شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1280


ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥
dharam karaae karam dhurahu furamaaeaa |3|

پريم پالڻهار حڪم ڏنو آهي ته انسانن کي انصاف ڪرڻ گهرجي. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਹੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee kantai chit karehu |

آيو آهي ساوَن جو مهينو، اي منهنجا ساٿيو. پنهنجي مڙس جي باري ۾ سوچيو.

ਨਾਨਕ ਝੂਰਿ ਮਰਹਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹੁ ॥੧॥
naanak jhoor mareh dohaaganee jina avaree laagaa nehu |1|

اي نانڪ، ڇڏيل ڪنوار ٻئي سان پيار ۾ آهي. هاڻي هوءَ روئي ٿي ۽ روئي ٿي، ۽ مري ٿي. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁ ਬਰਸਨਹਾਰੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee jalahar barasanahaar |

آيو آهي ساوَن جو مهينو، اي منهنجا ساٿيو. بادل برسات سان گڏ ڦاٽي ويا آهن.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sukh savan sohaaganee jina sah naal piaar |2|

اي نانڪ، برڪت وارو روح- دلہن امن ۾ ننڊ ۾؛ اهي پنهنجي مڙس سان پيار ۾ آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥
aape chhinjh pavaae malaakhaarraa rachiaa |

پاڻ ٽورنامينٽ کي اسٽيج ڪيو، ۽ پہلوانن لاءِ ميدان جو بندوبست ڪيائين.

ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥
lathe bharrathoo paae guramukh machiaa |

اُهي وڏي شان ۽ شوڪت سان ميدان ۾ داخل ٿيا آهن. گرومخ خوش آهن.

ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥
manamukh maare pachhaarr moorakh kachiaa |

ڪوڙا ۽ بيوقوف خود غرض انسانن کي شڪست ۽ شڪست ملي ٿي.

ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥
aap bhirrai maare aap aap kaaraj rachiaa |

رب پاڻ وڙھي ٿو، ۽ پاڻ انھن کي شڪست ڏئي ٿو. هن ڊرامي کي پاڻ اسٽيج ڪيو.

ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥
sabhanaa khasam ek hai guramukh jaaneeai |

ھڪڙو خدا سڀني جو پالڻھار ۽ مالڪ آھي. اها ڳالهه گورمڪن کي معلوم آهي.

ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥
hukamee likhai sir lekh vin kalam masavaaneeai |

هو قلم ۽ مس کان سواءِ سڀني جي پيشانيءَ تي پنهنجي حُڪم جو لکيل لکندو آهي.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥
satasangat melaap jithai har gun sadaa vakhaaneeai |

سَت سنگت ۾، سچي جماعت، ساڻس اتحاد حاصل ٿئي ٿو. اتي، رب جي پاڪائي ساراهه هميشه لاء ڳڻي ويندي آهي.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥
naanak sachaa sabad salaeh sach pachhaaneeai |4|

اي نانڪ، سندس ڪلام جي سچي ڪلام جي ساراهه ڪندي، هڪ سچ کي محسوس ڪرڻ ۾ اچي ٿو. ||4||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਅਵਰਿ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥
aoonav aoonav aaeaa avar karendaa van |

آسمان ۾ ٿلها، ٿلها ۽ گهاٽا ڪڪر، رنگ مٽائي رهيا آهن.

ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਤਿਸੁ ਸਾਹ ਸਿਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥
kiaa jaanaa tis saah siau kev rahasee rang |

مون کي ڪيئن خبر آهي ته ڇا منهنجي مڙس لاء منهنجي محبت برقرار رهندي؟

ਰੰਗੁ ਰਹਿਆ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥
rang rahiaa tina kaamanee jina man bhau bhaau hoe |

انهن روحن جي دلين جي محبت قائم رهي ٿي، جيڪڏهن انهن جا ذهن خدا جي محبت ۽ خوف سان ڀريل آهن.

ਨਾਨਕ ਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਤਿਨ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak bhai bhaae baaharee tin tan sukh na hoe |1|

اي نانڪ، جنهن کي خدا جي محبت ۽ خوف نه آهي، هن جو جسم ڪڏهن به امن نه ملندو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰੁ ਨਿਪੰਗੁ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai neer nipang |

آسمان ۾ ٿلها، ٿلها ۽ گهاٽا ڪڪر اچي وڃن ٿا، ۽ صاف پاڻي مينهن وسڻ لڳو آهي.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਕੰਤੈ ਸਿਉ ਮਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
naanak dukh laagaa tina kaamanee jina kantai siau man bhang |2|

اي نانڪ، اُها رُوح- ڪنوار درد ۾ ورتل آهي، جنهن جو ذهن پنهنجي مڙس کان پري ٿي ويو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥
dovai tarafaa upaae ik varatiaa |

هڪ رب ٻنهي پاسن کي پيدا ڪيو ۽ وسعت کي وڌايو.

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥
bed baanee varataae andar vaad ghatiaa |

ويد جا لفظ دليلن ۽ ورقن سان پکڙجي ويا.

ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥
paravirat niravirat haatthaa dovai vich dharam firai raibaariaa |

لاڳاپو ۽ لاتعلقي ان جا ٻه پاسا آهن. مذهب، سچو مذهب، ٻنهي جي وچ ۾ رهنمائي ڪندڙ آهي.

ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨੑੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥
manamukh kache koorriaar tinaee nihchau daragah haariaa |

پاڻ سڳورا ماڻھو بيڪار ۽ ڪوڙا آھن. بغير ڪنهن شڪ جي، اهي رب جي درٻار ۾ گم ٿي ويندا آهن.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨੑੀ ਮਾਰਿਆ ॥
guramatee sabad soor hai kaam krodh jinaee maariaa |

جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، اهي سچا روحاني جنگجو آهن؛ انهن جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ کي فتح ڪيو آهي.

ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
sachai andar mahal sabad savaariaa |

اهي لفظ جي لفظ سان سينگاريل ۽ بلند ٿي، رب جي حضور جي سچي حويلي ۾ داخل ٿين ٿا.

ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
se bhagat tudh bhaavade sachai naae piaariaa |

اهي عقيدتمند تنهنجي مرضي، اي پالڻهار؛ اهي سچي نالي سان پيار ڪندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥
satigur sevan aapanaa tinaa vittahu hau vaariaa |5|

مان انهن تي قربان آهيان جيڪي پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai laae jharree |

آسمان ۾ هيٺاهين، ٿلها ۽ گهاٽا ڪڪر اچي وڃن ٿا، ۽ پاڻيءَ جي برسات وسندي آهي.

ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥
naanak bhaanai chalai kant kai su maane sadaa ralee |1|

اي نانڪ، هوءَ پنهنجي مڙس رب جي مرضي مطابق هلندي آهي. هوء هميشه لاء امن ۽ خوشي حاصل ڪري ٿي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਕਿਆ ਉਠਿ ਉਠਿ ਦੇਖਹੁ ਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮੇਘੈ ਹਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
kiaa utth utth dekhahu bapurren is meghai hath kichh naeh |

ڇو بيٺو آهين، ڏسڻ لاءِ بيٺو آهين؟ اي غريب مسڪين، هن بادل جي هٿ ۾ ڪجهه به ناهي.

ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਂਹਿ ॥
jin ehu megh patthaaeaa tis raakhahu man maanhi |

جنهن هن ڪڪر کي موڪليو آهي - هن کي پنهنجي ذهن ۾ پيار ڪريو.

ਤਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
tis no man vasaaeisee jaa kau nadar karee |

اُهو ئي رب کي پنهنجي ذهن ۾ سمائي ٿو، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ ॥੨॥
naanak nadaree baaharee sabh karan palaah karee |2|

اي نانڪ، اهي سڀئي جيڪي هن فضل کان محروم آهن، روئي ۽ روئي ۽ روئي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥
so har sadaa sareveeai jis karat na laagai vaar |

هميشه لاءِ رب جي خدمت ڪريو؛ هو ڪنهن به وقت ڪم ڪري ٿو.

ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥
aaddaane aakaas kar khin meh dtaeh usaaranahaar |

هن آسمان کي آسمان پار ڪيو؛ هڪ پل ۾، هو پيدا ڪري ٿو ۽ تباهه ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jagat upaae kai kudarat kare veechaar |

هن پاڻ دنيا پيدا ڪئي؛ هو پنهنجي تخليقي قادر مطلق تي غور ڪري ٿو.

ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥
manamukh agai lekhaa mangeeai bahutee hovai maar |

پاڻ سڳورن جو آخرت ۾ حساب ورتو ويندو. هن کي سخت سزا ڏني ويندي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430