Kung walang Takot sa Diyos, ang Kanyang Pag-ibig ay hindi matatamo. Kung walang Takot sa Diyos, walang dinadala sa kabilang panig.
O Nanak, siya lamang ang biniyayaan ng Takot sa Diyos, at Pag-ibig at Pagmamahal ng Diyos, na pinagpapala Mo, Panginoon, ng Iyong Awa.
Ang mga kayamanan ng debosyonal na pagsamba sa Iyo ay hindi mabilang; siya lamang ang pinagpala sa Kanila, O aking Panginoon at Guro, na iyong pinagpapala. ||4||3||
Tukhaari, Ikaapat na Mehl:
Upang matanggap ang Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Guru, ang Tunay na Guru, ay tunay na maligo sa Abhaijit festival.
Ang dumi ng masamang pag-iisip ay nahuhugasan, at ang kadiliman ng kamangmangan ay napawi.
Pinagpala ng Darshan ng Guru, ang espirituwal na kamangmangan ay napapawi, at ang Banal na Liwanag ay nagliliwanag sa panloob na pagkatao.
Ang sakit ng kapanganakan at kamatayan ay nawawala sa isang iglap, at ang Walang Hanggan, Hindi Nasisirang Panginoong Diyos ay natagpuan.
Ang Tagapaglikha Panginoong Diyos Mismo ang lumikha ng pagdiriwang, nang ang Tunay na Guru ay naligo sa pagdiriwang sa Kuruk-shaytra.
Upang matanggap ang Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Guru, ang Tunay na Guru, ay tunay na maligo sa Abhaijit festival. ||1||
Ang mga Sikh ay naglakbay kasama ang Guru, ang Tunay na Guru, sa landas, sa daan.
Gabi at araw, ang mga debosyonal na pagsamba ay ginanap, bawat sandali, sa bawat hakbang.
Ang mga debosyonal na pagsamba sa Panginoong Diyos ay ginanap, at ang lahat ng mga tao ay dumating upang makita ang Guru.
Sinuman ang biniyayaan ng Darshan ng Guru, ang Tunay na Guru, ang Panginoon ay nakipagkaisa sa Kanyang Sarili.
Ang Tunay na Guru ay naglakbay sa mga sagradong dambana, para sa kapakanan ng pagliligtas sa lahat ng mga tao.
Ang mga Sikh ay naglakbay kasama ang Guru, ang Tunay na Guru, sa landas, sa daan. ||2||
Noong unang dumating ang Guru, ang Tunay na Guru, sa Kuruk-shaytra, ito ay isang napakagandang panahon.
Ang balita ay kumalat sa buong mundo, at ang mga nilalang ng tatlong mundo ay dumating.
Ang mga anghel na nilalang at tahimik na mga pantas mula sa lahat ng tatlong mundo ay dumating upang makita Siya.
Ang mga naantig ng Guru, ang Tunay na Guru - lahat ng kanilang mga kasalanan at pagkakamali ay nabura at napawi.
Ang mga Yogi, ang mga nudista, ang mga Sannyaasee at ang mga nasa anim na paaralan ng pilosopiya ay nakipag-usap sa Kanya, at pagkatapos ay yumuko at umalis.
Noong unang dumating ang Guru, ang Tunay na Guru, sa Kuruk-shaytra, ito ay isang napakagandang panahon. ||3||
Pangalawa, nagpunta ang Guru sa ilog Jamunaa, kung saan binibigkas Niya ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har.
Nakilala ng mga maniningil ng buwis ang Guru at binigyan Siya ng mga handog; hindi nila ipinataw ang buwis sa Kanyang mga tagasunod.
Lahat ng mga tagasunod ng Tunay na Guru ay pinawalang-sala sa buwis; pinagnilayan nila ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har.
Ang Mensahero ng Kamatayan ay hindi man lang lumalapit sa mga lumakad sa landas, at sumunod sa mga Aral ng Guru.
Sinabi ng buong mundo, "Guru! Guru! Guru!" Sa pagbigkas ng Pangalan ng Guru, lahat sila ay pinalaya.
Pangalawa, nagpunta ang Guru sa ilog Jamunaa, kung saan binibigkas Niya ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har. ||4||
Ikatlo, Siya ay nagpunta sa Ganges, at isang napakagandang drama ang ipinalabas doon.
Lahat ay nabighani, nakatingin sa Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Banal na Guru; walang buwis na ipinataw sa sinuman.
Walang anumang buwis na nakolekta, at ang mga bibig ng mga maniningil ng buwis ay tinatakan.
Sinabi nila, "O mga kapatid, ano ang dapat nating gawin? Sino ang dapat nating itanong? Ang lahat ay tumatakbo sa pagsunod sa Tunay na Guru."