ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pahina - 851
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥
manamukh agiaanee andhule janam mareh fir aavai jaae |Ang mga mangmang sa sarili na mga manmukh ay bulag. Sila ay ipinanganak, para lamang mamatay muli, at patuloy na dumarating at umaalis.
ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥
kaaraj sidh na hovanee ant geaa pachhutaae |Ang kanilang mga gawain ay hindi nalutas, at sa huli, sila ay aalis, nanghihinayang at nagsisi.
ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
jis karam hovai tis satigur milai so har har naam dhiaae |Ang isa na biniyayaan ng Biyaya ng Panginoon, ay nakilala ang Tunay na Guru; siya lamang ang nagbubulay-bulay sa Pangalan ng Panginoon, Har, Har.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿੑ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥
naam rate jan sadaa sukh paaeini jan naanak tin bal jaae |1|Dahil sa Naam, ang mapagpakumbabang mga lingkod ng Panginoon ay nakatagpo ng pangmatagalang kapayapaan; lingkod Nanak ay isang sakripisyo sa kanila. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Ikatlong Mehl:
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥
aasaa manasaa jag mohanee jin mohiaa sansaar |Ang pag-asa at pagnanasa ay umaakit sa mundo; inaakit nila ang buong sansinukob.
ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥
sabh ko jam ke cheere vich hai jetaa sabh aakaar |Ang bawat isa, at lahat ng nilikha, ay nasa ilalim ng dominasyon ng Kamatayan.
ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥
hukamee hee jam lagadaa so ubarai jis bakhasai karataar |Sa pamamagitan ng Hukam ng Utos ng Panginoon, ang kamatayan ay sumasakop sa mortal; siya lamang ang maliligtas, na pinatawad ng Panginoong Lumikha.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
naanak guraparasaadee ehu man taan tarai jaa chhoddai ahankaar |O Nanak, sa pamamagitan ng Grasya ni Guru, ang mortal na ito ay lumalangoy sa kabila, kung iiwan niya ang kanyang kaakuhan.
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
aasaa manasaa maare niraas hoe gurasabadee veechaar |2|Lupigin ang pag-asa at pagnanais, at manatiling hindi nakakabit; pagnilayan ang Salita ng Shabad ng Guru. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਥੈ ਜਾਈਐ ਜਗਤ ਮਹਿ ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਸਾਈ ॥
jithai jaaeeai jagat meh tithai har saaee |Saan man ako magpunta sa mundong ito, nakikita ko ang Panginoon doon.
ਅਗੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਚਾ ਨਿਆਈ ॥
agai sabh aape varatadaa har sachaa niaaee |Sa daigdig sa kabilang buhay din, ang Panginoon, ang Tunay na Hukom Mismo, ay laganap at namamayagpag sa lahat ng dako.
ਕੂੜਿਆਰਾ ਕੇ ਮੁਹ ਫਿਟਕੀਅਹਿ ਸਚੁ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥
koorriaaraa ke muh fittakeeeh sach bhagat vaddiaaee |Ang mga mukha ng huwad ay isinumpa, habang ang mga tunay na deboto ay biniyayaan ng maluwalhating kadakilaan.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਈ ॥
sach saahib sachaa niaau hai sir nindak chhaaee |Totoo ang Panginoon at Guro, at totoo ang Kanyang katarungan. Ang mga ulo ng mga maninirang-puri ay natatakpan ng abo.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੫॥
jan naanak sach araadhiaa guramukh sukh paaee |5|Ang lingkod na si Nanak ay sumasamba sa Tunay na Panginoon sa pagsamba; bilang Gurmukh, nakatagpo siya ng kapayapaan. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Ikatlong Mehl:
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
poorai bhaag satigur paaeeai je har prabh bakhas karee |Sa perpektong tadhana, mahahanap ng isang tao ang Tunay na Guru, kung ang Panginoong Diyos ay magbibigay ng kapatawaran.
ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
opaavaa sir opaau hai naau paraapat hoe |Sa lahat ng pagsisikap, ang pinakamabuting pagsisikap ay matamo ang Pangalan ng Panginoon.
ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
andar seetal saant hai hiradai sadaa sukh hoe |Naghahatid ito ng nakakapanlamig, nakapapawi na katahimikan sa kaibuturan ng puso, at walang hanggang kapayapaan.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨੑਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥
amrit khaanaa painanaa naanak naae vaddiaaee hoe |1|Pagkatapos, ang isa ay kumakain at nagsusuot ng Ambrosial Nectar; O Nanak, sa pamamagitan ng Pangalan, dumarating ang maluwalhating kadakilaan. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Ikatlong Mehl:
ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
e man gur kee sikh sun paaeihi gunee nidhaan |isip, nakikinig sa Mga Aral ng Guru, makukuha mo ang kayamanan ng kabutihan.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
sukhadaataa terai man vasai haumai jaae abhimaan |Ang Tagapagbigay ng kapayapaan ay tatahan sa iyong isipan; aalisin mo ang egotismo at pagmamataas.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai amrit gunee nidhaan |2|O Nanak, sa Kanyang Grasya, ang isa ay biniyayaan ng Ambrosial Nectar ng kayamanan ng kabutihan. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥
jitane paatisaah saah raaje khaan umaraav sikadaar heh titane sabh har ke kee |Ang mga hari, emperador, pinuno, panginoon, maharlika at pinuno, lahat ay nilikha ng Panginoon.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥
jo kichh har karaavai su oe kareh sabh har ke arathee |Anuman ang ipinagagawa sa kanila ng Panginoon, ginagawa nila; lahat sila ay pulubi, umaasa sa Panginoon.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥
so aaisaa har sabhanaa kaa prabh satigur kai val hai tin sabh varan chaare khaanee sabh srisatt gole kar satigur agai kaar kamaavan kau dee |Ganyan ang Diyos, ang Panginoon ng lahat; Siya ay nasa panig ng Tunay na Guru. Ang lahat ng mga caste at panlipunang uri, ang apat na pinagmumulan ng paglikha, at ang buong sansinukob ay mga alipin ng Tunay na Guru; Ginagawa sila ng Diyos na gumawa para sa Kanya.
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥
har seve kee aaisee vaddiaaee dekhahu har santahu jin vichahu kaaeaa nagaree dusaman doot sabh maar kadtee |Tingnan ang maluwalhating kadakilaan ng paglilingkod sa Panginoon, O mga Banal ng Panginoon; Nasakop at pinalayas niya ang lahat ng mga kaaway at mga gumagawa ng masama sa katawan-nayon.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਆ ਭਗਤ ਜਨਾ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਰਖਿ ਲੀਏ ॥੬॥
har har kirapaal hoaa bhagat janaa upar har aapanee kirapaa kar har aap rakh lee |6|Ang Panginoon, Har, Har, ay Maawain sa Kanyang mapagpakumbabang mga deboto; sa pagbibigay ng Kanyang Grasya, ang Panginoon Mismo ay nagpoprotekta at nag-iingat sa kanila. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Ikatlong Mehl:
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਧਿਆਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
andar kapatt sadaa dukh hai manamukh dhiaan na laagai |Ang pandaraya at pagkukunwari sa loob ay nagdudulot ng patuloy na sakit; ang kusang-loob na manmukh ay hindi nagsasagawa ng pagninilay-nilay.
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਦੁਖੁ ਵਰਤੈ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥
dukh vich kaar kamaavanee dukh varatai dukh aagai |Nagdurusa sa sakit, ginagawa niya ang kanyang mga gawa; siya ay nalubog sa sakit, at siya ay magdurusa sa sakit pagkatapos.
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
karamee satigur bhetteeai taa sach naam liv laagai |Sa pamamagitan ng kanyang karma, nakilala niya ang Tunay na Guru, at pagkatapos, siya ay buong pagmamahal na nakaayon sa Tunay na Pangalan.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਅੰਦਰਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥੧॥
naanak sahaje sukh hoe andarahu bhram bhau bhaagai |1|O Nanak, siya ay likas sa kapayapaan; pag-aalinlangan at takot tumakbo palayo at iwan siya. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Ikatlong Mehl:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
guramukh sadaa har rang hai har kaa naau man bhaaeaa |Ang Gurmukh ay umiibig sa Panginoon magpakailanman. Ang Pangalan ng Panginoon ay nakalulugod sa kanyang isipan.