isip, paano ka maliligtas kung walang pag-ibig?
Ang Diyos ay tumatagos sa mga panloob na nilalang ng mga Gurmukh. Sila ay biniyayaan ng kayamanan ng debosyon. ||1||I-pause||
O isip, ibigin mo ang Panginoon, gaya ng pag-ibig ng isda sa tubig.
Kung mas maraming tubig, mas maraming kaligayahan, at mas higit ang kapayapaan ng isip at katawan.
Kung walang tubig, hindi siya mabubuhay, kahit sa isang iglap. Alam ng Diyos ang paghihirap ng kanyang isip. ||2||
O isip, ibigin mo ang Panginoon, gaya ng pag-ibig ng ibon na umaawit sa ulan.
Ang mga pool ay umaapaw sa tubig, at ang lupain ay luntiang luntian, ngunit ano ang mga ito sa kanya, kung ang isang patak ng ulan ay hindi bumagsak sa kanyang bibig?
Sa Kanyang Grasya, tinatanggap niya ito; kung hindi, dahil sa kanyang mga nakaraang aksyon, siya ay nagbibigay ng kanyang ulo. ||3||
O isip, ibigin mo ang Panginoon, gaya ng pag-ibig ng tubig sa gatas.
Ang tubig, na idinagdag sa gatas, mismo ay nagdadala ng init, at pinipigilan ang gatas na masunog.
Pinagsasama-sama ng Diyos ang mga nahiwalay sa Kanyang sarili muli, at pinagpapala sila ng tunay na kadakilaan. ||4||
isip, mahalin ang Panginoon, tulad ng pag-ibig ng chakvee duck sa araw.
Hindi siya natutulog, sa isang iglap o isang sandali; ang araw ay napakalayo, ngunit sa tingin niya ay malapit na.
Ang pag-unawa ay hindi dumarating sa kusang-loob na manmukh. Ngunit sa Gurmukh, ang Panginoon ay laging malapit. ||5||
Ang mga kusang-loob na manmukh ay gumagawa ng kanilang mga kalkulasyon at mga plano, ngunit ang mga aksyon lamang ng Lumikha ang natutupad.
Ang Kanyang Halaga ay hindi matantya, kahit na ang lahat ay maaaring naisin na gawin ito.
Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ito ay ipinahayag. Ang pakikipagtagpo sa Tunay, ang kapayapaan ay matatagpuan. ||6||
Ang tunay na pag-ibig ay hindi masisira, kung ang Tunay na Guru ay nakilala.
Pagkuha ng kayamanan ng espirituwal na karunungan, ang pag-unawa sa tatlong mundo ay nakuha.
Kaya't maging isang customer ng merito, at huwag kalimutan ang Immaculate Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||7||
Ang mga ibon na tumutusok sa baybayin ng pool ay naglaro at umalis na.
Sa isang sandali, sa isang iglap, kailangan din nating umalis. Ang aming dula ay para lamang ngayon o bukas.
Ngunit ang mga pinagkaisa Mo, Panginoon, ay kaisa Mo; nakakuha sila ng upuan sa Arena ng Katotohanan. ||8||
Kung wala ang Guru, ang pag-ibig ay hindi bubuo, at ang dumi ng egotismo ay hindi umaalis.
Ang isang taong kinikilala sa kanyang sarili na, "Siya ay ako", at na tinusok sa pamamagitan ng Shabad, ay nasisiyahan.
Kapag ang isa ay naging Gurmukh at napagtanto ang kanyang sarili, ano pa ang natitira upang gawin o nagawa? ||9||
Bakit pinag-uusapan ang pagkakaisa sa mga kaisa na ng Panginoon? Ang pagtanggap ng Shabad, sila ay nasisiyahan.
Hindi nauunawaan ng mga kusang-loob na manmukh; nahiwalay sa Kanya, nagtitiis sila ng mga pambubugbog.
O Nanak, iisa lamang ang pintuan patungo sa Kanyang Tahanan; wala na talagang ibang lugar. ||10||11||
Siree Raag, Unang Mehl:
Ang mga kusang-loob na manmukh ay gumagala, nalinlang at nalinlang. Wala silang mahanap na lugar ng pahinga.
Kung wala ang Guru, walang ipapakita ang Daan. Tulad ng mga bulag, patuloy silang dumarating at umaalis.
Nang mawala ang kayamanan ng espirituwal na karunungan, sila ay umalis, nanloko at nanakawan. ||1||
Baba, nililinlang ni Maya ang ilusyon nito.
Nalinlang ng pagdududa, ang itinapon na nobya ay hindi tinatanggap sa kandungan ng kanyang Mahal. ||1||I-pause||
Ang nalinlang na kasintahang babae ay gumagala sa mga banyagang lupain; umalis siya, at iniiwan ang sarili niyang tahanan.
Nalinlang, umakyat siya sa mga talampas at bundok; nagdududa ang isip niya.
Hiwalay sa Primal Being, paano siya makakatagpo muli sa Kanya? Dahil sa pagnanakaw ng pagmamataas, siya ay sumisigaw at nananangis. ||2||
Pinag-iisa muli ng Guru ang mga nahiwalay sa Panginoon, sa pamamagitan ng pag-ibig ng Masarap na Pangalan ng Panginoon.