Pinupuri ko ang Panginoon, araw at gabi, itinutulak ang aking mga paa sa kumpas ng tambol. ||5||
Napuno ng Pag-ibig ng Panginoon, ang aking isip ay umaawit ng Kanyang Papuri, masayang umawit ng Shabad, ang pinagmumulan ng nektar at kaligayahan.
Ang daloy ng malinis na kadalisayan ay dumadaloy sa tahanan ng sarili sa loob; ang umiinom nito, ay nakatagpo ng kapayapaan. ||6||
Ang matigas ang ulo, egotistical, mapagmataas na pag-iisip na tao ay nagsasagawa ng mga ritwal, ngunit ang mga ito ay parang mga sand castle na itinayo ng mga bata.
Kapag ang mga alon ng karagatan ay pumasok, sila ay gumuho at nalulusaw sa isang iglap. ||7||
Ang Panginoon ay ang pool, at ang Panginoon Mismo ang karagatan; ang mundong ito ay isang dula na Kanyang itinanghal.
Habang ang mga alon ng tubig ay sumasanib muli sa tubig, O Nanak, gayon din Siya ay sumasanib sa Kanyang sarili. ||8||3||6||
Bilaaval, Ikaapat na Mehl:
Ang aking isip ay nagsusuot ng mga singsing sa tainga ng kakilala ng Tunay na Guru; Inilapat ko ang abo ng Salita ng Shabad ng Guru sa aking katawan.
Ang aking katawan ay naging walang kamatayan, sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal. Parehong natapos ang kapanganakan at kamatayan para sa akin. ||1||
O aking isip, manatiling kaisa sa Saadh Sangat.
Maawa ka sa akin, O Panginoon; bawat sandali, hayaan mo akong hugasan ang mga Paa ng Banal. ||1||I-pause||
Tinalikuran ang buhay pamilya, gumala siya sa kagubatan, ngunit ang kanyang isip ay hindi nananatiling tahimik, kahit na sa isang iglap.
Ang gumagala-gala na pag-iisip ay bumalik sa bahay, kapag hinahanap nito ang Santuwaryo ng Banal na bayan ng Panginoon. ||2||
Tinalikuran ng Sannyaasi ang kanyang mga anak na babae at mga anak na lalaki, ngunit ang kanyang isip ay nagmumuni pa rin ng lahat ng uri ng pag-asa at pagnanasa.
Sa mga pag-asa at hangarin na ito, hindi pa rin niya nauunawaan, na sa pamamagitan lamang ng Salita ng Shabad ng Guru ay nagiging malaya ang isang tao sa mga pagnanasa, at nakatagpo ng kapayapaan. ||3||
Kapag ang detatsment mula sa mundo ay bumalot sa loob, siya ay naging isang hubad na ermitanyo, ngunit gayon pa man, ang kanyang isip ay gumagala, gumagala at gumagala sa sampung direksyon.
Siya'y gumagala, nguni't ang kaniyang mga nasa ay hindi nasisiyahan; sa pagsali sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, nahanap niya ang bahay ng kabaitan at habag. ||4||
Natututo ang mga Siddha ng maraming postura ng Yogis, ngunit ang kanilang isipan ay nananabik pa rin sa kayamanan, mahimalang kapangyarihan at enerhiya.
Ang kasiyahan, kasiyahan at katahimikan ay hindi pumapasok sa kanilang isipan; ngunit ang pagkikita ng mga Banal na Banal, sila ay nasisiyahan, at sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, ang espirituwal na kasakdalan ay natatamo. ||5||
Ang buhay ay ipinanganak mula sa itlog, mula sa sinapupunan, mula sa pawis at mula sa lupa; Nilikha ng Diyos ang mga nilalang at nilalang ng lahat ng kulay at anyo.
Ang sinumang naghahanap ng Santuwaryo ng Banal ay maliligtas, siya man ay isang Kh'shaatriya, isang Brahmin, isang Soodra, isang Vaishya o ang pinaka-hindi mahipo sa mga hindi mahipo. ||6||
Naam Dayv, Jai Dayv, Kabeer, Trilochan at Ravi Daas ang mababang-caste na manggagawa sa katad,
pinagpala si Dhanna at Sain; lahat ng sumapi sa hamak na Saadh Sangat, nakilala ang Maawaing Panginoon. ||7||
Pinoprotektahan ng Panginoon ang karangalan ng Kanyang mapagpakumbabang mga lingkod; Siya ang Mapagmahal ng Kanyang mga deboto - ginagawa Niya silang pag-aari.
Si Nanak ay pumasok sa Santuwaryo ng Panginoon, ang Buhay ng mundo, na nagbuhos ng Kanyang Awa sa kanya, at nagligtas sa kanya. ||8|||4||7||
Bilaaval, Ikaapat na Mehl:
Ang pagkauhaw sa Diyos ay bumangon sa kaibuturan ko; pagkarinig ng Salita ng Mga Aral ng Guru, ang aking isip ay tinusok ng Kanyang palaso.