پورو:
يايا: دوئي ۽ بڇڙائي کي ساڙي ڇڏيو.
انهن کي ڇڏي ڏيو، ۽ آرام ۽ آرام سان ننڊ ۾.
يايا: وڃ، ۽ سنتن جي حرم کي ڳولهيو؛
انهن جي مدد سان، تون خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪندين.
يايا: جيڪو هڪ نالي کي پنهنجي دل ۾ وجهي ٿو،
وري جنم نه وٺڻو پوندو.
يايا: هي انساني زندگي برباد نه ٿيندي، جيڪڏهن تون ڪامل گرو جو سهارو وٺندين.
اي نانڪ، جنهن جي دل هڪ رب سان ڀريل آهي، ان کي سڪون ملي ٿو. ||14||
سلوڪ:
جيڪو دل ۽ جسم جي گهراين ۾ رهي ٿو، اهو ئي توهان جو هتي ۽ آخرت دوست آهي.
ڪامل گرو مون کي سيکاريو آهي، اي نانڪ، مسلسل سندس نالو جپڻ. ||1||
پورو:
رات ڏينهن ان جي ياد ۾ رهو جيڪو آخر ۾ تنهنجو ساٿ ۽ سهارو هوندو.
اهو زهر رڳو ٿورن ڏينهن تائين رهندو. هر ڪنهن کي وڃڻ گهرجي، ۽ ان کي ڇڏي وڃڻ گهرجي.
اسان جي ماء، پيء، پٽ ۽ ڌيء ڪير آهي؟
گهر، زال ۽ ٻيون شيون توهان سان گڏ نه هلنديون.
پوءِ گڏ ڪريو اها دولت جيڪا ڪڏھن به فنا نه ٿيندي.
ته جيئن تون عزت سان پنهنجي سچي گهر وڃين.
ڪالي يوگ جي هن اونداهي دور ۾، جيڪي ساد سنگت ۾ رب جي حمد جا گيت ڳائي رهيا آهن.
- اي نانڪ، انهن کي ٻيهر جنم وٺڻ جي ضرورت ناهي. ||15||
سلوڪ:
هو شايد تمام سهڻو، هڪ انتهائي معزز خاندان ۾ ڄائو، تمام گهڻو عقلمند، مشهور روحاني استاد، خوشحال ۽ دولتمند؛
پر ان جي باوجود، هن کي هڪ لاش وانگر ڏٺو وڃي ٿو، اي نانڪ، جيڪڏهن هو رب خدا سان پيار نٿو ڪري. ||1||
پورو:
نانگا: هو ڇهن شاسترن جو عالم ٿي سگهي ٿو.
هو ساهه کڻڻ، ساهه کڻڻ ۽ ساهه کڻڻ جي مشق ڪري سگهي ٿو.
هو روحاني حڪمت، مراقبت، مقدس زيارتن جي زيارتن ۽ رسم جي صفائي جي غسل تي عمل ڪري سگهي ٿو.
هو پنهنجو کاڌو پاڻ کائي سگهي ٿو، ۽ ڪڏهن به ڪنهن ٻئي کي هٿ نه وجهي؛ هو ريگستان ۾ رهاڪو وانگر رهي سگهي ٿو.
پر جيڪڏهن هو پنهنجي دل ۾ رب جي نالي لاءِ محبت نه رکي،
پوءِ هو جيڪو ڪجهه ڪري ٿو اهو عارضي آهي.
ايستائين جو هڪ اڇوت پريا هن کان اعلي آهي،
اي نانڪ، جيڪڏهن دنيا جو رب سندس ذهن ۾ رهي ٿو. ||16||
سلوڪ:
هو پنهنجي ڪرم جي حڪمن جي مطابق، چئن چوٿين ۽ ڏهن طرفن ۾ گھمندي ٿو.
خوشي ۽ درد، آزادي ۽ جنم، اي نانڪ، ڪنهن جي مقرر ڪيل تقدير جي مطابق. ||1||
پورو:
ڪاڪا: هو خالق، سببن جو ڪارڻ آهي.
ڪو به سندس اڳواٽ ڪيل رٿ کي ختم نٿو ڪري سگهي.
ٻيو ڪجهه به نه ٿو ڪري سگهجي.
خالق رب غلطي نٿو ڪري.
ڪن کي، هو پاڻ ئي رستو ڏيکاريندو آهي.
جڏهن ته هو ٻين کي بيابان ۾ بدحالي سان ڀڄڻ جو سبب بڻائيندو آهي.
پاڻ پنهنجي راند کي حرڪت ۾ آڻي ڇڏيو آهي.
جيڪو ڪجھ ڏئي ٿو، اي نانڪ، اھو آھي جيڪو اسان کي ملي ٿو. ||17||
سلوڪ:
ماڻهو کائيندا ۽ واپرائيندا ۽ لطف اندوز ٿيندا رهندا آهن، پر رب جي گودام ڪڏهن به ختم نه ٿيندي آهي.
ڪيترائي رب جو نالو، هار، هار؛ اي نانڪ، انهن کي شمار نٿو ڪري سگهجي. ||1||
پورو:
خاڪا: قادر مطلق رب وٽ ڪنهن به شيءِ جي کوٽ ناهي.
هن کي جيڪو ڪجهه ڏيڻو آهي، اهو جاري رکي ٿو - جنهن کي چاهي اتي وڃڻ ڏيو.
نالي جي دولت، رب جي نالي، خرچ ڪرڻ لاء خزانو آهي. اهو سندس عقيدتمندن جو سرمايو آهي.
بردباري، عاجزي، خوشيءَ ۽ وجدان سان، هو ربّ العزت جو ذڪر ڪندا رهندا آهن، جيڪو عظيم خزانو آهي.
اُھي، جن تي رب پنھنجي ٻاجھ ڏيکاري، خوشيءَ سان کيڏندا آھن ۽ ڦھلندا آھن.
جن جي گهرن ۾ رب جي نالي جي دولت آهي، اهي هميشه مالدار ۽ خوبصورت آهن.
جن کي رب جي فضل جي نظر سان برڪت حاصل آهي، انهن کي نه اذيت آهي، نه درد، نه عذاب.
اي نانڪ، جيڪي خدا کي راضي ڪن ٿا، اهي مڪمل طور تي ڪامياب ٿي وڃن ٿا. ||18||