Hindi nila sinasamba ang Panginoon, ang Kataas-taasang Kaluluwa; paano nila mahahanap ang kapayapaan sa duality?
Sila ay puno ng dumi ng egotismo; hindi nila ito hinuhugasan ng Salita ng Shabad.
O Nanak, nang walang Pangalan, sila ay namamatay sa kanilang dumi; sinasayang nila ang hindi mabibiling pagkakataon ng buhay ng tao na ito. ||20||
Ang mga kusang-loob na manmukh ay bingi at bulag; sila ay napuno ng apoy ng pagnanasa.
Wala silang intuitive na pag-unawa sa Bani ng Guru; hindi sila iluminado ng Shabad.
Hindi nila alam ang kanilang sariling pagkatao, at wala silang pananampalataya sa Salita ng Guru.
Ang Salita ng Shabad ng Guru ay nasa loob ng pagiging matalino sa espirituwal. Lagi silang namumukadkad sa Kanyang pag-ibig.
Iniligtas ng Panginoon ang karangalan ng mga pantas sa espirituwal. Ako ay isang sakripisyo sa kanila magpakailanman.
Ang lingkod na si Nanak ay alipin ng mga Gurmukh na naglilingkod sa Panginoon. ||21||
Ang makamandag na ahas, ang ahas ni Maya, ay pumaligid sa mundo ng mga likaw nito, O ina!
Ang panlunas sa makamandag na lason na ito ay ang Pangalan ng Panginoon; inilalagay ng Guru ang magic spell ng Shabad sa bibig.
Yaong mga biniyayaan ng gayong paunang itinalagang tadhana ay darating at makilala ang Tunay na Guru.
Ang pagpupulong sa Tunay na Guru, sila ay nagiging malinis, at ang lason ng egotismo ay napapawi.
Maningning at maliwanag ang mga mukha ng mga Gurmukh; sila ay pinarangalan sa Hukuman ng Panginoon.
Ang lingkod na Nanak ay isang sakripisyo magpakailanman sa mga taong lumalakad na naaayon sa Kalooban ng Tunay na Guru. ||22||
Ang Tunay na Guru, ang Primal Being, ay walang poot o paghihiganti. Ang kanyang puso ay palaging nakaayon sa Panginoon.
Sinuman ang nagtuturo ng poot laban sa Guru, na walang poot sa lahat, ay sinusunog lamang ang kanyang sariling tahanan.
Ang galit at egotismo ay nasa loob niya gabi at araw; siya ay nasusunog, at nagdurusa ng patuloy na sakit.
Sila ay nagbubulungan at nagsasabi ng mga kasinungalingan, at patuloy na tumatahol, kumakain ng lason ng pag-ibig ng duality.
Alang-alang sa lason ni Maya, gumagala sila sa bahay-bahay, at nawawalan ng dangal.
Para silang anak ng isang patutot, na hindi alam ang pangalan ng kanyang ama.
Hindi nila naaalala ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har; ang Lumikha Mismo ang nagdadala sa kanila sa kapahamakan.
Ang Panginoon ay nagbuhos ng Kanyang Awa sa mga Gurmukh, at muling pinagsasama ang mga nahiwalay sa Kanyang sarili.
Ang lingkod na Nanak ay isang sakripisyo sa mga nahuhulog sa Paanan ng Tunay na Guru. ||23||
Yaong mga nakadikit sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay naligtas; nang walang Pangalan, dapat silang pumunta sa Lungsod ng Kamatayan.
O Nanak, kung wala ang Pangalan, hindi sila nakatagpo ng kapayapaan; sila ay dumating at pumunta sa reincarnation na may mga pagsisisi. ||24||
Kapag natapos ang pagkabalisa at paglalagalag, nagiging masaya ang isip.
Sa Biyaya ni Guru, naiintindihan ng nobya ang kaluluwa, at pagkatapos ay natutulog siya nang walang pag-aalala.
Ang mga may tulad na itinakda na tadhana ay nakikipagkita sa Guru, ang Panginoon ng Uniberso.
O Nanak, intuitively silang sumanib sa Panginoon, ang Embodiment of Supreme Bliss. ||25||
Yaong mga naglilingkod sa kanilang Tunay na Guru, na nagmumuni-muni sa Salita ng Shabad ng Guru,
na nagpaparangal at sumusunod sa Kalooban ng Tunay na Guru, na nagpapanatili sa Pangalan ng Panginoon na nakatago sa kanilang mga puso,
ay pinarangalan, dito at sa hinaharap; sila ay nakatuon sa negosyo ng Pangalan ng Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad, ang mga Gurmukh ay nakakuha ng pagkilala sa Hukuman ng Tunay na Panginoon.
Ang Tunay na Pangalan ay ang kanilang kalakal, ang Tunay na Pangalan ay ang kanilang paggasta; ang Pag-ibig ng kanilang Minamahal ay pumupuno sa kanilang panloob na pagkatao.
Ang Mensahero ng Kamatayan ay hindi man lang lumalapit sa kanila; ang Panginoong Maylikha mismo ay nagpapatawad sa kanila.