Siya mismo ang nagbibigay ng Kanyang Grasya;
O Nanak, ang walang pag-iimbot na lingkod na iyon ay nabubuhay sa Mga Aral ng Guru. ||2||
Isang daang porsyento ang sumusunod sa Mga Aral ng Guru
nalaman ng walang pag-iimbot na lingkod na iyon ang kalagayan ng Transcendent Lord.
Ang Puso ng Tunay na Guru ay puno ng Pangalan ng Panginoon.
Napakaraming beses, ako ay isang sakripisyo sa Guru.
Siya ang kayamanan ng lahat, ang Tagapagbigay ng buhay.
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, Siya ay puspos ng Pag-ibig ng Kataas-taasang Panginoong Diyos.
Ang alipin ay nasa Diyos, at ang Diyos ay nasa alipin.
Siya Mismo ay Isa - walang duda tungkol dito.
Sa pamamagitan ng libu-libong matalinong panlilinlang, Siya ay hindi natagpuan.
Nanak, ang gayong Guru ay nakukuha ng pinakadakilang magandang kapalaran. ||3||
Mapalad ang Kanyang Darshan; pagtanggap nito, ang isa ay dinadalisay.
Ang paghawak sa Kanyang mga Paa, ang pag-uugali at pamumuhay ng isang tao ay nagiging dalisay.
Nananatili sa Kanyang Kumpanya, ang isa ay umaawit ng Papuri sa Panginoon,
at umabot sa Hukuman ng Kataas-taasang Panginoong Diyos.
Ang pakikinig sa Kanyang mga Aral, ang mga tainga ng isa ay nasisiyahan.
Ang isip ay nasisiyahan, at ang kaluluwa ay natupad.
Ang Guru ay perpekto; Ang Kanyang mga Aral ay walang hanggan.
Pagmasdan ang Kanyang Ambrosial na Sulyap, ang isa ay nagiging banal.
Walang katapusan ang Kanyang mga banal na katangian; Hindi masusukat ang kanyang halaga.
O Nanak, ang sinumang nakalulugod sa Kanya ay kaisa Niya. ||4||
Ang dila ay iisa, ngunit ang Kanyang mga Papuri ay marami.
Ang Tunay na Panginoon, ng perpektong kasakdalan
- walang pananalita ang makapagdadala ng mortal sa Kanya.
Ang Diyos ay Hindi Maaabot, Hindi Maiintindihan, balanse sa estado ng Nirvaanaa.
Siya ay hindi pinapanatili ng pagkain; Wala siyang poot o paghihiganti; Siya ang Tagapagbigay ng kapayapaan.
Walang makapagtatantya ng Kanyang halaga.
Hindi mabilang na mga deboto ang patuloy na yumuyuko bilang paggalang sa Kanya.
Sa kanilang mga puso, nagninilay-nilay sila sa Kanyang Lotus Feet.
Ang Nanak ay isang sakripisyo magpakailanman sa Tunay na Guru;
sa Kanyang Grasya, siya ay nagninilay-nilay sa Diyos. ||5||
Iilan lamang ang nakakuha ng ambrosial na diwa ng Pangalan ng Panginoon.
Ang pag-inom sa Nectar na ito, ang isa ay nagiging imortal.
Yung taong naliliwanagan ang isip
Sa pamamagitan ng kayamanan ng kahusayan, hindi namamatay.
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, ginagamit niya ang Pangalan ng Panginoon.
Ang Panginoon ay nagbibigay ng tunay na pagtuturo sa Kanyang lingkod.
Hindi siya nadudumihan ng emotional attachment kay Maya.
Sa isip niya, pinahahalagahan niya ang Nag-iisang Panginoon, Har, Har.
Sa matinding dilim, isang lampara ang sumisikat.
O Nanak, ang pagdududa, emosyonal na kalakip at sakit ay nabubura. ||6||
Sa nagniningas na init, nangingibabaw ang nakapapawing pagod na lamig.
Kaligayahan ang kasunod at ang sakit ay nawawala, O Mga Kapatid ng Tadhana.
Ang takot sa pagsilang at kamatayan ay napawi,
sa pamamagitan ng perpektong Mga Aral ng Banal na Banal.
Ang takot ay naalis, at ang isa ay nananatili sa kawalang-takot.
Ang lahat ng kasamaan ay tinanggal sa isipan.
Dinadala Niya tayo sa Kanyang pabor bilang Kanyang pag-aari.
Sa Kumpanya ng Banal, awitin ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon.
Natatamo ang katatagan; pag-aalinlangan at pagala-gala ay tumigil,
O Nanak, nakikinig nang may tainga sa mga Papuri ng Panginoon, Har, Har. ||7||
Siya Mismo ay ganap at walang kaugnayan; Siya mismo ay kasangkot at nauugnay din.
Sa pagpapakita ng Kanyang kapangyarihan, nabighani Niya ang buong mundo.
Ang Diyos mismo ang nagpapakilos sa Kanyang paglalaro.
Siya lamang mismo ang makakapagtantiya ng Kanyang halaga.
Walang iba kundi ang Panginoon.
Sumasaklaw sa lahat, Siya ang Isa.
Sa pamamagitan at sa pamamagitan, Siya ay lumaganap sa anyo at kulay.
Siya ay nahayag sa Kumpanya ng Banal.