Iilan lamang, bilang Gurmukh, ang nakaalaala sa Panginoon.
Ang pananampalatayang Dharmic, na nagtataguyod at sumusuporta sa lupa, ay may dalawang paa lamang; Ang katotohanan ay ipinahayag sa mga Gurmukh. ||8||
Ang mga hari ay kumilos nang matuwid dahil lamang sa pansariling interes.
Nakatali sa pag-asa ng gantimpala, nagbigay sila sa mga kawanggawa.
Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, ang pagpapalaya ay hindi dumating, bagama't sila ay napagod sa pagsasagawa ng mga ritwal. ||9||
Nagsasanay ng mga ritwal sa relihiyon, hinahangad nila ang pagpapalaya,
ngunit ang kayamanan ng pagpapalaya ay dumarating lamang sa pamamagitan ng pagpupuri sa Shabad.
Kung wala ang Salita ng Shabad ng Guru, ang pagpapalaya ay hindi makakamit; nagsasanay ng pagkukunwari, gumagala sila na nalilito. ||10||
Hindi pwedeng talikuran ang pagmamahal at attachment kay Maya.
Sila lamang ang nakakahanap ng kalayaan, na nagsasagawa ng mga gawa ng Katotohanan.
Araw at gabi, ang mga deboto ay nananatiling puspos ng pagninilay-nilay; sila ay nagiging katulad ng kanilang Panginoon at Guro. ||11||
Ang ilan ay umaawit at nagsasanay ng masinsinang pagmumuni-muni, at naliligo sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon.
Lumalakad sila gaya ng gusto Mo sa kanila na lakaran.
Sa pamamagitan ng matigas na ritwal ng pagsupil sa sarili, hindi nalulugod ang Panginoon. Walang sinuman ang nakakuha ng karangalan, kung wala ang Panginoon, kung wala ang Guru. ||12||
Sa Panahon ng Bakal, ang Madilim na Panahon ng Kali Yuga, isang kapangyarihan na lamang ang natitira.
Kung wala ang Perpektong Guru, walang sinuman ang naglalarawan nito.
Ang mga kusang-loob na manmukh ay nagsagawa ng palabas ng kasinungalingan. Kung wala ang Tunay na Guru, ang pagdududa ay hindi aalis. ||13||
Ang Tunay na Guru ay ang Panginoong Tagapaglikha, nagsasarili at walang pakialam.
Hindi Siya natatakot sa kamatayan, at hindi Siya umaasa sa mga mortal na tao.
Ang sinumang naglilingkod sa Kanya ay nagiging walang kamatayan at walang kasiraan, at hindi pahihirapan ng kamatayan. ||14||
Ang Panginoong Tagapaglikha ay itinago ang Kanyang sarili sa loob ng Guru.
Ang Gurmukh ay nakakatipid ng hindi mabilang na milyon.
Ang Buhay ng Mundo ay ang Dakilang Tagapagbigay ng lahat ng nilalang. Ang Walang takot na Panginoon ay walang anumang dumi. ||15||
Ang lahat ay nagmamakaawa sa Guru, ang Ingat-yaman ng Diyos.
Siya Mismo ang walang bahid-dungis, hindi nakikilala, walang katapusan na Panginoon.
Si Nanak ay nagsasalita ng Katotohanan; nagsusumamo siya sa Diyos. Pagpalain Mo po ako ng Katotohanan, sa pamamagitan ng Iyong Kalooban. ||16||4||
Maaroo, Unang Mehl:
Ang Tunay na Panginoon ay nakikiisa sa mga taong kaisa ng Salita ng Shabad.
Kapag ito ay nakalulugod sa Kanya, intuitively tayong sumasama sa Kanya.
Ang Liwanag ng Transcendent Lord ay lumaganap sa tatlong mundo; wala nang iba, O Mga Kapatid ng Tadhana. ||1||
Ako ay Kanyang lingkod; pinaglilingkuran ko Siya.
Siya ay hindi kilala at mahiwaga; Siya ay nalulugod sa Shabad.
Ang Lumikha ay ang Tagapagbigay ng Kanyang mga deboto. Pinatatawad Niya sila - ganoon ang Kanyang kadakilaan. ||2||
Ang Tunay na Panginoon ay nagbibigay at nagbibigay; Ang Kanyang mga pagpapala ay hindi nagkukulang.
Ang mga huwad ay tumatanggap, at pagkatapos ay itinatanggi na natanggap.
Hindi nila nauunawaan ang kanilang mga pinagmulan, hindi sila nasisiyahan sa Katotohanan, kaya't sila ay gumagala sa dalawalidad at pagdududa. ||3||
Ang mga Gurmukh ay nananatiling gising at mulat, araw at gabi.
Ang pagsunod sa mga Aral ng Guru, alam nila ang Pag-ibig ng Tunay na Panginoon.
Ang mga kusang-loob na manmukh ay nananatiling tulog, at ninakawan. Ang mga Gurmukh ay nananatiling ligtas at maayos, O Mga Kapatid ng Tadhana. ||4||
Dumating ang bulaan, at umaalis ang sinungaling;
napuno ng kasinungalingan, sila ay nagsasagawa lamang ng kasinungalingan.
Yaong mga tinamo ng Shabad ay nakadamit sa karangalan sa Hukuman ng Panginoon; itinuon ng mga Gurmukh ang kanilang kamalayan sa Kanya. ||5||
Ang mga huwad ay dinadaya, at ninakawan ng mga tulisan.
Ang hardin ay nasira, tulad ng magaspang na ilang.
Kung wala ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, walang matamis; pagkalimot sa Panginoon, nagdurusa sila sa kalungkutan. ||6||
Ang pagtanggap ng pagkain ng Katotohanan, ang isa ay nasisiyahan.
Totoo ang maluwalhating kadakilaan ng hiyas ng Pangalan.
Ang taong nakakaunawa sa kanyang sarili, nakikilala ang Panginoon. Ang kanyang liwanag ay sumanib sa Liwanag. ||7||