گروءَ جي مهربانيءَ سان، ٿورا ئي بچيا آهن؛ مان انهن عاجز انسانن تي قربان آهيان. ||3||
جنهن هن ڪائنات کي پيدا ڪيو، اهو رب ئي ڄاڻي ٿو. سندس حسن بي مثال آهي.
اي نانڪ، رب پاڻ ان تي نظر ڪري ٿو، ۽ راضي آهي. گرومخ خدا جو خيال ڪري ٿو. ||4||3||14||
سوهي، چوٿين مهل:
اهو سڀ ڪجهه ٿئي ٿو، ۽ جيڪو ڪجهه ٿيندو، سو سندس مرضيءَ سان ٿيندو آهي. جيڪڏهن اسان پنهنجي طرفان ڪجهه ڪري سگهون ٿا، اسان ڪنداسين.
پاڻ سان، اسان ڪجھ به نه ٿا ڪري سگهون. جيئن رب راضي ٿئي، هو اسان کي بچائي ٿو. ||1||
اي منهنجا پيارا رب، سڀ ڪجهه تنهنجي اختيار ۾ آهي.
مون کي ڪجھ به ڪرڻ جي طاقت نه آهي. جيئن توکي وڻي، تون اسان کي معاف ڪر. ||1||روڪ||
تون پاڻ اسان کي روح، جسم ۽ هر شيءِ سان نوازين. تون پاڻ اسان کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائين.
جيئن توهان پنهنجا حڪم جاري ڪريو ٿا، تيئن اسان به عمل ڪريون ٿا، پنهنجي مقرر ڪيل تقدير جي مطابق. ||2||
توهان سڄي ڪائنات کي پنجن عناصر مان پيدا ڪيو؛ جيڪڏهن ڪو ڇهون ٺاهي سگهي ته ان کي ڏيو.
توهان ڪن کي سچي گروءَ سان ملايو ۽ انهن کي سمجهايو، جڏهن ته ٻيا، خود غرض انسان، پنهنجا ڪم ڪن ٿا ۽ ڏک ۾ رڙيون ڪن ٿا. ||3||
مان رب جي شاندار عظمت کي بيان نٿو ڪري سگهان. مان بيوقوف، بيوقوف، بيوقوف ۽ پست آهيان.
مهرباني ڪري ٻانهن نانڪ کي معاف ڪر، اي منهنجا رب ۽ مالڪ. مان جاهل آهيان، پر تنهنجي حرمت ۾ داخل ٿيو آهيان. ||4||4||15||24||
راگ سوهي، پنجين مهل، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اداڪار ڊرامي کي اسٽيج ڪري ٿو،
ڪيترن ئي ڪردارن کي مختلف لباسن ۾ ادا ڪندي؛
پر جڏهن راند ختم ٿئي ٿي، هو ڪپڙا لاهي ٿو،
۽ پوءِ هو هڪ آهي، ۽ فقط هڪ. ||1||
ڪيترا روپ ۽ تصويرون ظاهر ۽ غائب ٿي ويا؟
ڪيڏانهن ويا آهن؟ اهي ڪٿان آيا؟ ||1||روڪ||
پاڻيءَ مان بيشمار لهرون اڀرن ٿيون.
ڪيترن ئي قسمن جا زيور ۽ زيور سون مان ٺهيل آهن.
مون ڏٺو آهي ته هر قسم جا ٻج پوکيا ويا آهن
- جڏهن ميوو پختو ٿئي ٿو، ته ٻج اصل شڪل ۾ ظاهر ٿيندا آهن. ||2||
ھڪڙو آسمان ھزارين پاڻيءَ جي جھنگن ۾ ظاھر آھي،
پر جڏهين ٽٽندا آهن ته فقط آسمان ئي رهندو آهي.
شڪ لالچ، جذباتي وابستگي ۽ مايا جي فساد مان پيدا ٿئي ٿو.
شڪ کان آزاد ٿي، اڪيلو رب کي سڃاڻي ٿو. ||3||
هو لافاني آهي؛ هو ڪڏهن به گذري نه سگهندو.
هو نه ٿو اچي، ۽ نه وڃي ٿو.
ڪامل گرو انا جي گندگي کي ڌوئي ڇڏيو آهي.
نانڪ فرمائي ٿو، مون کي اعليٰ درجو ملي ويو آهي. ||4||1||
سوهي، پنجين مهل:
جيڪو خدا چاهي سو ئي ٿئي ٿو.
توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
عاجز هن جي خدمت ڪري ٿو، ۽ تنهنڪري هن جا سڀئي ڪم مڪمل طور تي ڪامياب آهن.
اي پالڻھار پنھنجي ٻانھن جي عزت جي حفاظت ڪر. ||1||
مان تنهنجي پناهه گهران ٿو، اي ڪامل، مهربان رب.
توکان سواءِ، مون کي ڪير پاليندو ۽ پيار ڪندو؟ ||1||روڪ||
هو پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.
خدا هٿ جي ويجهو رهندو آهي؛ هو پري نه آهي.
ٻين ماڻهن کي خوش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندي، ڪجھ به حاصل نه ٿيندو.
جڏهن ڪو ماڻهو سچي رب سان وابسته ٿيندو آهي ته ان جي انا دور ٿي ويندي آهي. ||2||