Ang Pandit, ang iskolar ng relihiyon, ay nagpapahayag ng Vedas, ngunit siya ay mabagal sa pagkilos sa mga ito.
Ang isa pang tao sa katahimikan ay nakaupong mag-isa, ngunit ang kanyang puso ay nakatali sa mga buhol ng pagnanasa.
Ang isa pa ay naging isang Udaasi, isang tumalikod; iniiwan niya ang kanyang tahanan at lumalabas sa kanyang pamilya, ngunit hindi siya iniiwan ng kanyang mga galaw na udyok. ||1||
Sino ang masasabi ko tungkol sa kalagayan ng aking kaluluwa?
Saan ko matatagpuan ang gayong taong pinalaya, at sino ang makakaisa sa akin sa aking Diyos? ||1||I-pause||
Ang isang tao ay maaaring magsagawa ng masinsinang pagmumuni-muni, at disiplinahin ang kanyang katawan, ngunit ang kanyang isip ay tumatakbo pa rin sa sampung direksyon.
Ang celibate ay nagsasagawa ng celibacy, ngunit ang kanyang puso ay puno ng pagmamataas.
Ang Sannyaasi ay gumagala sa mga sagradong dambana ng paglalakbay, ngunit ang kanyang walang isip na galit ay nasa loob pa rin niya. ||2||
Ang mga mananayaw sa templo ay nagtatali ng mga kampana sa kanilang mga bukung-bukong upang kumita ng kanilang ikabubuhay.
Ang iba ay nag-aayuno, nanunumpa, nagsasagawa ng anim na ritwal at nagsusuot ng mga relihiyosong damit para ipakita.
Ang ilan ay umaawit ng mga awit at himig at himno, ngunit ang kanilang isipan ay hindi umaawit tungkol sa Panginoon, Har, Har. ||3||
Ang mga Banal ng Panginoon ay malinis na dalisay; sila ay lampas sa kasiyahan at sakit, lampas sa kasakiman at attachment.
Ang aking isip ay nakakakuha ng alabok ng kanilang mga paa, kapag ang Panginoong Diyos ay nagpapakita ng awa.
Sabi ni Nanak, nakilala ko ang Perpektong Guru, at pagkatapos ay naalis ang pagkabalisa ng aking isipan. ||4||
Ang Aking Soberanong Panginoon ay ang Inner-knower, ang Maghahanap ng mga puso.
Alam ng Minamahal ng aking kaluluwa ang lahat; lahat ng walang kuwentang usapan ay nakalimutan. ||1||Ikalawang Pag-pause||6||15||
Maaroo, Fifth Mehl:
Ang isa na mayroong Iyong Pangalan sa kanyang puso ay ang hari ng lahat ng daan-daang libo at milyon-milyong mga nilalang.
Yaong, na hindi biniyayaan ng aking Tunay na Guru ng Iyong Pangalan, ay mga kaawa-awang hangal, na namatay at muling isinilang. ||1||
Pinoprotektahan at pinangangalagaan ng Aking Tunay na Guru ang aking karangalan.
Kapag ikaw ay sumagi sa isip, Panginoon, saka ako nagtatamo ng ganap na karangalan. Nakalimutan Kita, gumulong ako sa alikabok. ||1||I-pause||
Ang mga kasiyahan ng isip ng pag-ibig at kagandahan ay nagdudulot ng maraming mga paninisi at kasalanan.
Ang Pangalan ng Panginoon ay ang kayamanan ng Emancipation; ito ay ganap na kapayapaan at katatagan. ||2||
Ang kasiyahan ni Maya ay naglaho sa isang iglap, tulad ng lilim ng dumaraan na ulap.
Sila lamang ang tinina sa malalim na pulang-pula ng Pag-ibig ng Panginoon, na sumalubong sa Guru, at umaawit ng mga Papuri ng Panginoon, Har, Har. ||3||
Ang aking Panginoon at Guro ay matayog at dakila, dakila at walang katapusan. Ang Darbaar ng Kanyang Hukuman ay hindi naa-access.
Sa pamamagitan ng Naam, ang maluwalhating kadakilaan at paggalang ay matatamo; O Nanak, ang aking Panginoon at Guro ay aking Minamahal. ||4||7||16||
Maaroo, Fifth Mehl, Fourth House:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ang Nag-iisang Tagapaglikha na Panginoon ang lumikha ng nilikha.
Ginawa niya ang lahat ng araw at gabi.
Ang kagubatan, parang, tatlong mundo, tubig,
ang apat na Vedas, ang apat na pinagmumulan ng paglikha,
ang mga bansa, ang mga kontinente at lahat ng mundo,
lahat ay nagmula sa Isang Salita ng Panginoon. ||1||
Uy - unawain ang Panginoong Lumikha.
Kung nakilala mo ang Tunay na Guru, mauunawaan mo. ||1||I-pause||
Binuo niya ang kalawakan ng buong sansinukob mula sa tatlong guna, ang tatlong katangian.
Ang mga tao ay nagkatawang-tao sa langit at sa impiyerno.
Sa egotism, sila ay darating at umalis.
Ang isip ay hindi maaaring tumigil, kahit na sa isang iglap.