اهي رب جي عبادت نه ڪندا آهن، اعلي روح؛ اهي دوئي ۾ امن ڪيئن ڳولي سگهندا؟
اُهي انا جي گندگي سان ڀريل آهن. اهي لفظ جي لفظ سان ان کي ڌوئي نه ٿا ڪن.
اي نانڪ، نالي جي بغير، اهي پنهنجي گندگي ۾ مري ويندا آهن. اهي هن انساني زندگيءَ جو انمول موقعو ضايع ڪن ٿا. ||20||
خود غرض انسان ٻوڙا ۽ انڌا آهن. اهي خواهش جي باهه سان ڀريل آهن.
انهن کي گرو جي باني جي ڪا به سمجهه ۾ نه آهي؛ اهي لفظ سان روشن نه آهن.
اهي پنهنجي اندر جي وجود کي نٿا ڄاڻن، ۽ انهن کي گرو جي ڪلام تي يقين نه آهي.
گرو جي ڪلام جو ڪلام روحاني طور تي عقلمندن جي وجود ۾ آهي. اهي هميشه هن جي پيار ۾ ڦاٿل آهن.
رب پاڪ انهن جي عزت نفس جي حفاظت ڪري ٿو، مان انهن تي هميشه قربان آهيان.
ٻانهو نانڪ انهن گرومخن جو غلام آهي، جيڪي رب جي خدمت ڪن ٿا. ||21||
زهريلي نانگ، مايا جي نانگ، دنيا کي پنهنجي ڪُنڊن سان ويڙهي ڇڏيو آهي، اي ماءُ!
هن زهريلي زهر جو ترياق رب جو نالو آهي. گرو لفظ جو جادو جادو وات ۾ رکي ٿو.
جن کي اهڙي اڳواٽ مقرر ڪيل قسمت ملي ٿي، اهي اچي سچي گرو سان ملن ٿا.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، اُهي پاڪ ٿي ويندا آهن، ۽ انا جو زهر ختم ٿي ويندو آهي.
گورمڪن جا منهن چمڪندڙ ۽ روشن آهن؛ اهي رب جي درٻار ۾ عزت وارا آهن.
خدمتگار نانڪ هميشه انهن لاءِ قربان آهي جيڪي سچي گرو جي مرضي مطابق هلن ٿا. ||22||
سچو گرو، بنيادي ذات، ڪا به نفرت يا انتقام ناهي. هن جي دل مسلسل رب سان ڳنڍيل آهي.
جيڪو به گرو جي خلاف نفرت جو رستو ڏيکاريندو آهي، جنهن ۾ ڪا به نفرت ناهي، صرف پنهنجي گهر کي باهه ڏئي ٿو.
هن جي اندر ۾ رات ڏينهن ڪاوڙ ۽ انا آهي. هو سڙي ٿو، ۽ مسلسل درد برداشت ڪري ٿو.
هو ڪوڙ ڳالهائيندا آهن ۽ ڪوڙ ڳالهائيندا آهن ۽ ڀونڪندا رهندا آهن، دوئي جي محبت جو زهر کائيندا آهن.
مايا جي زهر خاطر گهر گهر ڀڄن ٿا ۽ عزت وڃائين ٿا.
اهي ڪنهن طوائف جي پٽ وانگر آهن، جنهن کي پنهنجي پيءُ جو نالو به ڪونهي.
اهي رب، هار، هار جو نالو ياد نٿا ڪن. خالق پاڻ انهن کي برباد ڪري ٿو.
رب پنهنجي رحمت جي بارش ڪري ٿو گرومخن تي، ۽ جدا ٿيلن کي پاڻ سان ملائي ٿو.
ٻانهو نانڪ انهن لاءِ قربان آهي جيڪي سچي گرو جي پيرن تي بيهن ٿا. ||23||
جيڪي رب جي نالي سان جڙيل آهن، تن کي نجات ملي ٿي. نالي جي بغير، انهن کي موت جي شهر ڏانهن وڃڻ گهرجي.
اي نانڪ، نالي کان سواءِ، کين ڪو به سڪون نه ٿو ملي. اهي ايندا آهن ۽ افسوس سان ٻيهر جنم وٺندا آهن. ||24||
جڏهن پريشاني ۽ پريشاني ختم ٿئي ٿي، ذهن خوش ٿي وڃي ٿو.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، روح جي ڪنوار سمجهي ٿي، ۽ پوءِ هوءَ بي پرواهه سمهي ٿي.
جن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهي گروءَ سان ملن ٿا، رب العالمين.
اي نانڪ، اهي وجدان سان رب ۾ ملن ٿا، عظيم نعمت جو مجسمو. ||25||
جيڪي پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا، جيڪي گرو جي ڪلام تي غور ڪن ٿا،
جيڪي سچي گروءَ جي فرمانبرداري ۽ فرمانبرداري ڪن ٿا، جيڪي رب جي نالي کي پنهنجي دلين ۾ محفوظ رکن ٿا،
عزت وارا آهن، هتي ۽ آخرت؛ اهي رب جي نالي جي ڪاروبار لاءِ وقف آهن.
لفظ جي ذريعي، گرومخ سچي رب جي درٻار ۾ سڃاڻپ حاصل ڪن ٿا.
سچو نالو سندن واپار آهي، سچو نالو سندن خرچ آهي. سندن محبوب جي محبت سندن اندر کي ڀريندي آهي.
موت جو رسول به انهن جي ويجهو نه ٿو اچي. خالق رب پاڻ کين معاف ڪري ٿو.