شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1415


ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
aatamaa raam na poojanee doojai kiau sukh hoe |

اهي رب جي عبادت نه ڪندا آهن، اعلي روح؛ اهي دوئي ۾ امن ڪيئن ڳولي سگهندا؟

ਹਉਮੈ ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਾਢਹਿ ਧੋਇ ॥
haumai antar mail hai sabad na kaadteh dhoe |

اُهي انا جي گندگي سان ڀريل آهن. اهي لفظ جي لفظ سان ان کي ڌوئي نه ٿا ڪن.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲਿਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥
naanak bin naavai mailiaa mue janam padaarath khoe |20|

اي نانڪ، نالي جي بغير، اهي پنهنجي گندگي ۾ مري ويندا آهن. اهي هن انساني زندگيءَ جو انمول موقعو ضايع ڪن ٿا. ||20||

ਮਨਮੁਖ ਬੋਲੇ ਅੰਧੁਲੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਅਗਨੀ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
manamukh bole andhule tis meh aganee kaa vaas |

خود غرض انسان ٻوڙا ۽ انڌا آهن. اهي خواهش جي باهه سان ڀريل آهن.

ਬਾਣੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
baanee surat na bujhanee sabad na kareh pragaas |

انهن کي گرو جي باني جي ڪا به سمجهه ۾ نه آهي؛ اهي لفظ سان روشن نه آهن.

ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰਿ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵਿਸਾਸੁ ॥
onaa aapanee andar sudh nahee gur bachan na kareh visaas |

اهي پنهنجي اندر جي وجود کي نٿا ڄاڻن، ۽ انهن کي گرو جي ڪلام تي يقين نه آهي.

ਗਿਆਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਲਿਵ ਸਦਾ ਵਿਗਾਸੁ ॥
giaaneea andar gurasabad hai nit har liv sadaa vigaas |

گرو جي ڪلام جو ڪلام روحاني طور تي عقلمندن جي وجود ۾ آهي. اهي هميشه هن جي پيار ۾ ڦاٿل آهن.

ਹਰਿ ਗਿਆਨੀਆ ਕੀ ਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
har giaaneea kee rakhadaa hau sad balihaaree taas |

رب پاڪ انهن جي عزت نفس جي حفاظت ڪري ٿو، مان انهن تي هميشه قربان آهيان.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥
guramukh jo har sevade jan naanak taa kaa daas |21|

ٻانهو نانڪ انهن گرومخن جو غلام آهي، جيڪي رب جي خدمت ڪن ٿا. ||21||

ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਰਿਆ ਬਿਖੁ ਮਾਇ ॥
maaeaa bhueiangam sarap hai jag gheriaa bikh maae |

زهريلي نانگ، مايا جي نانگ، دنيا کي پنهنجي ڪُنڊن سان ويڙهي ڇڏيو آهي، اي ماءُ!

ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥
bikh kaa maaran har naam hai gur garurr sabad mukh paae |

هن زهريلي زهر جو ترياق رب جو نالو آهي. گرو لفظ جو جادو جادو وات ۾ رکي ٿو.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa tin satigur miliaa aae |

جن کي اهڙي اڳواٽ مقرر ڪيل قسمت ملي ٿي، اهي اچي سچي گرو سان ملن ٿا.

ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
mil satigur niramal hoeaa bikh haumai geaa bilaae |

سچي گروءَ سان ملڻ سان، اُهي پاڪ ٿي ويندا آهن، ۽ انا جو زهر ختم ٿي ويندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
guramukhaa ke mukh ujale har daragah sobhaa paae |

گورمڪن جا منهن چمڪندڙ ۽ روشن آهن؛ اهي رب جي درٻار ۾ عزت وارا آهن.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਤਿਨ ਜੋ ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥
jan naanak sadaa kurabaan tin jo chaaleh satigur bhaae |22|

خدمتگار نانڪ هميشه انهن لاءِ قربان آهي جيڪي سچي گرو جي مرضي مطابق هلن ٿا. ||22||

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satigur purakh niravair hai nit hiradai har liv laae |

سچو گرو، بنيادي ذات، ڪا به نفرت يا انتقام ناهي. هن جي دل مسلسل رب سان ڳنڍيل آهي.

ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥
niravairai naal vair rachaaeidaa apanai ghar lookee laae |

جيڪو به گرو جي خلاف نفرت جو رستو ڏيکاريندو آهي، جنهن ۾ ڪا به نفرت ناهي، صرف پنهنجي گهر کي باهه ڏئي ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
antar krodh ahankaar hai anadin jalai sadaa dukh paae |

هن جي اندر ۾ رات ڏينهن ڪاوڙ ۽ انا آهي. هو سڙي ٿو، ۽ مسلسل درد برداشت ڪري ٿو.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਨਿਤ ਭਉਕਦੇ ਬਿਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
koorr bol bol nit bhaukade bikh khaadhe doojai bhaae |

هو ڪوڙ ڳالهائيندا آهن ۽ ڪوڙ ڳالهائيندا آهن ۽ ڀونڪندا رهندا آهن، دوئي جي محبت جو زهر کائيندا آهن.

ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਭਰਮਦੇ ਫਿਰਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
bikh maaeaa kaaran bharamade fir ghar ghar pat gavaae |

مايا جي زهر خاطر گهر گهر ڀڄن ٿا ۽ عزت وڃائين ٿا.

ਬੇਸੁਆ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਜਾਇ ॥
besuaa kere poot jiau pitaa naam tis jaae |

اهي ڪنهن طوائف جي پٽ وانگر آهن، جنهن کي پنهنجي پيءُ جو نالو به ڪونهي.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇ ॥
har har naam na chetanee karatai aap khuaae |

اهي رب، هار، هار جو نالو ياد نٿا ڪن. خالق پاڻ انهن کي برباد ڪري ٿو.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਵਿਛੁੜੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har guramukh kirapaa dhaareean jan vichhurre aap milaae |

رب پنهنجي رحمت جي بارش ڪري ٿو گرومخن تي، ۽ جدا ٿيلن کي پاڻ سان ملائي ٿو.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥
jan naanak tis balihaaranai jo satigur laage paae |23|

ٻانهو نانڪ انهن لاءِ قربان آهي جيڪي سچي گرو جي پيرن تي بيهن ٿا. ||23||

ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਂਹਿ ॥
naam lage se aoobare bin naavai jam pur jaanhi |

جيڪي رب جي نالي سان جڙيل آهن، تن کي نجات ملي ٿي. نالي جي بغير، انهن کي موت جي شهر ڏانهن وڃڻ گهرجي.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨੪॥
naanak bin naavai sukh nahee aae ge pachhutaeh |24|

اي نانڪ، نالي کان سواءِ، کين ڪو به سڪون نه ٿو ملي. اهي ايندا آهن ۽ افسوس سان ٻيهر جنم وٺندا آهن. ||24||

ਚਿੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਤਾਂ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥
chintaa dhaavat reh ge taan man bheaa anand |

جڏهن پريشاني ۽ پريشاني ختم ٿئي ٿي، ذهن خوش ٿي وڃي ٿو.

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਨਿਚਿੰਦ ॥
guraprasaadee bujheeai saa dhan sutee nichind |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، روح جي ڪنوار سمجهي ٿي، ۽ پوءِ هوءَ بي پرواهه سمهي ٿي.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੑਾ ਭੇਟਿਆ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
jin kau poorab likhiaa tinaa bhettiaa gur govind |

جن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهي گروءَ سان ملن ٿا، رب العالمين.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥
naanak sahaje mil rahe har paaeaa paramaanand |25|

اي نانڪ، اهي وجدان سان رب ۾ ملن ٿا، عظيم نعمت جو مجسمو. ||25||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
satigur sevan aapanaa gurasabadee veechaar |

جيڪي پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا، جيڪي گرو جي ڪلام تي غور ڪن ٿا،

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satigur kaa bhaanaa man lain har naam rakheh ur dhaar |

جيڪي سچي گروءَ جي فرمانبرداري ۽ فرمانبرداري ڪن ٿا، جيڪي رب جي نالي کي پنهنجي دلين ۾ محفوظ رکن ٿا،

ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਿ ॥
aaithai othai maneean har naam lage vaapaar |

عزت وارا آهن، هتي ۽ آخرت؛ اهي رب جي نالي جي ڪاروبار لاءِ وقف آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪਦੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
guramukh sabad siyaapade tith saachai darabaar |

لفظ جي ذريعي، گرومخ سچي رب جي درٻار ۾ سڃاڻپ حاصل ڪن ٿا.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚੁ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
sachaa saudaa kharach sach antar piram piaar |

سچو نالو سندن واپار آهي، سچو نالو سندن خرچ آهي. سندن محبوب جي محبت سندن اندر کي ڀريندي آهي.

ਜਮਕਾਲੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
jamakaal nerr na aavee aap bakhase karataar |

موت جو رسول به انهن جي ويجهو نه ٿو اچي. خالق رب پاڻ کين معاف ڪري ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430