نانڪ دعا ڪري ٿو، مهرباني ڪري، مون کي پنهنجو هٿ ڏي ۽ مون کي بچايو، اي ڪائنات جا رب، رحمدلن تي رحم ڪندڙ. ||4||
اهو ڏينهن ثمر وارو هوندو، جڏهن مان پنهنجي رب سان ملي ويس.
کل خوشي پڌري ٿي وئي، ۽ درد تمام پري ٿي ويو.
امن، سڪون، سڪون ۽ دائمي خوشيون مسلسل دنيا جي پالڻهار جي شان ۾ ڳائڻ سان ملي ٿي.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل ٿي، مان رب کي پيار سان ياد ڪريان ٿو. مان وري جنم ۾ نه ڀڄندس.
هن قدرتي طور مون کي پنهنجي پياري گلي ۾ ويجھو ڀاڪر پائي ورتو آهي، ۽ منهنجي اوائلي تقدير جو ٻج ڦٽي چڪو آهي.
نانڪ کي دعا آهي، هو پاڻ مون سان مليو آهي، ۽ هو وري ڪڏهن به مون کي نه ڇڏيندو. ||5||4||7||
بهااگرا، پنجين مهل، ڇٽ:
اي منهنجا مالڪ، منهنجي دعا ٻڌ.
مان لکين گناهن سان ڀريل آهيان، پر تنهن هوندي به، مان تنهنجو غلام آهيان.
اي دردن کي ختم ڪندڙ، رحم ڪرڻ وارو، دلڪش پالڻهار، غم ۽ جهيڙي کي ختم ڪندڙ،
مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان. مهرباني ڪري منهنجي عزت جي حفاظت ڪريو. تون ئي پکڙيل آهين، اي پاڪ پالڻهار.
هو سڀ ڪجهه ٻڌي ٿو ۽ ڏسي ٿو. خدا اسان سان گڏ آهي، تمام ويجھو آهي.
اي رب ۽ ماسٽر، ٻڌو نانڪ جي دعا؛ مهرباني ڪري پنهنجي گهر جي نوڪرن کي بچايو. ||1||
تون دائمي ۽ تمام طاقتور آهين؛ مان ته رڳو فقير آهيان، رب.
مان مايا جي عشق ۾ مست آهيان- مون کي بچائي، رب!
لالچ، جذباتي وابستگي ۽ فساد ۾ جڪڙيل، مون ڪيتريون ئي غلطيون ڪيون آهن.
خالق ٻنهي سان جڙيل ۽ علحده آهي. انسان کي پنهنجي عمل جو ثمر ملي ٿو.
مون تي رحم ڪر، اي گنهگارن جي پاڪائي، مان وري جنم جي ذريعي ڀڄڻ کان ڏاڍو ٿڪل آهيان.
نانڪ عرض ڪري ٿو، مان رب جو ٻانهو آهيان. خدا منهنجي روح جو سهارو آهي، ۽ منهنجي زندگي جي سانس آهي. ||2||
تون عظيم ۽ تمام طاقتور آهين؛ منهنجي سمجھ ايتري ناقص آهي، اي رب.
توهان بي شڪر ماڻهن کي به پيار ڪندا آهيو. توهان جي فضل جي نظر مڪمل آهي، رب.
توهان جي حڪمت بيحد آهي، اي لامحدود خالق. مان بيوقوف آهيان، ۽ مون کي ڪا به خبر ناهي.
زيور کي ڇڏي، خول کي بچايو اٿم. مان هڪ ذليل، جاهل جانور آهيان.
مون ان کي رکيو آهي جيڪو مون کي ڇڏي ٿو، ۽ تمام لچڪدار آهي، مسلسل گناهه ڪري رهيو آهي، بار بار.
نانڪ توهان جي حرمت کي ڳولي ٿو، غالب رب ۽ ماسٽر؛ مهرباني ڪري منهنجي عزت جي حفاظت ڪريو. ||3||
مان هن کان جدا ٿي چڪو هوس، ۽ هاڻي، هن مون کي پاڻ سان گڏ ڪيو آهي.
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
رب العالمين جي تسبيح ڳائڻ سان، مون تي هميشه برڪت وارو رب ظاهر ٿئي ٿو.
منهنجو بسترو خدا سان سينگاريو ويو آهي. منهنجي خدا مون کي پنهنجو ڪيو آهي.
پريشاني کي ڇڏي، مان بي پرواهه ٿي چڪو آهيان، ۽ مون کي وڌيڪ تڪليف نه ٿيندي.
نانڪ پنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي، ڪائنات جي رب جي شان ۾ گيت ڳائي، عظمت جو سمنڊ. ||4||5||8||
بهااگرا، پنجين مهل، ڇٽ:
اي عظيم ايمان وارا، رب جي نالي کي ياد ڪريو؛ تون خاموش ڇو آهين؟
تو پنهنجي اکين سان مايا جا خيانت ڏٺا آهن.
توسان گڏ ڪا به شيءِ نه ٿيندي، سواءِ رب العالمين جي.
زمين، ڪپڙا، سون ۽ چاندي - اهي سڀ شيون بيڪار آهن.
اولاد، زالون، دنياوي عزتون، هاٿي، گهوڙا ۽ ٻيا فسادي اثر توسان گڏ نه ويندا.
نانڪ جي دعا آهي، ساد سنگت کان سواءِ، پاڪ جي صحبت، سڄي دنيا ڪوڙي آهي. ||1||