Nakatikim ako ng maraming lasa, at nagsuot ng maraming damit,
ngunit kung wala ang aking Asawa Panginoon, ang aking kabataan ay dumudulas nang walang silbi; Nahiwalay ako sa Kanya, at umiiyak ako sa sakit. ||5||
Narinig ko ang mensahe ng Tunay na Panginoon, na pinag-iisipan ang Guru.
Totoo ang tahanan ng Tunay na Panginoon; sa pamamagitan ng Kanyang Gracious Grace, mahal ko Siya. ||6||
Inilapat ng espirituwal na guro ang pamahid ng Katotohanan sa kanyang mga mata, at nakikita ang Diyos, ang Tagakita.
Ang Gurmukh ay dumating upang malaman at maunawaan; nasusupil ang kaakuhan at pagmamataas. ||7||
O Panginoon, nalulugod ka sa mga katulad mo; marami pang katulad ko.
O Nanak, ang Asawa ay hindi humihiwalay sa mga taong napuno ng Katotohanan. ||8||1||9||
Maaroo, Unang Mehl:
Ni ang mga kapatid na babae, o ang mga hipag, o ang mga biyenan, ay hindi mananatili.
Ang tunay na relasyon sa Panginoon ay hindi masisira; ito ay itinatag ng Panginoon, O kapatid na babae soul-brides. ||1||
Ako ay isang sakripisyo sa aking Guru; Ako ay isang sakripisyo sa Kanya magpakailanman.
Pagala-gala nang wala ang Guru, ako ay napagod; ngayon, pinag-isa ako ng Guru sa Union with my Husband Lord. ||1||I-pause||
Tita, tito, lolo't lola at hipag
- lahat sila ay dumarating at umalis; hindi sila maaaring manatili. Para silang kargada ng mga pasaherong pasakay. ||2||
Ang mga tiyo, tiya, at mga pinsan ng lahat ng uri, ay hindi maaaring manatili.
Ang mga caravan ay puno, at ang malaking pulutong ng mga ito ay nagkarga sa tabing ilog. ||3||
O mga kapatid na babae, ang aking Asawa na Panginoon ay tinina sa kulay ng Katotohanan.
Siya na buong pagmamahal na naaalala ang kanyang Tunay na Asawa na Panginoon ay hindi na muling nahiwalay sa Kanya. ||4||
Ang lahat ng mga panahon ay mabuti, kung saan ang kaluluwa-nobya ay umiibig sa Tunay na Panginoon.
Ang nobya ng kaluluwa, na nakakakilala sa kanyang Asawa na Panginoon, ay natutulog nang payapa, gabi at araw. ||5||
Sa lantsa, ang manlalakbay ay nagpahayag, "O mga manlalakbay, magmadali at tumawid."
Nakita ko na silang tumatawid doon, sa bangka ng Tunay na Guru. ||6||
Ang ilan ay sumasakay, at ang ilan ay naka-set na; ang ilan ay nabibigatan sa kanilang mga kargada.
Ang mga nakikitungo sa Katotohanan, nananatili sa kanilang Tunay na Panginoong Diyos. ||7||
Hindi ako tinatawag na mabuti, at wala akong nakikitang masama.
O Nanak, isa na nananakop at sumusuko sa kanyang kaakuhan, ay naging katulad ng Tunay na Panginoon. ||8||2||10||
Maaroo, Unang Mehl:
Hindi ako naniniwala na ang sinuman ay hangal; Hindi ako naniniwala na may matalino.
Tinataglay magpakailanman ng Pag-ibig ng aking Panginoon at Guro, inaawit ko ang Kanyang Pangalan, gabi at araw. ||1||
O Baba, ako ay napakatanga, ngunit ako ay isang sakripisyo sa Pangalan.
Ikaw ang Lumikha, Ikaw ay matalino at nakakakita sa lahat. Sa pamamagitan ng Iyong Pangalan, kami ay dinadala sa kabila. ||1||I-pause||
Ang parehong tao ay hangal at matalino; ang parehong ilaw sa loob ay may dalawang pangalan.
Ang pinaka-hangal sa mga hangal ay ang mga hindi naniniwala sa Pangalan. ||2||
Sa pamamagitan ng Guru's Gate, ang Gurdwara, ang Pangalan ay nakuha. Kung wala ang Tunay na Guru, hindi ito matatanggap.
Sa pamamagitan ng Kasiyahan ng Kalooban ng Tunay na Guru, ang Pangalan ay dumarating sa isipan, at pagkatapos, gabi at araw, ang isang tao ay nananatiling mapagmahal na nakatuon sa Panginoon. ||3||
Sa kapangyarihan, kasiyahan, kagandahan, kayamanan at kabataan, isinugal ng isa ang kanyang buhay.
Nakatali sa Hukam ng Utos ng Diyos, ang mga dice ay inihahagis; siya ay isang piraso lamang sa laro ng chess. ||4||
Ang mundo ay matalino at matalino, ngunit ito ay nalinlang ng pag-aalinlangan, at nakakalimutan ang Pangalan; ang Pandit, ang iskolar ng relihiyon, ay nag-aaral ng mga banal na kasulatan, ngunit siya ay isang hangal pa rin.
Nakalimutan ang Pangalan, naninirahan siya sa Vedas; nagsusulat siya, ngunit nalilito siya sa kanyang nakalalasong katiwalian. ||5||