ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 654
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸਿਸਟਿ ਸਿਰਜੀਆ ਆਪੇ ਫੁਨਿ ਗੋਈ ॥
tudh aape sisatt sirajeea aape fun goee |تو پاڻ ئي دنيا کي پيدا ڪيو آهي، ۽ تون ئي ان کي ختم ڪندين.
ਸਭੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵਰਤਦਾ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh iko sabad varatadaa jo kare su hoee |تنهنجو ئي ڪلام هر هنڌ پکڙجي رهيو آهي. جيڪو تون ڪرين ٿو سو پورو ٿئي ٿو.
ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
vaddiaaee guramukh dee prabh har paavai soee |خدا گورمک کي وڏي شان سان نوازي ٿو، ۽ پوء، هو رب کي ڳولي ٿو.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਆਰਾਧਿਆ ਸਭਿ ਆਖਹੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਸੋਈ ॥੨੯॥੧॥ ਸੁਧੁ
guramukh naanak aaraadhiaa sabh aakhahu dhan dhan dhan gur soee |29|1| sudhuجيئن گرو مُخ، نانڪ رب جي پوڄا ۽ پوڄا ڪندو آهي؛ اچو ته هرڪو اعلان ڪري، "برڪت وارو، برڪت وارو، برڪت وارو آهي هو، گرو!" ||29||1||سود||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ ਘਰੁ ੧ ॥
raag soratth baanee bhagat kabeer jee kee ghar 1 |راگ سورت، ڀڳت ڪبير جي ڪلام، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਬੁਤ ਪੂਜਿ ਪੂਜਿ ਹਿੰਦੂ ਮੂਏ ਤੁਰਕ ਮੂਏ ਸਿਰੁ ਨਾਈ ॥
but pooj pooj hindoo mooe turak mooe sir naaee |پنھنجن بتن جي پوڄا ڪندي، ھندو مري ويندا آھن. مسلمان سر جهڪائي مرندا آهن.
ਓਇ ਲੇ ਜਾਰੇ ਓਇ ਲੇ ਗਾਡੇ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਦੁਹੂ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥
oe le jaare oe le gaadde teree gat duhoo na paaee |1|هندو پنهنجن مئلن کي دفن ڪندا آهن، جڏهن ته مسلمان انهن کي دفن ڪندا آهن. نه ئي توهان جي حقيقي حالت ڳولي ٿو، رب. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ਅੰਧ ਗਹੇਰਾ ॥
man re sansaar andh gaheraa |اي ذهن، دنيا هڪ اونهي، اونداهي کڏ آهي.
ਚਹੁ ਦਿਸ ਪਸਰਿਓ ਹੈ ਜਮ ਜੇਵਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
chahu dis pasario hai jam jevaraa |1| rahaau |چئني پاسن تي موت پنهنجو ڄار وڇايو آهي. ||1||روڪ||
ਕਬਿਤ ਪੜੇ ਪੜਿ ਕਬਿਤਾ ਮੂਏ ਕਪੜ ਕੇਦਾਰੈ ਜਾਈ ॥
kabit parre parr kabitaa mooe kaparr kedaarai jaaee |پنھنجا شعر پڙھي، شاعر مري ويندا آھن. ڪيدار نعت ڏانهن سفر ڪندي صوفي بزرگ مري ويا.
ਜਟਾ ਧਾਰਿ ਧਾਰਿ ਜੋਗੀ ਮੂਏ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਇਨਹਿ ਨ ਪਾਈ ॥੨॥
jattaa dhaar dhaar jogee mooe teree gat ineh na paaee |2|يوگي مرن ٿا، پنھنجن ڳاڙھي وارن سان، پر پوءِ به انھن کي تنھنجي حالت نٿي ملي، اي خداوند. ||2||
ਦਰਬੁ ਸੰਚਿ ਸੰਚਿ ਰਾਜੇ ਮੂਏ ਗਡਿ ਲੇ ਕੰਚਨ ਭਾਰੀ ॥
darab sanch sanch raaje mooe gadd le kanchan bhaaree |بادشاھ مري ويندا آھن، پنھنجي پئسو گڏ ڪرڻ ۽ گڏ ڪرڻ، سون جي وڏي مقدار کي دفن ڪندا آھن.
ਬੇਦ ਪੜੇ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੂਏ ਰੂਪੁ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਨਾਰੀ ॥੩॥
bed parre parr panddit mooe roop dekh dekh naaree |3|پنڊت مري ويا، ويد پڙهندا ۽ پڙهندا؛ عورتون مرن ٿيون، پنهنجي حسن کي ڏسندي. ||3||
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਭੈ ਬਿਗੂਤੇ ਦੇਖਹੁ ਨਿਰਖਿ ਸਰੀਰਾ ॥
raam naam bin sabhai bigoote dekhahu nirakh sareeraa |رب جي نالي کان سواءِ، سڀ ناس ٿي ويا. ڏسو، ۽ ڄاڻو، اي جسم.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ਕਹਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੧॥
har ke naam bin kin gat paaee keh upades kabeeraa |4|1|رب جي نالي کان سواء، ڪير ڳولي سگهي ٿو ڇوٽڪارو؟ ڪبير صاحب تعليمات ٻڌائي ٿو. ||4||1||
ਜਬ ਜਰੀਐ ਤਬ ਹੋਇ ਭਸਮ ਤਨੁ ਰਹੈ ਕਿਰਮ ਦਲ ਖਾਈ ॥
jab jareeai tab hoe bhasam tan rahai kiram dal khaaee |جڏهن جسم ساڙيو ويندو آهي، اهو خاڪ ٿي ويندو آهي. جيڪڏهن ان کي دفن نه ڪيو وڃي ته پوءِ ان کي ڪيڙن جي لشڪر کائي ويندي آهي.
ਕਾਚੀ ਗਾਗਰਿ ਨੀਰੁ ਪਰਤੁ ਹੈ ਇਆ ਤਨ ਕੀ ਇਹੈ ਬਡਾਈ ॥੧॥
kaachee gaagar neer parat hai eaa tan kee ihai baddaaee |1|پڪل مٽيءَ جو گھڙو، جڏھن ان ۾ پاڻي وجھبو آھي، تڏھن ڳري ويندو آھي. هي پڻ جسم جي فطرت آهي. ||1||
ਕਾਹੇ ਭਈਆ ਫਿਰਤੌ ਫੂਲਿਆ ਫੂਲਿਆ ॥
kaahe bheea firatau fooliaa fooliaa |اي تقدير جا ڀائرو، ڇو گھمندا ڦرن ٿا، سڀ غرور سان ڀرجي ويا؟
ਜਬ ਦਸ ਮਾਸ ਉਰਧ ਮੁਖ ਰਹਤਾ ਸੋ ਦਿਨੁ ਕੈਸੇ ਭੂਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab das maas uradh mukh rahataa so din kaise bhooliaa |1| rahaau |ڇا تو وساري ڇڏيو اُهي ڏينهن، جڏهن تون ڏهن مهينن تائين لٽڪيل هئينءَ؟ ||1||روڪ||
ਜਿਉ ਮਧੁ ਮਾਖੀ ਤਿਉ ਸਠੋਰਿ ਰਸੁ ਜੋਰਿ ਜੋਰਿ ਧਨੁ ਕੀਆ ॥
jiau madh maakhee tiau satthor ras jor jor dhan keea |ماکيءَ وانگر ماکيءَ کي گڏ ڪري، بيوقوف به شوق سان مال گڏ ڪري ٿو.
ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਲੇਹੁ ਲੇਹੁ ਕਰੀਐ ਭੂਤੁ ਰਹਨ ਕਿਉ ਦੀਆ ॥੨॥
maratee baar lehu lehu kareeai bhoot rahan kiau deea |2|مرڻ وقت رڙيون ڪري چوندا آهن، ”هاڻي کڻي وڃ، هن کي وٺي وڃ، ڇو ٿو ڇڏيان هڪ ڀوت ڀر ۾؟ ||2||
ਦੇਹੁਰੀ ਲਉ ਬਰੀ ਨਾਰਿ ਸੰਗਿ ਭਈ ਆਗੈ ਸਜਨ ਸੁਹੇਲਾ ॥
dehuree lau baree naar sang bhee aagai sajan suhelaa |هن جي زال هن سان گڏ چوٽي تي، ۽ هن کان ٻاهر هن جا دوست ۽ ساٿي.
ਮਰਘਟ ਲਉ ਸਭੁ ਲੋਗੁ ਕੁਟੰਬੁ ਭਇਓ ਆਗੈ ਹੰਸੁ ਅਕੇਲਾ ॥੩॥
maraghatt lau sabh log kuttanb bheio aagai hans akelaa |3|سڀ ماڻهو ۽ رشتيدار جيئن ئي قبرستان ڏانهن ويندا آهن، ۽ پوءِ روح سوان اڪيلو هليو ويندو آهي. ||3||
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਪਰੇ ਕਾਲ ਗ੍ਰਸ ਕੂਆ ॥
kahat kabeer sunahu re praanee pare kaal gras kooaa |ڪبير چوي ٿو، ٻڌ، اي فاني ذات، توکي موت پڪڙيو آھي، ۽ تون اونھي، اونداھي کڏ ۾ ڪري پيو آھين.
ਝੂਠੀ ਮਾਇਆ ਆਪੁ ਬੰਧਾਇਆ ਜਿਉ ਨਲਨੀ ਭ੍ਰਮਿ ਸੂਆ ॥੪॥੨॥
jhootthee maaeaa aap bandhaaeaa jiau nalanee bhram sooaa |4|2|تو پاڻ کي مايا جي ڪوڙي دولت ۾ اهڙيءَ طرح ڦاسايو آهي، جهڙو طوطي جي ڄار ۾ ڦاٿل آهي. ||4||2||
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਭੈ ਮਤ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਰੀ ਕਰਮ ਕੀ ਆਸਾ ॥
bed puraan sabhai mat sun kai karee karam kee aasaa |ويد ۽ پراڻن جي سڀني تعليمن کي ٻڌي، مون کي مذهبي رسمون انجام ڏيڻ چاهيندا هئا.
ਕਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਸਭ ਲੋਗ ਸਿਆਨੇ ਉਠਿ ਪੰਡਿਤ ਪੈ ਚਲੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੧॥
kaal grasat sabh log siaane utth panddit pai chale niraasaa |1|پر سڀني عقلمندن کي موت جي گرفت ۾ ڏسي، مان اٿيو ۽ پنڊتن کي ڇڏي ڏنو. هاڻي مان هن خواهش کان آزاد آهيان. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਰਿਓ ਨ ਏਕੈ ਕਾਜਾ ॥
man re sario na ekai kaajaa |اي ذھن، تو اھو ڪم پورو نه ڪيو آھي جيڪو تو کي ڏنو ويو ھو.
ਭਜਿਓ ਨ ਰਘੁਪਤਿ ਰਾਜਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bhajio na raghupat raajaa |1| rahaau |توهان پنهنجي بادشاهه، رب تي غور نه ڪيو آهي. ||1||روڪ||
ਬਨ ਖੰਡ ਜਾਇ ਜੋਗੁ ਤਪੁ ਕੀਨੋ ਕੰਦ ਮੂਲੁ ਚੁਨਿ ਖਾਇਆ ॥
ban khandd jaae jog tap keeno kand mool chun khaaeaa |ٻيلن ڏانهن وڃي رهيا آهن، اهي يوگا ۽ گہرے، سخت مراقبي جي مشق ڪن ٿا؛ اهي پاڙن ۽ ميون تي رهن ٿا جيڪي گڏ ڪن ٿا.
ਨਾਦੀ ਬੇਦੀ ਸਬਦੀ ਮੋਨੀ ਜਮ ਕੇ ਪਟੈ ਲਿਖਾਇਆ ॥੨॥
naadee bedee sabadee monee jam ke pattai likhaaeaa |2|موسيقار، ويدڪ اسڪالرن، هڪ لفظ جي واڪ ۽ خاموشي وارا، سڀ موت جي رجسٽر تي درج ٿيل آهن. ||2||
ਭਗਤਿ ਨਾਰਦੀ ਰਿਦੈ ਨ ਆਈ ਕਾਛਿ ਕੂਛਿ ਤਨੁ ਦੀਨਾ ॥
bhagat naaradee ridai na aaee kaachh koochh tan deenaa |پياري عقيدتمند عبادت تنهنجي دل ۾ داخل نه ٿيندي آهي. توهان جي جسم کي پيار ڪرڻ ۽ سينگاريو، توهان کي اڃا به ان کي ڇڏڻ گهرجي.
ਰਾਗ ਰਾਗਨੀ ਡਿੰਭ ਹੋਇ ਬੈਠਾ ਉਨਿ ਹਰਿ ਪਹਿ ਕਿਆ ਲੀਨਾ ॥੩॥
raag raaganee ddinbh hoe baitthaa un har peh kiaa leenaa |3|تون ويھ ۽ موسيقي وڄائيندو، پر تون اڃا تائين منافق آھين. توهان کي رب کان ڇا حاصل ڪرڻ جي اميد آهي؟ ||3||
ਪਰਿਓ ਕਾਲੁ ਸਭੈ ਜਗ ਊਪਰ ਮਾਹਿ ਲਿਖੇ ਭ੍ਰਮ ਗਿਆਨੀ ॥
pario kaal sabhai jag aoopar maeh likhe bhram giaanee |سڄي دنيا تي موت اچي ويو آهي. شڪي مذهبي عالمن جو نالو پڻ رجسٽرڊ آف ڊيٿ تي آهي.