ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pahina - 1379
ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥
dhig tinaa daa jeeviaa jinaa viddaanee aas |21|Sumpain ang buhay ng mga taong umaasa sa iba. ||21||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥
fareedaa je mai hodaa vaariaa mitaa aaeirriaan |Fareed, kung nandoon lang sana ako nang dumating ang kaibigan ko, ginawa ko na ang sarili ko sa sakripisyo sa kanya.
ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥
herraa jalai majeetth jiau upar angaaraa |22|Ngayon ang aking laman ay namumula sa mainit na uling. ||22||
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥
fareedaa lorrai daakh bijaureean kikar beejai jatt |Fareed, ang magsasaka ay nagtatanim ng mga puno ng akasya, at humihiling ng mga ubas.
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥
handtai un kataaeidaa paidhaa lorrai patt |23|Siya ay umiikot ng lana, ngunit nais niyang magsuot ng seda. ||23||
ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa galee chikarr door ghar naal piaare nehu |Fareed, ang landas ay maputik, at ang bahay ng aking Mahal ay napakalayo.
ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥
chalaa ta bhijai kanbalee rahaan ta tuttai nehu |24|Kung lalabas ako, mababad ang kumot ko, pero kung mananatili ako sa bahay, madudurog ang puso ko. ||24||
ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥
bhijau sijau kanbalee alah varsau mehu |Basang-basa ang kumot ko, basang-basa sa buhos ng ulan ng Panginoon.
ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥
jaae milaa tinaa sajanaa tuttau naahee nehu |25|Ako ay lalabas upang makilala ang aking Kaibigan, upang ang aking puso ay hindi madudurog. ||25||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
fareedaa mai bholaavaa pag daa mat mailee hoe jaae |Fareed, nag-aalala ako na baka madumihan ang turban ko.
ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥
gahilaa roohu na jaanee sir bhee mittee khaae |26|Hindi namalayan ng aking walang pag-iisip na isang araw, kakainin din ng alikabok ang aking ulo. ||26||
ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
fareedaa sakar khandd nivaat gurr maakhio maanjhaa dudh |Fareed: tubo, kendi, asukal, pulot, gata at gatas ng kalabaw
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
sabhe vasatoo mittheean rab na pujan tudh |27|- lahat ng mga bagay na ito ay matamis, ngunit hindi sila kapantay sa Iyo. ||27||
ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥
fareedaa rottee meree kaatth kee laavan meree bhukh |Fareed, ang aking tinapay ay gawa sa kahoy, at ang gutom ang aking pampagana.
ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥
jinaa khaadhee choparree ghane sahanige dukh |28|Ang mga kumakain ng buttered bread, ay magdurusa sa matinding sakit. ||28||
ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥
rukhee sukhee khaae kai tthandtaa paanee peeo |Kumain ng tuyong tinapay, at uminom ng malamig na tubig.
ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥
fareedaa dekh paraaee choparree naa tarasaae jeeo |29|Fareed, kung nakakita ka ng buttered bread ng iba, huwag mo siyang inggitan. ||29||
ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥
aj na sutee kant siau ang murre murr jaae |Ngayong gabi, hindi ako natulog kasama ang aking Husband Lord, at ngayon ang aking katawan ay nagdurusa sa sakit.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥
jaae puchhahu ddohaaganee tum kiau rain vihaae |30|Pumunta at tanungin ang desyerto na kasintahang babae, kung paano niya pinalipas ang kanyang gabi. ||30||
ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
saahurai dtoee naa lahai peeeai naahee thaau |Wala siyang nahanap na lugar ng pahinga sa tahanan ng kanyang biyenan, at wala ring lugar sa tahanan ng kanyang mga magulang.
ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥
pir vaatarree na puchhee dhan sohaagan naau |31|Ang kanyang Asawa na Panginoon ay hindi nagmamalasakit sa kanya; anong uri ng isang pinagpala, masayang kaluluwa-nobya siya? ||31||
ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
saahurai peeeai kant kee kant agam athaahu |Sa tahanan ng kanyang biyenan sa hinaharap, at sa tahanan ng kanyang mga magulang sa mundong ito, siya ay pag-aari ng kanyang Asawa na Panginoon. Ang kanyang asawa ay hindi naa-access at hindi maarok.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥
naanak so sohaaganee ju bhaavai beparavaah |32|O Nanak, siya ang masayang kaluluwa-nobya, na nakalulugod sa kanyang Walang Pag-iingat na Panginoon. ||32||
ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥
naatee dhotee sanbahee sutee aae nachind |Naliligo, naglalaba at nagdedekorasyon sa sarili, dumarating siya at natutulog nang walang pagkabalisa.
ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥
fareedaa rahee su berree hing dee gee kathooree gandh |33|Fareed, amoy asafoetida pa rin siya; wala na ang halimuyak ng miski. ||33||
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
joban jaande naa ddaraan je sah preet na jaae |Hindi ako natatakot na mawala ang aking kabataan, basta't hindi mawala ang Pag-ibig ng aking Asawa na Panginoon.
ਫਰੀਦਾ ਕਿਤਂੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥
fareedaa kitanee joban preet bin suk ge kumalaae |34|Fareed, napakaraming kabataan, nang wala ang Kanyang Pag-ibig, ang natuyo at natuyo. ||34||
ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥
fareedaa chint khattolaa vaan dukh bireh vichhaavan lef |Fareed, pagkabalisa ang aking higaan, sakit ang aking kutson, at ang sakit ng paghihiwalay ay ang aking kumot at kubrekama.
ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥
ehu hamaaraa jeevanaa too saahib sache vekh |35|Masdan, ito ang aking buhay, O aking Tunay na Panginoon at Guro. ||35||
ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
birahaa birahaa aakheeai birahaa too sulataan |Maraming nagsasalita tungkol sa sakit at pagdurusa ng paghihiwalay; O sakit, ikaw ang namumuno sa lahat.
ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥
fareedaa jit tan birahu na aoopajai so tan jaan masaan |36|Fareed, ang katawan na iyon, kung saan ang pag-ibig sa Panginoon ay hindi nabubuo - tingnan ang katawan na iyon bilang isang lugar ng cremation. ||36||
ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥
fareedaa e vis gandalaa dhareean khandd livaarr |Fareed, ito ay mga makamandag na usbong na pinahiran ng asukal.
ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥
eik raahede reh ge ik raadhee ge ujaarr |37|Ang ilan ay namamatay sa pagtatanim nito, at ang ilan ay nasisira, inaani at tinatangkilik ang mga ito. ||37||
ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥
fareedaa chaar gavaaeaa handt kai chaar gavaaeaa sam |Fareed, ang mga oras ng araw ay nawala sa paggala, at ang mga oras ng gabi ay nawala sa pagtulog.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥
lekhaa rab mangeseea too aanho kerhe kam |38|Tatawagin ng Diyos ang iyong account, at tatanungin ka kung bakit ka naparito sa mundong ito. ||38||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥
fareedaa dar daravaajai jaae kai kiau ddittho gharreeaal |Fareed, pumunta ka na sa Pinto ng Panginoon. Nakita mo na ba ang gong doon?
ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥
ehu nidosaan maareeai ham dosaan daa kiaa haal |39|Ang walang kapintasang bagay na ito ay binubugbog - isipin kung ano ang nakalaan para sa ating mga makasalanan! ||39||
ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
gharree gharree maareeai paharee lahai sajaae |Bawat oras at bawat oras, ito ay binubugbog; pinaparusahan ito araw-araw.
ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥
so herraa gharreeaal jiau ddukhee rain vihaae |40|Ang magandang katawan na ito ay parang gong; lumilipas ang gabi sa sakit. ||40||