پورو:
تو پاڻ ئي مخلوق پيدا ڪئي. توهان پاڻ ان ۾ پنهنجي طاقت وجهي ڇڏيو.
تون پنهنجي تخليق کي ڏسندينءَ، جيئن ڌرتيءَ جي هاري ۽ کٽيندڙ پيس.
جيڪو آيو آهي سو هليو ويندو. سڀني کي پنهنجو موڙ هوندو.
جيڪو اسان جي روح جو مالڪ آهي، ۽ اسان جي زندگيءَ جي ساهه جو مالڪ آهي- ان رب ۽ مالڪ کي اسان پنهنجي ذهنن مان ڇو وساريون؟
اچو ته پنهنجي هٿن سان پنهنجا معاملا پاڻ حل ڪريون. ||20||
سالڪ، ٻيو محل:
هي ڪهڙي قسم جي محبت آهي، جيڪا ٻهراڙيءَ سان جڙيل آهي؟
اي نانڪ، اهو اڪيلو عاشق سڏيو ويندو آهي، جيڪو هميشه جذبن ۾ غرق رهي ٿو.
پر جيڪو صرف ان وقت سٺو محسوس ڪندو آهي جڏهن هن لاءِ چڱائي ڪئي ويندي آهي ۽ خراب محسوس ٿيندي آهي جڏهن شيون خراب ٿينديون آهن
- هن کي عاشق نه سڏيو. هو صرف پنهنجي حساب سان واپار ڪندو آهي. ||1||
ٻيو مهل:
جيڪو پنهنجي مالڪ کي عزت ڀريو سلام پيش ڪري ٿو ۽ بي رحم انڪار ڪري ٿو، اهو شروع کان ئي غلط آهي.
اي نانڪ، سندس ٻئي عمل ڪوڙا آهن. رب جي درٻار ۾ کيس ڪا جاءِ نه ملندي. ||2||
پورو:
سندس خدمت ڪرڻ سان، سڪون ملي ٿو. غور ۽ فڪر ڪريو ان رب ۽ مالڪ تي هميشه لاءِ.
تون اهڙا بڇڙا ڪم ڇو ٿو ڪرين، جو توکي ائين ئي ڀوڳڻو پوي.
ڪو به بڇڙو ڪم نه ڪريو. اڳڪٿي سان مستقبل ڏانهن ڏس.
پوءِ پاسو اهڙيءَ طرح اڇلايو، جو تون پنهنجي پالڻهار وٽان وڃائجي نه.
اهي ڪم ڪريو جيڪي توهان کي فائدو ڏين. ||21||
سالڪ، ٻيو محل:
جيڪڏهن ڪو خادم خدمت ڪري ٿو، بيڪار ۽ تڪراري،
هو جيترو چاهي ڳالهائي سگهي ٿو، پر هو پنهنجي مالڪ کي خوش نه ڪندو.
پر جيڪڏهن هو پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري ۽ پوءِ خدمت ڪري ته کيس عزت ملندي.
اي نانڪ، جيڪڏهن هو ان سان ملي ٿو، جنهن سان هو جڙيل آهي، ته سندس لاڳاپو قبول ٿي ويندو. ||1||
ٻيو مهل:
جيڪو ذهن ۾ آهي، سو اچي ٿو. پاڻ ۾ ڳالهايل لفظ صرف واءُ آهن.
هو زهر جا ٻج پوکي ٿو، ۽ امرت وارو امرت گهري ٿو. ڏس - هي ڪهڙو انصاف آهي؟ ||2||
ٻيو مهل:
بيوقوف سان دوستي ڪڏهن به صحيح نه ٿيندي آهي.
جيئن هو ڄاڻي ٿو، هو عمل ڪري ٿو؛ ڏسو، ۽ ڏسو ته اھو ائين آھي.
هڪ شيءِ ٻي شيءِ ۾ جذب ٿي سگهي ٿي، پر دوئي انهن کي الڳ رکي ٿي.
ڪو به رب مالڪ کي حڪم جاري نٿو ڪري سگهي. بجاءِ عاجزي سان دعا ڪريو.
ڪوڙ تي عمل ڪرڻ سان ئي ڪوڙ حاصل ٿيندو آهي. اي نانڪ، رب جي ساراهه جي ذريعي، هڪ گل ڦٽي ٿو. ||3||
ٻيو مهل:
بيوقوف سان دوستي، ۽ بيوقوف سان پيار،
پاڻيءَ ۾ ٺهيل لڪير وانگر آهن، جن جو ڪوبه نشان يا نشان نه آهي. ||4||
ٻيو مهل:
جيڪڏهن ڪو بيوقوف ڪم ڪري ٿو ته هو اهو صحيح نه ٿو ڪري سگهي.
جيتوڻيڪ هو ڪجهه صحيح ڪري ٿو، هو ايندڙ ڪم غلط ڪري ٿو. ||5||
پورو:
جيڪڏهن ڪو نوڪر، خدمت ڪري، پنهنجي مالڪ جي فرمانبرداري ڪري،
سندس عزت وڌي ٿي، ۽ کيس ٻيڻو اجر ملي ٿو.
پر جيڪڏهن هو پنهنجي مالڪ جي برابر هجڻ جي دعويٰ ڪري ٿو ته هو پنهنجي مالڪ جي ناراضگي حاصل ڪري ٿو.
هو پنهنجي پوري تنخواه وڃائي ٿو، ۽ هن جي منهن تي بوٽن سان پڻ ماريو ويو آهي.
اچو ته سڀ ان کي ساراھيون، جنھن کان اسان کي پنھنجي غذا ملي ٿي.
اي نانڪ، رب مالڪ کي ڪو به حڪم جاري نٿو ڪري سگهي. اچو ته ان جي بدران نماز پڙهون. ||22||
سالڪ، ٻيو محل:
هي ڪهڙي قسم جو تحفو آهي، جيڪو اسان کي صرف پنهنجي پڇڻ تي ملي ٿو؟