Ang Primal Lord ay nag-orden na ang mga mortal ay dapat magsagawa ng kabutihan. ||3||
Salok, Pangalawang Mehl:
Dumating na ang buwan ng Saawan, O aking mga kasama; isipin mo ang iyong Asawa Panginoon.
O Nanak, ang itinapon na kasintahang babae ay umiibig sa iba; ngayo'y siya'y umiiyak at nananaghoy, at namamatay. ||1||
Pangalawang Mehl:
Dumating na ang buwan ng Saawan, O aking mga kasama; ang mga ulap ay bumuhos ng ulan.
O Nanak, ang mga pinagpalang kaluluwa-nobya ay natutulog sa kapayapaan; in love sila sa Asawa nilang Panginoon. ||2||
Pauree:
Siya mismo ang nagsagawa ng paligsahan, at nag-ayos ng arena para sa mga wrestler.
Pumasok sila sa arena na may karangyaan at seremonya; ang mga Gurmukh ay nagagalak.
Ang mga huwad at hangal na mga manmukh ay natalo at nadaraig.
Ang Panginoon Mismo ay nakikipagbuno, at Siya mismo ang natalo sa kanila. Siya mismo ang nagtanghal ng dulang ito.
Ang Isang Diyos ay ang Panginoon at Guro ng lahat; ito ay kilala ng mga Gurmukh.
Isinulat niya ang inskripsiyon ng Kanyang Hukam sa mga noo ng lahat, nang walang panulat o tinta.
Sa Sat Sangat, ang Tunay na Kongregasyon, Pagkakaisa sa Kanya ay nakuha; doon, ang Maluwalhating Papuri ng Panginoon ay inaawit magpakailanman.
O Nanak, pinupuri ang Tunay na Salita ng Kanyang Shabad, napagtanto ng isa ang Katotohanan. ||4||
Salok, Ikatlong Mehl:
Nakabitin na mababa, mababa at makapal sa kalangitan, ang mga ulap ay nagbabago ng kulay.
Paano ko malalaman kung mananatili ang pagmamahal ko sa aking Asawa na Panginoon?
Ang pag-ibig ng mga kaluluwang ikakasal ay nananatili, kung ang kanilang mga isipan ay puno ng Pag-ibig at ng Takot sa Diyos.
Nanak, siya na walang Pag-ibig at Takot sa Diyos - ang kanyang katawan ay hindi makakatagpo ng kapayapaan. ||1||
Ikatlong Mehl:
Nakabitin na mababa, mababa at makapal sa kalangitan, ang mga ulap ay dumarating, at purong tubig ang umuulan.
O Nanak, ang nobya ng kaluluwa ay nagdurusa sa sakit, na ang isip ay nahiwalay sa kanyang Asawa na Panginoon. ||2||
Pauree:
Nilikha ng Isang Panginoon ang magkabilang panig at lumaganap sa kalawakan.
Ang mga salita ng Vedas ay naging malaganap, na may mga argumento at mga dibisyon.
Ang attachment at detatsment ay ang dalawang panig nito; Ang Dharma, ang tunay na relihiyon, ang gabay sa pagitan ng dalawa.
Ang mga manmukh na kusang-loob ay walang halaga at huwad. Walang alinlangan, natalo sila sa Hukuman ng Panginoon.
Ang mga sumusunod sa Mga Aral ng Guru ay ang mga tunay na mandirigmang espirituwal; nagtagumpay sila sa sekswal na pagnanasa at galit.
Pumasok sila sa Tunay na Mansyon ng Presensya ng Panginoon, pinalamutian at dinadakila ng Salita ng Shabad.
Ang mga deboto na iyon ay nakalulugod sa Iyong Kalooban, O Panginoon; mahal na mahal nila ang Tunay na Pangalan.
Isa akong sakripisyo sa mga naglilingkod sa kanilang Tunay na Guru. ||5||
Salok, Ikatlong Mehl:
Nakabitin na mababa, mababa at makapal sa kalangitan, ang mga ulap ay dumarating, at ang tubig ay umuulan sa mga agos.
O Nanak, lumalakad siya na naaayon sa Kalooban ng kanyang Asawa na Panginoon; tinatamasa niya ang kapayapaan at kasiyahan magpakailanman. ||1||
Ikatlong Mehl:
Bakit ka tumatayo, tumatayo para tingnan? Kawawang kaawa-awa, ang ulap na ito ay walang hawak.
Ang Nagpadala ng ulap na ito - pahalagahan mo Siya sa iyong isipan.
Siya lamang ang nagtataglay ng Panginoon sa kanyang isipan, na pinagkalooban ng Panginoon ng Kanyang Sulyap ng Biyaya.
O Nanak, lahat ng kulang sa Grasya na ito, umiyak at umiyak at humagulgol. ||2||
Pauree:
Maglingkod sa Panginoon magpakailanman; Kumikilos siya ng wala sa oras.
Iniunat niya ang langit sa kalangitan; sa isang iglap, Siya ay lumilikha at sumisira.
Siya mismo ang lumikha ng mundo; Pinag-iisipan Niya ang Kanyang Malikhaing Omnipotence.
Ang kusang-loob na manmukh ay tatawagin sa hinaharap; mabigat ang parusa sa kanya.