Sri Guru Granth Sahib

Pahina - 1014

ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥

laagee bhookh maaeaa mag johai mukat padaarath mohi khare |3|

Dahil sa gutom, nakikita nito ang landas ng mga kayamanan ni Maya; ang emosyonal na kalakip na ito ay nag-aalis ng kayamanan ng pagpapalaya. ||3||

ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥

karan palaav kare nahee paavai it ut dtoodtat thaak pare |

Umiiyak at nananaghoy, hindi niya sila tinatanggap; humahanap siya dito at doon, at napapagod.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਆਪੇ ਕੂੜ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ॥੪॥

kaam krodh ahankaar viaape koorr kuttanb siau preet kare |4|

Sa sobrang pagnanasa sa seks, galit at egotismo, umibig siya sa kanyang mga huwad na kamag-anak. ||4||

ਖਾਵੈ ਭੋਗੈ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਦੇਖੈ ਪਹਿਰਿ ਦਿਖਾਵੈ ਕਾਲ ਘਰੇ ॥

khaavai bhogai sun sun dekhai pahir dikhaavai kaal ghare |

Siya ay kumakain at nagsasaya, nakikinig at nanonood, at nagbibihis upang magpakitang-gilas sa bahay na ito ng kamatayan.

ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਕਾਲੁ ਟਰੇ ॥੫॥

bin gurasabad na aap pachhaanai bin har naam na kaal ttare |5|

Kung wala ang Salita ng Shabad ng Guru, hindi niya naiintindihan ang kanyang sarili. Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, hindi maiiwasan ang kamatayan. ||5||

ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਭੂਲੇ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤੇ ਛੀਨਿ ਖਰੇ ॥

jetaa mohu haumai kar bhoole meree meree karate chheen khare |

Ang higit na attachment at pagkamakasarili ay nanlilinlang at nalilito sa kanya, lalo siyang sumisigaw ng, "Akin, akin!", at lalo siyang nawawala.

ਤਨੁ ਧਨੁ ਬਿਨਸੈ ਸਹਸੈ ਸਹਸਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ਮੁਖਿ ਧੂਰਿ ਪਰੇ ॥੬॥

tan dhan binasai sahasai sahasaa fir pachhutaavai mukh dhoor pare |6|

Ang kanyang katawan at kayamanan ay lumipas, at siya ay napunit ng pag-aalinlangan at pangungutya; sa huli, siya ay nagsisi at nagsisi, kapag ang alikabok ay bumagsak sa kanyang mukha. ||6||

ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਜੋਬਨੁ ਤਨੁ ਖਿਸਿਆ ਕਫੁ ਕੰਠੁ ਬਿਰੂਧੋ ਨੈਨਹੁ ਨੀਰੁ ਢਰੇ ॥

biradh bheaa joban tan khisiaa kaf kantth biroodho nainahu neer dtare |

Siya ay tumanda, ang kanyang katawan at kabataan ay nawawala, at ang kanyang lalamunan ay nababalot ng mauhog; umaagos ang tubig mula sa kanyang mga mata.

ਚਰਣ ਰਹੇ ਕਰ ਕੰਪਣ ਲਾਗੇ ਸਾਕਤ ਰਾਮੁ ਨ ਰਿਦੈ ਹਰੇ ॥੭॥

charan rahe kar kanpan laage saakat raam na ridai hare |7|

Nangangatal ang mga paa niya, at nanginginig at nanginginig ang kaniyang mga kamay; ang walang pananampalatayang mapang-uyam ay hindi nagtataglay ng Panginoon sa kanyang puso. ||7||

ਸੁਰਤਿ ਗਈ ਕਾਲੀ ਹੂ ਧਉਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ਰਖਿਓ ਘਰੇ ॥

surat gee kaalee hoo dhaule kisai na bhaavai rakhio ghare |

Ang kanyang talino ay nabigo sa kanya, ang kanyang itim na buhok ay nagiging puti, at walang sinuman ang gustong panatilihin siya sa kanilang tahanan.

ਬਿਸਰਤ ਨਾਮ ਐਸੇ ਦੋਖ ਲਾਗਹਿ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਰੇ ਨਰਕਿ ਖਰੇ ॥੮॥

bisarat naam aaise dokh laageh jam maar samaare narak khare |8|

Ang paglimot sa Naam, ito ang mga stigmas na dumikit sa kanya; binugbog siya ng Mensahero ng Kamatayan, at kinaladkad siya sa impiyerno. ||8||

ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਕੋ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਕਾ ਕਉ ਦੋਸੁ ਧਰੇ ॥

poorab janam ko lekh na mittee janam marai kaa kau dos dhare |

Ang talaan ng mga nakaraang aksyon ng isang tao ay hindi mabubura; sino pa ba ang dapat sisihin sa pagsilang at pagkamatay ng isang tao?

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਾਦਿ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰੁ ਮਰਣਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦੈ ਜਨਮੁ ਜਰੇ ॥੯॥

bin gur baad jeevan hor maranaa bin gurasabadai janam jare |9|

Kung wala ang Guru, ang buhay at kamatayan ay walang kabuluhan; kung wala ang Salita ng Shabad ng Guru, ang buhay ay nasusunog lamang. ||9||

ਖੁਸੀ ਖੁਆਰ ਭਏ ਰਸ ਭੋਗਣ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਵਿਕਾਰ ਕਰੇ ॥

khusee khuaar bhe ras bhogan fokatt karam vikaar kare |

Ang kasiyahang tinatamasa sa kaligayahan ay nagdudulot ng kapahamakan; ang pagkilos sa katiwalian ay walang kwentang pagpapakasaya.

ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਲੋਭਿ ਮੂਲੁ ਖੋਇਓ ਸਿਰਿ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਡੰਡੁ ਪਰੇ ॥੧੦॥

naam bisaar lobh mool khoeio sir dharam raae kaa ddandd pare |10|

Nakalimutan ang Naam, at nahuli ng kasakiman, ipinagkanulo niya ang kanyang sariling pinagmulan; hahampasin siya ng club ng Matuwid na Hukom ng Dharma sa ulo. ||10||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਜਾ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥

guramukh raam naam gun gaaveh jaa kau har prabh nadar kare |

Ang mga Gurmukh ay umaawit ng Maluwalhating Papuri sa Pangalan ng Panginoon; pinagpapala sila ng Panginoong Diyos ng Kanyang Sulyap ng Biyaya.

ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖ ਅਪਰੰਪਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਗ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ॥੧੧॥

te niramal purakh aparanpar poore te jag meh gur govind hare |11|

Ang mga nilalang na iyon ay dalisay, ganap na walang limitasyon at walang katapusan; sa mundong ito, sila ang sagisag ng Guru, ang Panginoon ng Uniberso. ||11||

ਹਰਿ ਸਿਮਰਹੁ ਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਰਹੁ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਜਨ ਭਾਉ ਕਰੇ ॥

har simarahu gur bachan samaarahu sangat har jan bhaau kare |

Magbulay-bulay sa pag-alaala sa Panginoon; pagnilayan at pagnilayan ang Salita ng Guru, at mahilig makihalubilo sa mga abang lingkod ng Panginoon.

ਹਰਿ ਜਨ ਗੁਰੁ ਪਰਧਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਹਰੇ ॥੧੨॥੮॥

har jan gur paradhaan duaarai naanak tin jan kee ren hare |12|8|

Ang mapagpakumbabang mga lingkod ng Panginoon ay ang sagisag ng Guru; sila ay pinakamataas at iginagalang sa Hukuman ng Panginoon. Hinahanap ni Nanak ang alabok ng mga paa ng mapagpakumbabang mga lingkod ng Panginoon. ||12||8||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:

ਮਾਰੂ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥

maaroo kaafee mahalaa 1 ghar 2 |

Maaroo, Kaafee, First Mehl, Second House:

ਆਵਉ ਵੰਞਉ ਡੁੰਮਣੀ ਕਿਤੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕਰੇਉ ॥

aavau vanyau ddunmanee kitee mitr kareo |

Dumarating at aalis ang taong may dalawang isip, at maraming kaibigan.

ਸਾ ਧਨ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਵਾਢੀ ਕਿਉ ਧੀਰੇਉ ॥੧॥

saa dhan dtoee na lahai vaadtee kiau dheereo |1|

Ang nobya ng kaluluwa ay hiwalay sa kanyang Panginoon, at wala siyang lugar ng pahinga; paano siya maaaliw? ||1||

ਮੈਡਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਆਪਨੜੇ ਪਿਰ ਨਾਲਿ ॥

maiddaa man rataa aapanarre pir naal |

Ang aking isip ay nakaayon sa Pag-ibig ng aking Asawa na Panginoon.

ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਖੰਨੀਐ ਕੀਤੀ ਹਿਕ ਭੋਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau ghol ghumaaee khaneeai keetee hik bhoree nadar nihaal |1| rahaau |

Ako ay tapat, nakatuon, isang sakripisyo sa Panginoon; kung biyayaan lang Niya ako ng Kanyang Sulyap ng Grasya, kahit sa isang iglap! ||1||I-pause||

ਪੇਈਅੜੈ ਡੋਹਾਗਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਕਿਉ ਜਾਉ ॥

peeearrai ddohaaganee saahurarrai kiau jaau |

Ako ay isang tinanggihang nobya, iniwan sa tahanan ng aking mga magulang; paano ako mapupunta sa mga in-laws ko ngayon?

ਮੈ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਮੁਠੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਝੂਰਿ ਮਰਾਉ ॥੨॥

mai gal aaugan muttharree bin pir jhoor maraau |2|

Isinusuot ko ang aking mga pagkakamali sa aking leeg; kung wala ang aking Asawa Panginoon, ako ay nagdadalamhati, at nanghihina hanggang sa kamatayan. ||2||

ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਸੰਮਲਾ ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥

peeearrai pir samalaa saahurarrai ghar vaas |

Ngunit kung, sa tahanan ng aking mga magulang, naaalala ko ang aking Asawa na Panginoon, kung gayon ay pupunta pa ako upang manirahan sa tahanan ng aking mga biyenan.