پنڊت، مذهبي عالم، ويد جو اعلان ڪري ٿو، پر هو انهن تي عمل ڪرڻ ۾ سست آهي.
خاموشيءَ تي ڪو ٻيو ماڻهو اڪيلو بيٺو آهي، پر سندس دل خواهشن جي ڳنڍ ۾ جڙيل آهي.
ٻيو هڪ اُداسي، هڪ ڇڏيندڙ بڻجي ٿو. هو پنهنجو گهر ڇڏي هليو وڃي ٿو ۽ پنهنجي گهر ڀاتين سان گڏ هلي ٿو، پر هن جا ڀڄڻ وارا جذبا هن جو ساٿ نه ٿا ڇڏين. ||1||
مان پنهنجي روح جي حالت بابت ڪير ٻڌائي سگهان ٿو؟
مون کي اهڙو ماڻهو ڪٿي ملندو جيڪو آزاد هجي ۽ ڪير مون کي پنهنجي خدا سان ملائي؟ ||1||روڪ||
ڪو ماڻهو سخت مراقبي جي مشق ڪري سگهي ٿو، ۽ پنهنجي جسم کي نظم و ضبط ڪري سگهي ٿو، پر هن جو ذهن اڃا تائين ڏهن طرفن ۾ هلندو آهي.
برهمچاري برهمڻ جو عمل ڪري ٿو، پر هن جي دل فخر سان ڀريل آهي.
سنياسي مقدس زيارتن جي درگاهن تي گهمندا ڦرندا آهن، پر هن جي اندر ۾ بي عقل ڪاوڙ اڃا به موجود آهي. ||2||
مندر جا ڊانسرز پنهنجي روزي ڪمائڻ لاءِ پنهنجي پيرن جي چوڌاري گھنٽيون ونڊيندا آهن.
ٻيا روزا رکن ٿا، قسم کڻن ٿا، ڇهه رسمون ادا ڪن ٿا ۽ ڏيکاءَ لاءِ مذهبي لباس پائيندا آهن.
ڪي راڳ، راڳ ۽ راڳ ڳائين ٿا، پر سندن ذهن رب، ھار، ھار جو گيت نه ٿو ڳائي. ||3||
رب جا اولياءَ بيحد پاڪ آهن. اهي خوشي ۽ درد کان پري آهن، لالچ ۽ وابستگي کان ٻاهر آهن.
منهنجو ذهن انهن جي پيرن جي مٽي حاصل ڪري ٿو، جڏهن رب خدا رحم ڪري ٿو.
نانڪ فرمائي ٿو، مون کي ڪامل گروءَ سان ملي، پوءِ منهنجي ذهن مان پريشاني دور ٿي وئي. ||4||
منھنجو پالڻھار، باطني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ آھي.
منهنجي روح جو محبوب سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو. سڀ ننڍڙيون ڳالهيون وساري ڇڏيون آهن. ||1||سيڪنڊ پاز||6||15||
مارو، پنجين مھل:
جنهن جي دل ۾ تنهنجو نالو آهي، سو هزارن ۽ ڪروڙين جاندارن جو بادشاهه آهي.
اهي، جن کي منهنجي سچي گرو توهان جي نالي سان برڪت نه ڪئي آهي، اهي غريب بيوقوف آهن، جيڪي مري ويندا آهن ۽ ٻيهر جنم وٺندا آهن. ||1||
منهنجو سچو گرو منهنجي عزت جي حفاظت ۽ حفاظت ڪندو آهي.
جڏهن تون ذهن ۾ ايندي آهين، رب، تڏهن مون کي پوري عزت ملندي آهي. توکي وساري، مٽيءَ ۾ لڙڪائيندس. ||1||روڪ||
محبت ۽ حسن جي دماغ جي خوشين کي صرف ڪيترا ئي الزام ۽ گناهه آڻيندو آهي.
رب جو نالو نجات جو خزانو آهي. اهو مڪمل امن ۽ شانت آهي. ||2||
مايا جون خوشيون هڪ لمحي ۾ ائين ختم ٿي وينديون آهن، جيئن لنگهيندڙ ڪڪر جي ڇانوَ.
اُهي ئي رب جي محبت جي گهاٽي ڳاڙهي رنگ ۾ رنگيل آهن، جيڪي گروءَ سان ملن ٿا، ۽ رب، هر، هر جي ساراهه ڳائين ٿا. ||3||
منھنجو پالڻھار ۽ پالڻھار تمام بلند ۽ بالا، عظيم ۽ لامحدود آھي. هن جي درٻار جي درٻار به نه آهي.
نالي جي ذريعي، شاندار عظمت ۽ عزت حاصل ڪئي ويندي آهي؛ اي نانڪ، منهنجو رب ۽ مالڪ منهنجو محبوب آهي. ||4||7||16||
مارو، پنجين مھل، چوٿون گھر:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
هڪ عالمگير خالق رب مخلوق کي پيدا ڪيو.
هن سڀ ڏينهن ۽ راتيون ڪيون.
ٻيلا، ميدان، ٽي دنيا، پاڻي،
چار ويد، تخليق جا چار ذريعا،
ملڪ، براعظم ۽ سڀ دنيا،
سڀ رب جي ھڪڙي لفظ مان آيا آھن. ||1||
اي- خالق رب کي سمجھو.
جيڪڏهن تون سچي گروءَ سان ملن ته پوءِ تون سمجهين. ||1||روڪ||
هن سڄي ڪائنات جي وسعت کي ٽن گنن، ٽن خاصيتن مان ٺاهيو.
ماڻهو جنت ۽ دوزخ ۾ اوتار آهن.
انا ۾، اهي ايندا ۽ ويندا آهن.
ذهن هڪ لمحي لاءِ به، خاموش رهي نٿو سگهي.