شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1368


ਜਬ ਦੇਖਿਓ ਬੇੜਾ ਜਰਜਰਾ ਤਬ ਉਤਰਿ ਪਰਿਓ ਹਉ ਫਰਕਿ ॥੬੭॥
jab dekhio berraa jarajaraa tab utar pario hau farak |67|

جڏهن ڏٺم ته منهنجي ٻيڙي سڙي وئي آهي، تڏهن مان هڪدم ٻاهر نڪري آيس. ||67||

ਕਬੀਰ ਪਾਪੀ ਭਗਤਿ ਨ ਭਾਵਈ ਹਰਿ ਪੂਜਾ ਨ ਸੁਹਾਇ ॥
kabeer paapee bhagat na bhaavee har poojaa na suhaae |

ڪبير، گنهگار کي رب جي عقيدت پسند نه آهي؛ هو عبادت جي قدر نه ڪندو آهي.

ਮਾਖੀ ਚੰਦਨੁ ਪਰਹਰੈ ਜਹ ਬਿਗੰਧ ਤਹ ਜਾਇ ॥੬੮॥
maakhee chandan paraharai jah bigandh tah jaae |68|

مکڻ صندل جي وڻ کي ڇڏي، سڙيل بدبوءَ جي پٺيان ڊوڙي ٿي. ||68||

ਕਬੀਰ ਬੈਦੁ ਮੂਆ ਰੋਗੀ ਮੂਆ ਮੂਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
kabeer baid mooaa rogee mooaa mooaa sabh sansaar |

ڪبير، طبيب مري ويو، ۽ مريض مري ويو. سڄي دنيا مري وئي آهي.

ਏਕੁ ਕਬੀਰਾ ਨਾ ਮੂਆ ਜਿਹ ਨਾਹੀ ਰੋਵਨਹਾਰੁ ॥੬੯॥
ek kabeeraa naa mooaa jih naahee rovanahaar |69|

صرف ڪبير ئي مئل ناهي. هن لاءِ ماتم ڪرڻ وارو ڪو به ناهي. ||69||

ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਧਿਆਇਓ ਮੋਟੀ ਲਾਗੀ ਖੋਰਿ ॥
kabeer raam na dhiaaeio mottee laagee khor |

ڪبير، مون رب تي غور نه ڪيو آهي. اهڙي خراب عادت آهي جيڪا مون ٺاهي آهي.

ਕਾਇਆ ਹਾਂਡੀ ਕਾਠ ਕੀ ਨਾ ਓਹ ਚਰ੍ਹੈ ਬਹੋਰਿ ॥੭੦॥
kaaeaa haanddee kaatth kee naa oh charhai bahor |70|

جسم هڪ ڪاٺيء جو برتن آهي؛ ان کي باهه تي واپس نٿو رکي سگهجي. ||70||

ਕਬੀਰ ਐਸੀ ਹੋਇ ਪਰੀ ਮਨ ਕੋ ਭਾਵਤੁ ਕੀਨੁ ॥
kabeer aaisee hoe paree man ko bhaavat keen |

ڪبير، ائين ٿيو، جو مون کي جيڪو وڻيو سو ڪيو.

ਮਰਨੇ ਤੇ ਕਿਆ ਡਰਪਨਾ ਜਬ ਹਾਥਿ ਸਿਧਉਰਾ ਲੀਨ ॥੭੧॥
marane te kiaa ddarapanaa jab haath sidhauraa leen |71|

موت کان ڇو ڊڄان؟ مون پنهنجي لاءِ موت کي دعوت ڏني آهي. ||71||

ਕਬੀਰ ਰਸ ਕੋ ਗਾਂਡੋ ਚੂਸੀਐ ਗੁਨ ਕਉ ਮਰੀਐ ਰੋਇ ॥
kabeer ras ko gaanddo chooseeai gun kau mareeai roe |

ڪبير، ماڻهو مٺي رس جي خاطر ڪمند کي چوسيندا آهن. انهن کي صرف نيڪيءَ لاءِ محنت ڪرڻ گهرجي.

ਅਵਗੁਨੀਆਰੇ ਮਾਨਸੈ ਭਲੋ ਨ ਕਹਿਹੈ ਕੋਇ ॥੭੨॥
avaguneeaare maanasai bhalo na kahihai koe |72|

جنهن ماڻهوءَ ۾ فضيلت نه هجي- ان کي ڪو به نيڪ نه سڏيندو. ||72||

ਕਬੀਰ ਗਾਗਰਿ ਜਲ ਭਰੀ ਆਜੁ ਕਾਲਿੑ ਜੈਹੈ ਫੂਟਿ ॥
kabeer gaagar jal bharee aaj kaali jaihai foott |

Kabeer, the pitcher is full of water; اهو ڀڄي ويندو، اڄ يا سڀاڻي.

ਗੁਰੁ ਜੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਆਪਨੋ ਅਧ ਮਾਝਿ ਲੀਜਹਿਗੇ ਲੂਟਿ ॥੭੩॥
gur ju na cheteh aapano adh maajh leejahige loott |73|

جيڪي پنهنجي گروءَ کي ياد نٿا ڪن، سي رستي ۾ ڦريا ويندا. ||73||

ਕਬੀਰ ਕੂਕਰੁ ਰਾਮ ਕੋ ਮੁਤੀਆ ਮੇਰੋ ਨਾਉ ॥
kabeer kookar raam ko muteea mero naau |

ڪبير، مان رب جو ڪتو آهيان. موتي منهنجو نالو آهي.

ਗਲੇ ਹਮਾਰੇ ਜੇਵਰੀ ਜਹ ਖਿੰਚੈ ਤਹ ਜਾਉ ॥੭੪॥
gale hamaare jevaree jah khinchai tah jaau |74|

منهنجي ڳچيءَ ۾ زنجير آهي. جتي به مون کي ڇڪيو ويندو آهي، آئون وڃان ٿو. ||74||

ਕਬੀਰ ਜਪਨੀ ਕਾਠ ਕੀ ਕਿਆ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਲੋਇ ॥
kabeer japanee kaatth kee kiaa dikhalaaveh loe |

ڪبير، تون ٻين ماڻهن کي پنهنجي گلابي موتي ڇو ڏيکارين ٿو؟

ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹੀ ਇਹ ਜਪਨੀ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥੭੫॥
hiradai raam na chetahee ih japanee kiaa hoe |75|

تون دل ۾ رب کي ياد نٿو ڪرين، ته پوءِ هن گل جو توکي ڪهڙو فائدو؟ ||75||

ਕਬੀਰ ਬਿਰਹੁ ਭੁਯੰਗਮੁ ਮਨਿ ਬਸੈ ਮੰਤੁ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥
kabeer birahu bhuyangam man basai mant na maanai koe |

ڪبير، رب کان جدا ٿيڻ جو نانگ منهنجي ذهن ۾ رهي ٿو. اهو ڪنهن به منتر جو جواب نٿو ڏئي.

ਰਾਮ ਬਿਓਗੀ ਨਾ ਜੀਐ ਜੀਐ ਤ ਬਉਰਾ ਹੋਇ ॥੭੬॥
raam biogee naa jeeai jeeai ta bauraa hoe |76|

جيڪو رب کان جدا آهي، اهو زنده نه رهندو. جيڪڏهن هو جيئرو آهي، هو چريو ٿي ويندو. ||76||

ਕਬੀਰ ਪਾਰਸ ਚੰਦਨੈ ਤਿਨੑ ਹੈ ਏਕ ਸੁਗੰਧ ॥
kabeer paaras chandanai tina hai ek sugandh |

ڪبير، فلسفي جو پٿر ۽ صندل جو تيل هڪجهڙو سٺو معيار آهي.

ਤਿਹ ਮਿਲਿ ਤੇਊ ਊਤਮ ਭਏ ਲੋਹ ਕਾਠ ਨਿਰਗੰਧ ॥੭੭॥
tih mil teaoo aootam bhe loh kaatth niragandh |77|

جيڪو به انهن سان رابطي ۾ اچي ٿو اهو بلند ٿي وڃي ٿو. لوهه سون ۾ تبديل ٿي ويندو آهي، ۽ عام ڪاٺ خوشبودار ٿي ويندو آهي. ||77||

ਕਬੀਰ ਜਮ ਕਾ ਠੇਂਗਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਓਹੁ ਨਹੀ ਸਹਿਆ ਜਾਇ ॥
kabeer jam kaa tthengaa buraa hai ohu nahee sahiaa jaae |

ڪبير، موت جو ڪلب خوفناڪ آهي. اهو برداشت نه ٿو ڪري سگهجي.

ਏਕੁ ਜੁ ਸਾਧੂ ਮੁੋਹਿ ਮਿਲਿਓ ਤਿਨਿੑ ਲੀਆ ਅੰਚਲਿ ਲਾਇ ॥੭੮॥
ek ju saadhoo muohi milio tini leea anchal laae |78|

مون پاڪ انسان سان ملاقات ڪئي آهي؛ هن مون کي پنهنجي چادر سان ڳنڍيو آهي. ||78||

ਕਬੀਰ ਬੈਦੁ ਕਹੈ ਹਉ ਹੀ ਭਲਾ ਦਾਰੂ ਮੇਰੈ ਵਸਿ ॥
kabeer baid kahai hau hee bhalaa daaroo merai vas |

ڪبير، طبيب چوي ٿو ته هو اڪيلو چڱو آهي، ۽ سڀ دوا سندس قبضي ۾ آهي.

ਇਹ ਤਉ ਬਸਤੁ ਗੁਪਾਲ ਕੀ ਜਬ ਭਾਵੈ ਲੇਇ ਖਸਿ ॥੭੯॥
eih tau basat gupaal kee jab bhaavai lee khas |79|

پر اھي شيون رب جون آھن. هو جڏهن چاهي انهن کي کڻي وڃي. ||79||

ਕਬੀਰ ਨਉਬਤਿ ਆਪਨੀ ਦਿਨ ਦਸ ਲੇਹੁ ਬਜਾਇ ॥
kabeer naubat aapanee din das lehu bajaae |

ڪبير، پنهنجو ڊرم وٺو ۽ ڏهن ڏينهن تائين ان کي مارو.

ਨਦੀ ਨਾਵ ਸੰਜੋਗ ਜਿਉ ਬਹੁਰਿ ਨ ਮਿਲਹੈ ਆਇ ॥੮੦॥
nadee naav sanjog jiau bahur na milahai aae |80|

زندگي ائين آهي جيئن ماڻهو درياهه ۾ ٻيڙيءَ تي ملن. اهي ٻيهر نه ملندا. ||80||

ਕਬੀਰ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਹਿ ਮਸੁ ਕਰਉ ਕਲਮ ਕਰਉ ਬਨਰਾਇ ॥
kabeer saat samundeh mas krau kalam krau banaraae |

ڪبير، جيڪڏهن مان ستن سمنڊن کي مس ۾ تبديل ڪريان ۽ سڀني ٻوٽن کي پنهنجو قلم بڻائي سگهان،

ਬਸੁਧਾ ਕਾਗਦੁ ਜਉ ਕਰਉ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥੮੧॥
basudhaa kaagad jau krau har jas likhan na jaae |81|

۽ زمين منهنجو ڪاغذ، تڏهن به مان رب جي ساراهه نه لکي سگهيس. ||81||

ਕਬੀਰ ਜਾਤਿ ਜੁਲਾਹਾ ਕਿਆ ਕਰੈ ਹਿਰਦੈ ਬਸੇ ਗੁਪਾਲ ॥
kabeer jaat julaahaa kiaa karai hiradai base gupaal |

ڪبير، اونڌي جي حيثيت ۾ منهنجي ذليل حيثيت مون کي ڇا ٿي سگهي ٿي؟ رب منهنجي دل ۾ رهي ٿو.

ਕਬੀਰ ਰਮਈਆ ਕੰਠਿ ਮਿਲੁ ਚੂਕਹਿ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲ ॥੮੨॥
kabeer rameea kantth mil chookeh sarab janjaal |82|

ڪبير، رب مون کي پنهنجي ڳچيءَ ۾ ويجھو ڪري ٿو. مون پنهنجون سڀ مشڪلاتون وساري ڇڏيون آهن. ||82||

ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਕੋ ਨਹੀ ਮੰਦਰੁ ਦੇਇ ਜਰਾਇ ॥
kabeer aaisaa ko nahee mandar dee jaraae |

ڪبير، ڪو پنهنجي گهر کي باهه ڏيندو؟

ਪਾਂਚਉ ਲਰਿਕੇ ਮਾਰਿ ਕੈ ਰਹੈ ਰਾਮ ਲਿਉ ਲਾਇ ॥੮੩॥
paanchau larike maar kai rahai raam liau laae |83|

۽ هن جي پنجن پٽن (پنجن چورن) کي ماري ڇڏيو ته جيئن رب سان محبت سان ڳنڍيل رهي؟ ||83||

ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਕੋ ਨਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਦੇਵੈ ਫੂਕਿ ॥
kabeer aaisaa ko nahee ihu tan devai fook |

ڪبير، ڪو پنهنجي جسم کي ساڙيندو؟

ਅੰਧਾ ਲੋਗੁ ਨ ਜਾਨਈ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰਾ ਕੂਕਿ ॥੮੪॥
andhaa log na jaanee rahio kabeeraa kook |84|

ماڻهو انڌا آهن، انهن کي خبر ناهي، جيتوڻيڪ ڪبير انهن تي رڙيون ڪندو رهي ٿو. ||84||

ਕਬੀਰ ਸਤੀ ਪੁਕਾਰੈ ਚਿਹ ਚੜੀ ਸੁਨੁ ਹੋ ਬੀਰ ਮਸਾਨ ॥
kabeer satee pukaarai chih charree sun ho beer masaan |

ڪبير، بيوه جنازي تي چڙهائي ٿي ۽ رڙ ڪري، ”ٻڌو، اي ڀاءُ جنازو.

ਲੋਗੁ ਸਬਾਇਆ ਚਲਿ ਗਇਓ ਹਮ ਤੁਮ ਕਾਮੁ ਨਿਦਾਨ ॥੮੫॥
log sabaaeaa chal geio ham tum kaam nidaan |85|

سڀني ماڻهن کي آخر ۾ وڃڻ گهرجي؛ اهو صرف تون ۽ مان آهيون." ||85||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430