شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1203


ਕਰਹਿ ਸੋਮ ਪਾਕੁ ਹਿਰਹਿ ਪਰ ਦਰਬਾ ਅੰਤਰਿ ਝੂਠ ਗੁਮਾਨ ॥
kareh som paak hireh par darabaa antar jhootth gumaan |

انسان اهو کاڌو کائي ٿو جيڪو هن احتياط سان تيار ڪيو آهي، ۽ پوءِ ٻين جو مال چورائي ٿو. سندس اندر ڪوڙ ۽ غرور سان ڀريل آهي.

ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਕੀ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਣਹਿ ਬਿਆਪੇ ਮਨ ਕੈ ਮਾਨ ॥੨॥
saasatr bed kee bidh nahee jaaneh biaape man kai maan |2|

هن کي ويد يا شاستر جي ڪا به خبر نه آهي. هن جو دماغ غرور سان ڀريل آهي. ||2||

ਸੰਧਿਆ ਕਾਲ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਵਰਤਾ ਜਿਉ ਸਫਰੀ ਦੰਫਾਨ ॥
sandhiaa kaal kareh sabh varataa jiau safaree danfaan |

هو پنهنجي شام جي نماز پڙهي ٿو، ۽ روزا رکي ٿو، پر اهو سڀ ڪجهه صرف ڏيکاريو آهي.

ਪ੍ਰਭੂ ਭੁਲਾਏ ਊਝੜਿ ਪਾਏ ਨਿਹਫਲ ਸਭਿ ਕਰਮਾਨ ॥੩॥
prabhoo bhulaae aoojharr paae nihafal sabh karamaan |3|

خدا کيس رستي کان گمراهه ڪيو، ۽ کيس بيابان ۾ موڪليو. سندس سڀ عمل بيڪار آهن. ||3||

ਸੋ ਗਿਆਨੀ ਸੋ ਬੈਸਨੌ ਪੜਿੑਆ ਜਿਸੁ ਕਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਗਵਾਨ ॥
so giaanee so baisanau parriaa jis karee kripaa bhagavaan |

هو اڪيلو هڪ روحاني استاد آهي، ۽ هو اڪيلو ئي وشنو جو عقيدتمند ۽ هڪ عالم آهي، جنهن کي رب پاڪ پنهنجي فضل سان نوازيو آهي.

ਓੁਨਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਉਧਰਿਆ ਸਗਲ ਬਿਸ੍ਵਾਨ ॥੪॥
oun satigur sev param pad paaeaa udhariaa sagal bisvaan |4|

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ سان، هو اعليٰ مرتبو حاصل ڪري ٿو ۽ سڄي دنيا کي بچائي ٿو. ||4||

ਕਿਆ ਹਮ ਕਥਹ ਕਿਛੁ ਕਥਿ ਨਹੀ ਜਾਣਹ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਬੁੋਲਾਨ ॥
kiaa ham kathah kichh kath nahee jaanah prabh bhaavai tivai buolaan |

مان ڇا ٿو چئي سگهان؟ مون کي خبر ناهي ته ڇا چوان. جيئن خدا چاهي، تيئن مان ڳالهائيندس.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੀ ਧੂਰਿ ਇਕ ਮਾਂਗਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਇਓ ਸਰਾਨ ॥੫॥੨॥
saadhasangat kee dhoor ik maangau jan naanak peio saraan |5|2|

مان فقط ساد سنگت جي پيرن جي مٽي گهران ٿو. ٻانهو نانڪ سندن پناهه ڳولي ٿو. ||5||2||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |

سارنگ، پنجين مهل:

ਅਬ ਮੋਰੋ ਨਾਚਨੋ ਰਹੋ ॥
ab moro naachano raho |

هاڻي، منهنجو رقص ختم ٿي چڪو آهي.

ਲਾਲੁ ਰਗੀਲਾ ਸਹਜੇ ਪਾਇਓ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨਿ ਲਹੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
laal rageelaa sahaje paaeio satigur bachan laho |1| rahaau |

مون وجدان سان پنهنجي پياري محبوب کي حاصل ڪيو آهي. سچي گرو جي ڪلام جي ذريعي، مون کيس مليو. ||1||روڪ||

ਕੁਆਰ ਕੰਨਿਆ ਜੈਸੇ ਸੰਗਿ ਸਹੇਰੀ ਪ੍ਰਿਅ ਬਚਨ ਉਪਹਾਸ ਕਹੋ ॥
kuaar kaniaa jaise sang saheree pria bachan upahaas kaho |

ڪنوار پنهنجي دوستن سان پنهنجي مڙس جي باري ۾ ڳالهائي ٿي ۽ اهي گڏجي کلندا آهن.

ਜਉ ਸੁਰਿਜਨੁ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰਿ ਆਇਓ ਤਬ ਮੁਖੁ ਕਾਜਿ ਲਜੋ ॥੧॥
jau surijan grih bheetar aaeio tab mukh kaaj lajo |1|

پر جڏهن هو گهر اچي ٿو ته هوءَ شرمائجي ٿي، ۽ نرميءَ سان پنهنجو منهن ڍڪي ٿي. ||1||

ਜਿਉ ਕਨਿਕੋ ਕੋਠਾਰੀ ਚੜਿਓ ਕਬਰੋ ਹੋਤ ਫਿਰੋ ॥
jiau kaniko kotthaaree charrio kabaro hot firo |

جڏهن سون کي صليب ۾ ڳري ويندو آهي، اهو هر طرف آزاديء سان وهندو آهي.

ਜਬ ਤੇ ਸੁਧ ਭਏ ਹੈ ਬਾਰਹਿ ਤਬ ਤੇ ਥਾਨ ਥਿਰੋ ॥੨॥
jab te sudh bhe hai baareh tab te thaan thiro |2|

پر جڏهن اُن کي سون جي خالص سڪل بارن ۾ ٺاهيو وڃي ٿو، تڏهن اُهو بيهي رهي ٿو. ||2||

ਜਉ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ਤਊ ਲਉ ਬਜਿਓ ਮੂਰਤ ਘਰੀ ਪਲੋ ॥
jau din rain taoo lau bajio moorat gharee palo |

جيستائين ڪنهن جي زندگيءَ جا ڏينهن ۽ راتيون گذرن ٿيون، تيستائين ڪلاڪ ڪلاڪ، منٽن ۽ سيڪنڊن کي ٽاري ٿو.

ਬਜਾਵਨਹਾਰੋ ਊਠਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ਤਬ ਫਿਰਿ ਬਾਜੁ ਨ ਭਇਓ ॥੩॥
bajaavanahaaro aootth sidhaario tab fir baaj na bheio |3|

پر جڏهن گانگ پليئر اٿي ۽ ڇڏي ٿو، گونگ ٻيهر نه ٿو آواز. ||3||

ਜੈਸੇ ਕੁੰਭ ਉਦਕ ਪੂਰਿ ਆਨਿਓ ਤਬ ਓੁਹੁ ਭਿੰਨ ਦ੍ਰਿਸਟੋ ॥
jaise kunbh udak poor aanio tab ouhu bhin drisatto |

جڏھن گھڙو پاڻيءَ سان ڀريو وڃي ٿو، تڏھن ان ۾ موجود پاڻي الڳ نظر اچي ٿو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕੁੰਭੁ ਜਲੈ ਮਹਿ ਡਾਰਿਓ ਅੰਭੈ ਅੰਭ ਮਿਲੋ ॥੪॥੩॥
kahu naanak kunbh jalai meh ddaario anbhai anbh milo |4|3|

نانڪ جو چوڻ آهي ته، ”جڏهن گھڙو خالي ڪيو ويندو آهي، تڏهن پاڻي وري پاڻيءَ سان ملندو آهي. ||4||3||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |

سارنگ، پنجين مهل:

ਅਬ ਪੂਛੇ ਕਿਆ ਕਹਾ ॥
ab poochhe kiaa kahaa |

هاڻي جيڪڏهن هن کان پڇيو وڃي ته هو ڇا ٿو چئي سگهي؟

ਲੈਨੋ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਨੀਕੋ ਬਾਵਰ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਗਹਿ ਰਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
laino naam amrit ras neeko baavar bikh siau geh rahaa |1| rahaau |

هن کي گهرجي ته هو رب جي نام جو شاندار جوهر گڏ ڪري، پر ان جي بدران، چريو ماڻهو زهر ۾ مصروف هو. ||1||روڪ||

ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਚਿਰੰਕਾਲ ਪਾਇਓ ਜਾਤਉ ਕਉਡੀ ਬਦਲਹਾ ॥
dulabh janam chirankaal paaeio jaatau kauddee badalahaa |

هيءَ انساني زندگي، جنهن کي حاصل ڪرڻ تمام مشڪل آهي، آخرڪار اهڙي ڊگهي عرصي کان پوءِ حاصل ڪيو ويو. هو هڪ شيل جي بدلي ۾ ان کي وڃائي رهيو آهي.

ਕਾਥੂਰੀ ਕੋ ਗਾਹਕੁ ਆਇਓ ਲਾਦਿਓ ਕਾਲਰ ਬਿਰਖ ਜਿਵਹਾ ॥੧॥
kaathooree ko gaahak aaeio laadio kaalar birakh jivahaa |1|

هو مشڪ خريد ڪرڻ آيو هو، پر ان جي بدران هن مٽي ۽ ٿلهي گاهه ڀريو آهي. ||1||

ਆਇਓ ਲਾਭੁ ਲਾਭਨ ਕੈ ਤਾਈ ਮੋਹਨਿ ਠਾਗਉਰੀ ਸਿਉ ਉਲਝਿ ਪਹਾ ॥
aaeio laabh laabhan kai taaee mohan tthaagauree siau ulajh pahaa |

هو نفعي جي ڳولا ۾ اچي ٿو، پر هو مايا جي لالچ ۾ ڦاٿل آهي.

ਕਾਚ ਬਾਦਰੈ ਲਾਲੁ ਖੋਈ ਹੈ ਫਿਰਿ ਇਹੁ ਅਉਸਰੁ ਕਦਿ ਲਹਾ ॥੨॥
kaach baadarai laal khoee hai fir ihu aausar kad lahaa |2|

هو زيور وڃائي ٿو، رڳو شيشي جي بدلي ۾. هن کي اهو سڳورو موقعو وري ڪڏهن ملندو؟ ||2||

ਸਗਲ ਪਰਾਧ ਏਕੁ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਠਾਕੁਰੁ ਛੋਡਹ ਦਾਸਿ ਭਜਹਾ ॥
sagal paraadh ek gun naahee tthaakur chhoddah daas bhajahaa |

هو گناهن سان ڀريل آهي، ۽ هن وٽ هڪ به فضيلت نه آهي. پنهنجي رب ۽ مالڪ کي ڇڏي، هو مايا، خدا جي ٻانهي سان جڙيل آهي.

ਆਈ ਮਸਟਿ ਜੜਵਤ ਕੀ ਨਿਆਈ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਦਰਿ ਸਾਂਨਿੑਹਾ ॥੩॥
aaee masatt jarravat kee niaaee jiau tasakar dar saanihaa |3|

۽ جڏهن آخري خاموشي اچي ٿي، بي جان مادي وانگر، هو دروازي تي چور وانگر پڪڙيو وڃي ٿو. ||3||

ਆਨ ਉਪਾਉ ਨ ਕੋਊ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਦਾਸਾ ਸਰਣੀ ਪਰਿ ਰਹਾ ॥
aan upaau na koaoo soojhai har daasaa saranee par rahaa |

مان ٻاهر نڪرڻ جو ڪو ٻيو رستو نٿو ڏسي سگهان. مان رب جي ٻانهن جي پناهه گهران ٿو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਛੁਟੀਐ ਜਉ ਸਗਲੇ ਅਉਗਨ ਮੇਟਿ ਧਰਹਾ ॥੪॥੪॥
kahu naanak tab hee man chhutteeai jau sagale aaugan mett dharahaa |4|4|

نانڪ فرمائي ٿو ته، انسان تڏهن ئي آزاد ٿئي ٿو، جڏهن سندس سڀ عيب ۽ عيب ميٽجي وڃن. ||4||4||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |

سارنگ، پنجين مهل:

ਮਾਈ ਧੀਰਿ ਰਹੀ ਪ੍ਰਿਅ ਬਹੁਤੁ ਬਿਰਾਗਿਓ ॥
maaee dheer rahee pria bahut biraagio |

اي ماءُ، منهنجو صبر ختم ٿي ويو آهي. مان پنهنجي مڙس سان پيار ۾ آهيان.

ਅਨਿਕ ਭਾਂਤਿ ਆਨੂਪ ਰੰਗ ਰੇ ਤਿਨੑ ਸਿਉ ਰੁਚੈ ਨ ਲਾਗਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anik bhaant aanoop rang re tina siau ruchai na laagio |1| rahaau |

ڪيتريون ئي قسمون بي مثال خوشيون آهن، پر مون کي انهن مان ڪنهن ۾ به دلچسپي نه آهي. ||1||روڪ||

ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰਿਅ ਮੁਖਿ ਟੇਰਉ ਨਂੀਦ ਪਲਕ ਨਹੀ ਜਾਗਿਓ ॥
nis baasur pria pria mukh tterau naneed palak nahee jaagio |

رات ڏينهن، مان پنهنجي وات سان ”پري-اي، پرائي- محبوب، محبوب“ چوندو آهيان. مان ننڊ نه ٿو ڪري سگهان، هڪ پل لاءِ به؛ مان بيدار ۽ باخبر رهندو آهيان.

ਹਾਰ ਕਜਰ ਬਸਤ੍ਰ ਅਨਿਕ ਸੀਗਾਰ ਰੇ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਸਭੈ ਬਿਖੁ ਲਾਗਿਓ ॥੧॥
haar kajar basatr anik seegaar re bin pir sabhai bikh laagio |1|

هار، اکين جو ميڪ اپ، خوبصورت ڪپڙا ۽ سينگار - منهنجي مڙس کان سواءِ، اهي سڀ مون لاءِ زهر آهن. ||1||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430