Nasangkot sa makamundong mga gawain, sinasayang niya ang kanyang buhay sa walang kabuluhan; ang Panginoong nagbibigay ng kapayapaan ay hindi pumapasok sa kanyang isipan.
O Nanak, sila lamang ang nakakakuha ng Pangalan, na may ganoong nakatakdang tadhana. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang tahanan sa loob ay puno ng Ambrosial Nectar, ngunit ang kusang loob na manmukh ay hindi nakakatikim nito.
Siya ay tulad ng usa, na hindi nakikilala ang sariling amoy ng musk; ito ay gumagala, naliligaw ng pagdududa.
Tinalikuran ng manmukh ang Ambrosial Nectar, at sa halip ay nagtitipon ng lason; niloko siya mismo ng Lumikha.
Gaano kabihira ang mga Gurmukh, na nakakuha ng ganitong pagkaunawa; nakikita nila ang Panginoong Diyos sa kanilang sarili.
Ang kanilang mga isipan at katawan ay pinalamig at pinapaginhawa, at ang kanilang mga dila ay tinatamasa ang napakagandang lasa ng Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad, ang Pangalan ay bumubulusok; sa pamamagitan ng Shabad, tayo ay nagkakaisa sa Unyon ng Panginoon.
Kung wala ang Shabad, ang buong mundo ay baliw, at nawawala ang buhay nito nang walang kabuluhan.
Ang Shabad lamang ay Ambrosial Nectar; O Nanak, nakuha ito ng mga Gurmukh. ||2||
Pauree:
Ang Panginoong Diyos ay hindi mararating; sabihin mo sa akin, paano natin Siya mahahanap?
Siya ay walang anyo o katangian, at hindi Siya nakikita; sabihin mo sa akin, paano natin Siya pagninilay-nilay?
Ang Panginoon ay walang anyo, malinis at hindi mapupuntahan; alin sa Kanyang mga Virtues ang dapat nating pag-usapan at awitin?
Sila lamang ang lumalakad sa Landas ng Panginoon, na itinuro mismo ng Panginoon.
Ang Perpektong Guru ay nagpahayag sa Kanya sa akin; naglilingkod sa Guru, Siya ay natagpuan. ||4||
Salok, Ikatlong Mehl:
Para bang nadurog ang aking katawan sa pisaan ng langis, na hindi nagbubunga ng kahit isang patak ng dugo;
para bang pinaghiwa-hiwalay ang aking kaluluwa alang-alang sa Pag-ibig ng Tunay na Panginoon;
O Nanak, gayunpaman, gabi at araw, ang aking Pagkakaisa sa Panginoon ay hindi nasisira. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang Aking Kaibigan ay puno ng kagalakan at pagmamahal; Binibigyan niya ang aking isipan ng kulay ng Kanyang Pag-ibig,
tulad ng tela na ginagamot upang mapanatili ang kulay ng tina.
O Nanak, ang kulay na ito ay hindi umaalis, at walang ibang kulay ang maaaring ibigay sa telang ito. ||2||
Pauree:
Ang Panginoon Mismo ay lumaganap sa lahat ng dako; ang Panginoon Mismo ang dahilan kung bakit tayo ay umawit ng Kanyang Pangalan.
Ang Panginoon Mismo ang lumikha ng nilikha; Ipinagkatiwala niya ang lahat sa kanilang mga gawain.
Isinasali Niya ang ilan sa pagsamba sa debosyonal, at ang iba, pinaliligaw Niya.
Inilalagay Niya ang ilan sa Landas, habang inaakay Niya ang iba sa ilang.
Ang lingkod na si Nanak ay nagninilay-nilay sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon; bilang Gurmukh, inaawit niya ang Maluwalhating Papuri ng Panginoon. ||5||
Salok, Ikatlong Mehl:
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru ay mabunga at kapakipakinabang, kung isasagawa ito nang ang kanyang isip ay nakatuon dito.
Ang mga bunga ng pagnanasa ng isip ay nakukuha, at ang egotismo ay umaalis sa loob.
Ang kanyang mga gapos ay naputol, at siya ay pinalaya; siya ay nananatili sa Tunay na Panginoon.
Napakahirap makuha ang Naam sa mundong ito; ito ay naninirahan sa isip ng Gurmukh.
O Nanak, isa akong sakripisyo sa isang naglilingkod sa kanyang Tunay na Guru. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang pag-iisip ng kusang-loob na manmukh ay napakatigas ng ulo; ito ay natigil sa pag-ibig ng duality.
Hindi siya nakatagpo ng kapayapaan, kahit sa mga panaginip; dinaraanan niya ang kanyang buhay sa paghihirap at pagdurusa.
Ang mga Pandit ay napapagod na sa pagpunta sa pinto sa pinto, pagbabasa at pagbigkas ng kanilang mga banal na kasulatan; ang mga Siddha ay nawala sa kanilang mga ulirat ng Samaadhi.
Hindi makokontrol ang isip na ito; sila ay pagod sa pagsasagawa ng mga ritwal sa relihiyon.
Ang mga impersonator ay napapagod na sa pagsusuot ng huwad na kasuotan, at pagligo sa animnapu't walong sagradong dambana.