ਜਾਨਿ ਭਜਹਿ ਪੁਰਖੋਤਮੁ ਤਾ ਚੀ ਅਬਿਗਤੁ ਬਾਣੀ ॥
jo jan jaan bhajeh purakhotam taa chee abigat baanee |اھو عاجز آھي جيڪو ڄاڻي ٿو، ۽ اعليٰ پريم ذات تي غور ڪري ٿو- سندس ڪلام ابدي ٿي وڃي ٿو.
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰਦੈ ਅਲਖ ਬਿਡਾਣੀ ॥੪॥੧॥
naamaa kahai jagajeevan paaeaa hiradai alakh biddaanee |4|1|نام ديوي چوي ٿو، مون کي پنهنجي دل ۾ غير مرئي، عجيب رب، دنيا جي زندگي ملي آهي. ||4||1||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥
prabhaatee |پرڀاتي:
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਜੁਗੋ ਜੁਗੁ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥
aad jugaad jugaad jugo jug taa kaa ant na jaaniaa |هو شروعات ۾، اوائلي دور ۾، ۽ سڄي عمر ۾ موجود هو؛ هن جي حدن کي معلوم نه ٿو ڪري سگهجي.
ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਾਮੁ ਰਹਿਆ ਰਵਿ ਐਸਾ ਰੂਪੁ ਬਖਾਨਿਆ ॥੧॥
sarab nirantar raam rahiaa rav aaisaa roop bakhaaniaa |1|رب سڀني جي وچ ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. هن جي روپ کي هن طرح بيان ڪري سگهجي ٿو. ||1||
ਗੋਬਿਦੁ ਗਾਜੈ ਸਬਦੁ ਬਾਜੈ ॥
gobid gaajai sabad baajai |ڪائنات جو رب ظاهر ٿئي ٿو جڏهن سندس ڪلام جو ڪلام ڳايو وڃي ٿو.
ਆਨਦ ਰੂਪੀ ਮੇਰੋ ਰਾਮਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aanad roopee mero raameea |1| rahaau |منهنجو رب نعمت جو مجسمو آهي. ||1||روڪ||
ਬਾਵਨ ਬੀਖੂ ਬਾਨੈ ਬੀਖੇ ਬਾਸੁ ਤੇ ਸੁਖ ਲਾਗਿਲਾ ॥
baavan beekhoo baanai beekhe baas te sukh laagilaa |صندل جي وڻ مان چندن جي خوبصورت خوشبو نڪرندي آهي ۽ ٻيلي جي ٻين وڻن سان به لڳندي آهي.
ਸਰਬੇ ਆਦਿ ਪਰਮਲਾਦਿ ਕਾਸਟ ਚੰਦਨੁ ਭੈਇਲਾ ॥੨॥
sarabe aad paramalaad kaasatt chandan bhaieilaa |2|خدا، هر شيءِ جو اصل ماخذ، صندل جي وڻ وانگر آهي. هو اسان کي وڻندڙ وڻن کي خوشبودار چندن ۾ تبديل ڪري ٿو. ||2||
ਤੁਮੑ ਚੇ ਪਾਰਸੁ ਹਮ ਚੇ ਲੋਹਾ ਸੰਗੇ ਕੰਚਨੁ ਭੈਇਲਾ ॥
tuma che paaras ham che lohaa sange kanchan bhaieilaa |تون، اي رب، فلسفي جو پٿر آهين، ۽ مان لوهه آهيان. توسان شريڪ ٿيڻ سان، مان سون ۾ بدلجي ويو آهيان.
ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਰਤਨੁ ਲਾਲੁ ਨਾਮਾ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇਲਾ ॥੩॥੨॥
too deaal ratan laal naamaa saach samaaeilaa |3|2|تون مهربان آهين؛ تون ئي جواهر ۽ جواهر آهين. اسم ديوي سچ ۾ جذب ٿئي ٿو. ||3||2||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥
prabhaatee |پرڀاتي:
ਅਕੁਲ ਪੁਰਖ ਇਕੁ ਚਲਿਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
akul purakh ik chalit upaaeaa |بنيادي وجود جو ڪوبه نسب ناهي؛ هن ڊرامي کي اسٽيج ڪيو آهي.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥੧॥
ghatt ghatt antar braham lukaaeaa |1|خدا هر دل جي اندر اندر لڪايل آهي. ||1||
ਜੀਅ ਕੀ ਜੋਤਿ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਈ ॥
jeea kee jot na jaanai koee |روح جي نور کي ڪو به نٿو ڄاڻي.
ਤੈ ਮੈ ਕੀਆ ਸੁ ਮਾਲੂਮੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tai mai keea su maaloom hoee |1| rahaau |جيڪو ڪجھ مان ڪريان ٿو، سو توھان کي معلوم آھي، رب. ||1||روڪ||
ਜਿਉ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਮਾਟੀ ਕੁੰਭੇਉ ॥
jiau pragaasiaa maattee kunbheo |جھڙيءَ طرح مِٽيءَ مان ٺھيل آھي،
ਆਪ ਹੀ ਕਰਤਾ ਬੀਠੁਲੁ ਦੇਉ ॥੨॥
aap hee karataa beetthul deo |2|هر شيءِ پنهنجي محبوب خدائي خالق جي طرفان ٺاهي وئي آهي. ||2||
ਜੀਅ ਕਾ ਬੰਧਨੁ ਕਰਮੁ ਬਿਆਪੈ ॥
jeea kaa bandhan karam biaapai |انسان جا عمل روح کي ڪرم جي غلاميءَ ۾ جڪڙي رکندا آهن.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੁ ਆਪੈ ਆਪੈ ॥੩॥
jo kichh keea su aapai aapai |3|هو جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو پاڻ ڪري ٿو. ||3||
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਮਦੇਉ ਇਹੁ ਜੀਉ ਚਿਤਵੈ ਸੁ ਲਹੈ ॥
pranavat naamadeo ihu jeeo chitavai su lahai |دعا نامي ديوي، جيڪو هي روح چاهي ٿو، اهو حاصل ڪري ٿو.
ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸਦ ਆਕੁਲ ਰਹੈ ॥੪॥੩॥
amar hoe sad aakul rahai |4|3|جيڪو رب ۾ رهي ٿو، اهو امر ٿي وڃي ٿو. ||4||3||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਭਗਤ ਬੇਣੀ ਜੀ ਕੀ ॥
prabhaatee bhagat benee jee kee |پرڀاتي، ڀڳت بيني جيئي جو ڪلام:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਤਨਿ ਚੰਦਨੁ ਮਸਤਕਿ ਪਾਤੀ ॥
tan chandan masatak paatee |توهان پنهنجي جسم کي چندن جي تيل سان مالش ڪريو، ۽ پنهنجي پيشاني تي تلسي جي پنن کي رکو.
ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਕਰ ਤਲ ਕਾਤੀ ॥
rid antar kar tal kaatee |پر توهان پنهنجي دل جي هٿ ۾ چاقو رکون ٿا.
ਠਗ ਦਿਸਟਿ ਬਗਾ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥
tthag disatt bagaa liv laagaa |تون هڪ ٺڳ وانگر نظر; مراقبي ڪرڻ جو مظاهرو ڪندي، توهان هڪ ڪرين وانگر پوز ڪيو.
ਦੇਖਿ ਬੈਸਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਮੁਖ ਭਾਗਾ ॥੧॥
dekh baisano praan mukh bhaagaa |1|تون وشناو وانگر ڏسڻ جي ڪوشش ڪرين ٿو، پر زندگيءَ جو ساهه تنهنجي وات مان نڪري ٿو. ||1||
ਕਲਿ ਭਗਵਤ ਬੰਦ ਚਿਰਾਂਮੰ ॥
kal bhagavat band chiraaman |توهان خدا جي خوبصورت لاء ڪلاڪن لاء دعا گهرو.
ਕ੍ਰੂਰ ਦਿਸਟਿ ਰਤਾ ਨਿਸਿ ਬਾਦੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kraoor disatt rataa nis baadan |1| rahaau |پر تنھنجي نگاهه بڇڙي آھي، ۽ تنھنجي راتيون تڪرار ۾ ضايع ٿيون. ||1||روڪ||
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਇਸਨਾਨੁ ਸਰੀਰੰ ॥
nitaprat isanaan sareeran |توهان روزانو صفائي جي رسمن کي انجام ڏيو،
ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਕਰਮ ਮੁਖਿ ਖੀਰੰ ॥
due dhotee karam mukh kheeran |ٻه ڪپڙو پائڻ، مذهبي رسمون ادا ڪرڻ ۽ پنهنجي وات ۾ صرف کير وجھو.
ਰਿਦੈ ਛੁਰੀ ਸੰਧਿਆਨੀ ॥
ridai chhuree sandhiaanee |پر دل مان تلوار ڪڍي ڇڏيئي.
ਪਰ ਦਰਬੁ ਹਿਰਨ ਕੀ ਬਾਨੀ ॥੨॥
par darab hiran kee baanee |2|توهان باقاعده ٻين جي ملڪيت چوري ڪريو ٿا. ||2||
ਸਿਲ ਪੂਜਸਿ ਚਕ੍ਰ ਗਣੇਸੰ ॥
sil poojas chakr ganesan |توهان پٿر جي بت جي پوڄا ڪريو ٿا، ۽ گنيش جي رسمن جي نشانين کي رنگايو.
ਨਿਸਿ ਜਾਗਸਿ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਵੇਸੰ ॥
nis jaagas bhagat pravesan |توهان سڄي رات جاڳندا رهو، خدا جي عبادت ڪرڻ لاء.
ਪਗ ਨਾਚਸਿ ਚਿਤੁ ਅਕਰਮੰ ॥
pag naachas chit akaraman |تون ناچ، پر تنهنجو شعور برائي سان ڀريل آهي.
ਏ ਲੰਪਟ ਨਾਚ ਅਧਰਮੰ ॥੩॥
e lanpatt naach adharaman |3|تون بيوقوف ۽ بيوقوف آهين- هي اهڙو ناحق ناچ آهي! ||3||
ਮ੍ਰਿਗ ਆਸਣੁ ਤੁਲਸੀ ਮਾਲਾ ॥
mrig aasan tulasee maalaa |تون هرڻ جي چمڙيءَ تي ويھي، ۽ پنھنجي مالا تي ڪر.
ਕਰ ਊਜਲ ਤਿਲਕੁ ਕਪਾਲਾ ॥
kar aoojal tilak kapaalaa |تون مقدس نشان، تلڪ، پنهنجي پيشاني تي رکي.
ਰਿਦੈ ਕੂੜੁ ਕੰਠਿ ਰੁਦ੍ਰਾਖੰ ॥
ridai koorr kantth rudraakhan |تون پنهنجي ڳچيءَ ۾ شيو جي گلابي موتي پائين ٿو، پر تنهنجي دل ڪوڙ سان ڀريل آهي.
ਰੇ ਲੰਪਟ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਅਭਾਖੰ ॥੪॥
re lanpatt krisan abhaakhan |4|تون بيوقوف ۽ بيوقوف آهين- تون خدا جو نالو نه ٿو ڳن. ||4||
ਜਿਨਿ ਆਤਮ ਤਤੁ ਨ ਚੀਨਿੑਆ ॥
jin aatam tat na cheeniaa |جنهن کي روح جي جوهر جو احساس ناهي
ਸਭ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਅਬੀਨਿਆ ॥
sabh fokatt dharam abeeniaa |سندس سڀ مذهبي عمل ڪوڙا ۽ ڪوڙا آهن.
ਕਹੁ ਬੇਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਵੈ ॥
kahu benee guramukh dhiaavai |Baynee چوي ٿو، جيئن گرومخ، مراقبو.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੫॥੧॥
bin satigur baatt na paavai |5|1|سچي گروءَ کان سواءِ، تون رستو نه ڳوليندين. ||5||1||