تو وٽ نه سون جا ڪنگڻ آھن، نڪي چڱا ڪرسٽل زيور. توهان سچي زيور سان معاملو نه ڪيو آهي.
اهي هٿ، جيڪي رب جي ڳچيءَ کي نه ڳنڍيندا آهن، سي ڏک ۾ سڙي ويندا آهن.
منھنجا سڀ صحبتي ويا آھن پنھنجي مڙس جي خوشيءَ لاءِ. مون کي ڪهڙي دروازي تي وڃڻ گهرجي، بدبخت،؟
اي دوست، مان لڳي ٿو ته ڏاڍا پرڪشش، پر مان پنهنجي مڙس کي بلڪل به راضي نه آهيان.
مون پنهنجن وارن کي سهڻي چوٽيءَ ۾ ونڊيو آهي، ۽ انهن جي حصن کي ورميل سان سينگاريو آهي.
پر جڏهن مان هن جي اڳيان وڃان ٿو، مون کي قبول نه ڪيو ويو آهي، ۽ مان مرندو آهيان، ڏک ۾.
مان روئي ٿو؛ سڄي دنيا روئي ٿي؛ مون سان گڏ جنگل جا پکي به روئن ٿا.
اها ئي شيءِ جيڪا روئي نه ٿي، اها آهي منهنجي جسم جي جدائي جو احساس، جنهن مون کي منهنجي رب کان جدا ڪيو آهي.
خواب ۾، هو آيو، ۽ وري هليو ويو. مون ڪيترائي ڳوڙها رويا.
اي منهنجا محبوب، مان تو وٽ نه ٿو اچي سگهان، ۽ مان ڪنهن کي به تو وٽ موڪلي نٿو سگهان.
مون وٽ اچ، اي مبارڪ ننڊ - شايد مان پنهنجي مڙس کي ٻيهر ڏسان.
جيڪو مون وٽ منهنجي پالڻهار ۽ پالڻهار جو پيغام کڻي اچي ٿو - نانڪ چوي ٿو، مان هن کي ڇا ڏيان؟
منھنجو مٿو ڪٽي، مان ان کي ڏيان ٿو ته ويھڻ لاء. منهنجي سر کان سواء، مان اڃا تائين هن جي خدمت ڪندس.
مان ڇو نه مري ويو آهيان؟ منهنجي زندگي ختم ڇو نه ٿي آهي؟ منهنجو مڙس رب مون لاءِ اجنبي ٿي ويو آهي. ||1||3||
واھڙا، ٽيون مھل، پھريون گھر:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جڏهن ذهن گندو آهي، هر شيء گندي آهي؛ جسم کي ڌوئڻ سان دماغ صاف نه ٿيندو آهي.
هيءَ دنيا شڪ ۾ ڦاٿل آهي. ڪيڏا ٿورڙا آهن جيڪي اهو سمجهن ٿا. ||1||
اي منھنجا دماغ، ھڪڙو نالو ڳايو.
سچي گرو مون کي اهو خزانو ڏنو آهي. ||1||روڪ||
ايستائين جو جيڪڏهن ڪو سڌن جي يوگڪ پوزيشن کي سکي ٿو، ۽ پنهنجي جنسي توانائي کي ڪنٽرول ۾ رکي ٿو،
تڏهن به، ذهن جي گندگي نه هٽي آهي، ۽ انا جي گندگي ختم نه ٿيندي آهي. ||2||
هي ذهن ڪنهن ٻئي نظم جي ڪنٽرول ۾ ناهي، سواءِ سچي گرو جي حرم جي.
سچي گروءَ سان ملڻ، بيان کان ٻاهر بدلجي ويو آهي. ||3||
نانڪ دعا ڪري ٿو، جيڪو سچي گرو سان ملڻ تي مري ويو، گرو جي ڪلام جي ذريعي ٻيهر جوان ٿيندو.
هن جي وابستگي ۽ مالڪي جي گندگي ختم ٿي ويندي، ۽ هن جو ذهن خالص ٿي ويندو. ||4||1||
واھڙا، ٽيون مھل:
سندس فضل سان، هڪ سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو. سندس فضل سان، خدمت ڪئي ويندي آهي.
هن جي فضل سان، هي ذهن قابو ۾ آهي، ۽ هن جي فضل سان، اهو خالص ٿي ويندو آهي. ||1||
اي منھنجا عقل، سچي پالڻھار جو خيال ڪر.
هڪ رب جي باري ۾ سوچيو، ۽ توهان کي امن حاصل ٿيندو. تون وري ڪڏهن به ڏک ۾ نه پوندين. ||1||روڪ||
سندس فضل سان، ڪو جيئرو ئي مري وڃي ٿو، ۽ سندس فضل سان، ڪلام جو ڪلام ذهن ۾ سمايل آهي.
سندس فضل سان، انسان رب جي حڪم کي سمجهي ٿو، ۽ ان جي حڪم سان، انسان رب ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||2||
اها زبان، جنهن ۾ رب جي ذات جو ذائقو نه هجي- اها زبان سڙي وڃي!
اهو ٻين لذتن سان جڙيل رهي ٿو، ۽ دوئي جي محبت جي ڪري، اهو درد ۾ مبتلا ٿي وڃي ٿو. ||3||
ھڪڙو رب پنھنجي فضل سڀني کي ڏئي ٿو؛ هو پاڻ ئي فرق ڪري ٿو.
اي نانڪ، سچي گرو سان ملڻ سان، ميوو حاصل ٿيندو آهي، ۽ هڪ کي نام جي عظيم عظمت سان برڪت ملندي آهي. ||4||2||
واھڙا، ٽيون مھل: