Sa Biyaya ng Diyos, dumarating ang kaliwanagan.
Sa Mabait na Awa ng Diyos, ang pusong lotus ay namumulaklak.
Kapag ang Diyos ay lubos na nalulugod, Siya ay dumarating upang tumira sa isip.
Sa Mabait na Awa ng Diyos, ang talino ay dinadakila.
Lahat ng kayamanan, O Panginoon, dumating sa pamamagitan ng Iyong Mabait na Awa.
Walang nakakakuha ng anuman sa kanyang sarili.
Kung paanong Iyong ipinagkatiwala, gayundin ang ginagawa namin, O Panginoon at Guro.
O Nanak, wala sa aming mga kamay. ||8||6||
Salok:
Hindi malapitan at hindi maarok ang Kataas-taasang Panginoong Diyos;
ang sinumang nagsasalita tungkol sa Kanya ay palalayain.
Makinig, O mga kaibigan, nananalangin si Nanak,
Sa napakagandang kuwento ng Banal. ||1||
Ashtapadee:
Sa Kumpanya ng Banal, ang mukha ng isang tao ay nagliliwanag.
Sa Kumpanya ng Banal, lahat ng dumi ay tinanggal.
Sa Kumpanya ng Banal, ang egotismo ay inalis.
Sa Kumpanya ng Banal, ang espirituwal na karunungan ay inihayag.
Sa Kumpanya ng Banal, ang Diyos ay nauunawaan na malapit na.
Sa Kumpanya ng Banal, lahat ng mga salungatan ay naayos.
Sa Kumpanya ng Banal, nakuha ng isa ang hiyas ng Naam.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pagsisikap ng isang tao ay nakatuon sa Isang Panginoon.
Sinong mortal ang maaaring magsalita tungkol sa Maluwalhating Papuri ng Banal?
O Nanak, ang kaluwalhatian ng Banal na mga tao ay sumanib sa Diyos. ||1||
Sa Kumpanya ng Banal, nakilala ng isang tao ang Di-Maiintindihan na Panginoon.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay yumayabong magpakailanman.
Sa Kumpanya ng Banal, ang limang hilig ay dinadala sa pamamahinga.
Sa Kumpanya ng Banal, tinatamasa ng isa ang kakanyahan ng ambrosia.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay nagiging alabok ng lahat.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pananalita ng isang tao ay nakakaakit.
Sa Kumpanya ng Banal, hindi gumagala ang isip.
Sa Kumpanya ng Banal, nagiging matatag ang isip.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay tinanggal si Maya.
Sa Kumpanya ng Banal, O Nanak, lubos na nalulugod ang Diyos. ||2||
Sa Kumpanya ng Banal, lahat ng kaaway ng isa ay nagiging magkaibigan.
Sa Kumpanya ng Banal, mayroong dakilang kadalisayan.
Sa Kumpanya ng Banal, walang kinasusuklaman.
Sa Kumpanya ng Banal, hindi gumagala ang mga paa.
Sa Kumpanya ng Banal, walang mukhang masama.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pinakamataas na kaligayahan ay kilala.
Sa Kumpanya ng Banal, ang lagnat ng ego ay umaalis.
Sa Kumpanya ng Banal, itinatakwil ng isa ang lahat ng pagkamakasarili.
Siya mismo ang nakakaalam ng kadakilaan ng Banal.
O Nanak, ang Banal ay kaisa ng Diyos. ||3||
Sa Kumpanya ng Banal, hindi naliligaw ang isip.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isang tao ay nagtatamo ng walang hanggang kapayapaan.
Sa Kumpanya ng Banal, nahawakan ng isa ang Di-Maiintindihan.
Sa Kumpanya ng Banal, matitiis ng isa ang hindi matitiis.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay nananatili sa pinakamatayog na lugar.
Sa Kumpanya ng Banal, natatamo ng isa ang Mansyon ng Presensya ng Panginoon.
Sa Kumpanya ng Banal, ang pananampalatayang Dharmic ng isang tao ay matatag na naitatag.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay naninirahan kasama ng Kataas-taasang Panginoong Diyos.
Sa Kumpanya ng Banal, nakukuha ng isa ang kayamanan ng Naam.
O Nanak, ako ay isang sakripisyo sa Banal. ||4||
Sa Kumpanya ng Banal, naligtas ang lahat ng pamilya.
Sa Kumpanya ng Banal, tinutubos ang mga kaibigan, kakilala at kamag-anak.
Sa Kumpanya ng Banal, ang yaman na iyon ay nakukuha.
Lahat ay nakikinabang sa kayamanan na iyon.
Sa Kumpanya ng Banal, naglilingkod ang Panginoon ng Dharma.
Sa Kumpanya ng Banal, ang mga banal, mala-anghel na nilalang ay umaawit ng Papuri sa Diyos.
Sa Kumpanya ng Banal, lumilipad ang mga kasalanan ng isang tao.
Sa Kumpanya ng Banal, ang isa ay umaawit ng Ambrosial Glories.
Sa Kumpanya ng Banal, ang lahat ng mga lugar ay abot-kamay.