O Nanak, kung ito ay nakalulugod sa Santo, kahit na pagkatapos, siya ay maaaring maligtas. ||2||
Ang maninirang-puri sa Santo ay ang pinakamasamang gumagawa ng masama.
Ang naninirang-puri sa Santo ay walang kahit isang saglit na pahinga.
Ang maninirang-puri sa Santo ay isang brutal na berdugo.
Ang maninirang-puri sa Santo ay isinumpa ng Transcendent Lord.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang kaharian.
Ang maninirang-puri sa Santo ay nagiging miserable at dukha.
Ang maninirang-puri sa Santo ay nagkakaroon ng lahat ng sakit.
Ang maninirang-puri sa Santo ay tuluyang hiwalay.
Ang paninirang-puri sa isang Santo ay ang pinakamasamang kasalanan ng mga kasalanan.
O Nanak, kung ito ay nakalulugod sa Santo, kung gayon maging ang isang ito ay maaaring palayain. ||3||
Ang maninirang-puri sa Santo ay marumi magpakailanman.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang kaibigan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay parurusahan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay iniiwan ng lahat.
Ang maninirang-puri sa Santo ay lubos na egocentric.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang hanggang tiwali.
Ang maninirang-puri sa Santo ay dapat magtiis ng kapanganakan at kamatayan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang kapayapaan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang lugar na pahingahan.
O Nanak, kung ito ay nalulugod sa Santo, kung gayon kahit na ang gayong tao ay maaaring sumanib sa pagkakaisa. ||4||
Ang maninirang-puri sa Santo ay bumagsak sa kalagitnaan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay hindi makakamit ang kanyang mga gawain.
Ang maninirang-puri sa Santo ay gumagala sa ilang.
Ang maninirang-puri sa Santo ay naligaw sa kapanglawan.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang laman sa loob,
parang bangkay ng patay, walang hininga ng buhay.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang pamana.
Siya mismo ang dapat kumain ng kanyang itinanim.
Ang maninirang-puri sa Santo ay hindi maliligtas ng sinuman.
O Nanak, kung ito ay nakalulugod sa Santo, kung gayon maging siya ay maaaring maligtas. ||5||
Ang maninirang-puri sa Santo ay umiiyak nang ganito
parang isda, wala sa tubig, namimilipit sa hirap.
Ang naninirang-puri sa Santo ay nagugutom at hindi nabubusog,
dahil ang apoy ay hindi nasisiyahan sa panggatong.
Ang naninirang-puri sa Santo ay naiwang nag-iisa,
tulad ng kahabag-habag na baog na tangkay ng linga na iniwan sa bukid.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang pananampalataya.
Ang maninirang-puri sa Santo ay patuloy na nagsisinungaling.
Ang kapalaran ng maninirang-puri ay nauna nang itinakda mula pa sa simula ng panahon.
O Nanak, anuman ang nakalulugod sa Kalooban ng Diyos ay mangyayari. ||6||
Ang maninirang-puri sa Santo ay nagiging deformed.
Ang maninirang-puri sa Santo ay tumatanggap ng kanyang kaparusahan sa Hukuman ng Panginoon.
Ang maninirang-puri sa Santo ay walang hanggan sa limbo.
Hindi siya namamatay, ngunit hindi rin siya nabubuhay.
Ang pag-asa ng maninirang-puri sa Santo ay hindi natutupad.
Ang maninirang-puri sa Santo ay umalis na nabigo.
Ang paninirang-puri sa Santo, walang nakakamit ng kasiyahan.
Kung paanong kinalulugdan ng Panginoon, ay magiging gayon din ang mga tao;
walang makakapagbura sa kanilang mga nakaraang aksyon.
O Nanak, ang Tunay na Panginoon lamang ang nakakaalam ng lahat. ||7||
Lahat ng puso ay sa Kanya; Siya ang Lumikha.
Magpakailanman at magpakailanman, ako ay yumuyuko sa Kanya bilang paggalang.
Purihin ang Diyos, araw at gabi.
Magnilay-nilay sa Kanya sa bawat hininga at subo ng pagkain.
Ang lahat ay nangyayari ayon sa Kanyang kalooban.
Kung ano ang Kanyang kalooban, magiging gayon din ang mga tao.
Siya mismo ang dula, at Siya mismo ang artista.
Sino pa ang maaaring magsalita o magsadya tungkol dito?