Bakit kalimutan Siya, na nagbigay sa atin ng lahat?
Bakit kalimutan Siya, na siyang Buhay ng mga buhay na nilalang?
Bakit kalimutan Siya, na nag-iingat sa atin sa apoy ng sinapupunan?
Sa Biyaya ni Guru, bihira ang nakakaalam nito.
Bakit kalimutan Siya, na nag-aangat sa atin mula sa kabulukan?
Ang mga nahiwalay sa Kanya sa hindi mabilang na mga buhay, ay muling nakipag-isa sa Kanya.
Sa pamamagitan ng Perpektong Guru, ang mahalagang katotohanang ito ay nauunawaan.
O Nanak, ang mapagpakumbabang mga lingkod ng Diyos ay nagninilay-nilay sa Kanya. ||4||
O mga kaibigan, O mga Banal, gawin itong iyong gawain.
Itakwil ang lahat ng iba pa, at awitin ang Pangalan ng Panginoon.
Magnilay, magnilay, magnilay sa pag-alaala sa Kanya, at makahanap ng kapayapaan.
I-chant ang Naam sa iyong sarili, at pukawin ang iba na kantahin ito.
Sa pamamagitan ng mapagmahal na pagsamba sa debosyonal, tatawid ka sa karagatan ng daigdig.
Kung walang devotional meditation, magiging abo na lang ang katawan.
Ang lahat ng kagalakan at kaginhawahan ay nasa kayamanan ng Naam.
Kahit na ang pagkalunod ay maaaring maabot ang lugar ng pahinga at kaligtasan.
Lahat ng kalungkutan ay mawawala.
Nanak, awitin ang Naam, ang kayamanan ng kahusayan. ||5||
Ang pag-ibig at pagmamahal, at ang lasa ng pananabik, ay bumangon sa loob;
sa loob ng aking isip at katawan, ito ang aking layunin:
tinitingnan ng aking mga mata ang Kanyang Pinagpalang Pangitain, ako ay nasa kapayapaan.
Ang aking isip ay namumulaklak sa lubos na kaligayahan, naghuhugas ng mga paa ng Banal.
Ang isipan at katawan ng Kanyang mga deboto ay nilalagyan ng Kanyang Pag-ibig.
Bihira ang nakakakuha ng kanilang kumpanya.
Ipakita ang Iyong awa - mangyaring, ibigay sa akin ang isang kahilingang ito:
sa pamamagitan ng Grasya ni Guru, nawa'y awitin ko ang Naam.
Ang Kanyang mga Papuri ay hindi masasabi;
O Nanak, Siya ay nakapaloob sa lahat. ||6||
Ang Diyos, ang Mapagpatawad na Panginoon, ay mabait sa mga dukha.
Mahal Niya ang Kanyang mga deboto, at lagi Siyang maawain sa kanila.
Ang Patron ng walang patron, ang Panginoon ng Uniberso, ang Sustainer ng mundo,
ang Tagapag-alaga ng lahat ng nilalang.
Ang Primal Being, ang Lumikha ng Paglikha.
Ang Suporta ng hininga ng buhay ng Kanyang mga deboto.
Ang sinumang nagbubulay-bulay sa Kanya ay pinabanal,
itinutuon ang isip sa mapagmahal na pagsamba sa debosyonal.
Ako ay hindi karapat-dapat, mababang-loob at ignorante.
Nakapasok na si Nanak sa Iyong Santuwaryo, O Kataas-taasang Panginoong Diyos. ||7||
Lahat ay nakuha: ang langit, pagpapalaya at pagpapalaya,
kung ang isa ay umaawit ng mga Kaluwalhatian ng Panginoon, kahit sa isang iglap.
Napakaraming kaharian ng kapangyarihan, kasiyahan at dakilang kaluwalhatian,
dumating sa isa na ang isip ay nalulugod sa Sermon ng Pangalan ng Panginoon.
Masaganang pagkain, damit at musika
lumapit sa isa na ang dila ay patuloy na umaawit ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har.
Ang kanyang mga aksyon ay mabuti, siya ay maluwalhati at mayaman;
ang Mantra ng Perpektong Guru ay nananahan sa loob ng kanyang puso.
O Diyos, bigyan mo ako ng tahanan sa Kumpanya ng Banal.
Lahat ng kasiyahan, O Nanak, ay napakahayag. ||8||20||
Salok:
Siya ay nagtataglay ng lahat ng katangian; Nahihigitan niya ang lahat ng katangian; Siya ang walang anyo na Panginoon. Siya mismo ay nasa Primal Samaadhi.
Sa pamamagitan ng Kanyang Paglikha, O Nanak, Siya ay nagninilay-nilay sa Kanyang sarili. ||1||
Ashtapadee:
Noong ang mundong ito ay hindi pa lumitaw sa anumang anyo,
sino nga ba ang nakagawa ng mga kasalanan at gumawa ng mabubuting gawa?
Noong ang Panginoon Mismo ay nasa Profound Samaadhi,
at kanino itinuro ang poot at paninibugho?
Kapag walang kulay o hugis na makikita,
kung gayon sino ang nakaranas ng saya at kalungkutan?
Nang ang Kataas-taasang Panginoon Mismo ay Siyang-sa-lahat,
kung gayon nasaan ang emosyonal na kalakip, at sino ang may mga pagdududa?