گوري، ڇٽ، پهرين مهل:
مون کي ٻڌ، اي منھنجا پيارا مڙس خدا - مان اڪيلو آھيان بيابان ۾.
اي منهنجا بي پرواهه مڙس، توکان سواءِ مان ڪيئن آرام حاصل ڪري سگهان ٿو؟
روح جي ڪنوار پنهنجي مڙس کان سواءِ رهي نٿي سگهي. رات هن لاء تمام ڏکوئيندڙ آهي.
ننڊ نه ايندي آهي. مون کي پنهنجي محبوب سان پيار آهي. مهرباني ڪري منهنجي دعا ٻڌي!
منهنجي محبوب کان سواءِ، منهنجو ڪو به خيال ناهي. رڻ ۾ اڪيلو روئي ٿو.
اي نانڪ، ڪنوار هن سان ملندي آهي جڏهن هو هن کي هن سان ملندو آهي؛ محبوب کان سواءِ، هوءَ دردن ۾ مبتلا آهي. ||1||
هوءَ پنهنجي مڙس رب کان جدا ٿي وئي آهي- ڪير هن سان ملائي سگهي ٿو؟
سندس پيار چکي، هوءَ ساڻس ملي ٿي، سندس ڪلام جي خوبصورت ڪلام ذريعي.
شبد سان سينگاريل، هوءَ پنهنجي مڙس کي حاصل ڪري ٿي، ۽ هن جو جسم روحاني حڪمت جي چراغ سان روشن ٿئي ٿو.
ٻڌو، اي منهنجا دوستو ۽ ساٿيو- هوءَ جيڪا سلامت رهي ٿي سچي رب ۽ سندس سچي حمد سان.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، هوءَ پنهنجي مڙس رب جي طرفان خوشي ۽ خوشي حاصل ڪري ٿي. هوءَ سندس باني جي عميق ڪلام سان اڀري ٿي.
اي نانڪ، مڙس رب پنهنجي دلہن کي مزو ڏئي ٿو جڏهن هوء هن جي ذهن کي خوش ڪري ٿي. ||2||
مايا جي شوق کيس بي گهر ڪري ڇڏيو. ڪوڙ کي ڪوڙ سان ٺڳيو وڃي ٿو.
هن جي ڳچيءَ ۾ ڦاٿل ڪيئن بند ٿي سگهي ٿو، محبوب ترين گرو کان سواءِ؟
جيڪو محبوب رب سان محبت ڪري ٿو ۽ ان جي ڪلام تي غور ڪري ٿو، سو ان جو آهي.
خيراتن کي چندو ڏيڻ ۽ بيشمار صفائي واري غسل دل جي گندگي کي ڪيئن ڌوئي سگھن ٿا؟
نالي کان سواءِ، ڪنهن کي به ڇوٽڪارو نه ٿو ملي. ضدي خودداري ۽ بيابان ۾ رهڻ ڪنهن به ڪم جو ناهي.
اي نانڪ، سچ جو گھر شيد جي ذريعي حاصل ٿئي ٿو. هن جي موجودگيءَ جي حويلي کي دوئي جي ذريعي ڪيئن معلوم ٿي سگهي ٿو؟ ||3||
سچو آھي تنھنجو نالو، اي پيارا پالڻھار. سچي ڳالهه آهي تنهنجي ڪلام جو غور ڪرڻ.
اي پيارا رب، سچي تنهنجي حضوري، ۽ سچي آهي تنهنجي نالي ۾ واپار.
تنھنجي نالي ۾ واپار تمام مٺو آھي. عبادت ڪندڙ اهو فائدو ڏينهن رات ڪمائيندا آهن.
ان کان سواءِ مان ٻيو ڪو به واپار سوچي نٿو سگهان. تنهن ڪري هر لمحي نالو ڳايو.
حساب ڪتاب پڙهيو آهي؛ سچي رب جي فضل ۽ نيڪ ڪرم سان، ڪامل رب ملي ٿو.
اي نانڪ، نالي جو امرت تمام مٺو آهي. ڪامل سچي گرو جي ذريعي، اهو حاصل ٿئي ٿو. ||4||2||
راگ گوري پوربي، ڇٽ، ٽيون مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچ جو نالو آهي. تخليقي شخصيت. گرو جي مهرباني:
روح جي دلہن پنهنجي پياري رب کي دعا گهري ٿي. هوءَ سندس عاليشان فضيلت تي رهي ٿي.
هوءَ پنهنجي محبوب رب کان سواءِ هڪ لمحي لاءِ به نه رهي سگهي ٿي.
هوءَ پنهنجي محبوب رب کان سواءِ رهي نٿي سگهي. گروءَ کان سواءِ، سندس درگاهه نه ملي.
جيڪو ڪجهه گرو چوي ٿو، هوء ضرور ڪرڻ گهرجي، خواهش جي باهه کي وسائڻ لاء.
رب سچو آهي؛ هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي. سندس خدمت ڪرڻ کان سواءِ، سڪون نه ٿو ملي.
اي نانڪ، اها روح-ڌڻي، جنهن کي رب پاڻ ملائي، پاڻ سان گڏ آهي؛ هو پاڻ هن سان ملي ٿو. ||1||
روح جي دلہن جي زندگيءَ جي رات تڏهن برڪت ۽ شاداب ٿيندي آهي، جڏهن هوءَ پنهنجو شعور پنهنجي پياري رب ڏانهن متوجهه ڪندي آهي.
هوءَ پيار سان سچي گرو جي خدمت ڪري ٿي. هوءَ اندر مان خود غرضي کي ختم ڪري ٿي.
پنهنجي اندر مان خود غرضي ۽ هٺ کي ختم ڪري، ۽ رب جي شان ۾ گيت ڳائي، هوءَ رات ڏينهن رب سان پيار ۾ رهي ٿي.
ٻڌو، پيارا دوستو ۽ روح جا ساٿيو- پاڻ کي گرو جي ڪلام ۾ غرق ڪريو.