هيءَ سڄي دنيا مايا جو ٻار آهي.
مان خدا جي آڏو سجدو ڪريان ٿو، جيڪو شروع کان ئي منهنجو محافظ آهي.
هو شروعات ۾ هو، هو سڄي عمر رهيو آهي، هو هاڻي آهي، ۽ هو هميشه رهندو.
هو لامحدود آهي، ۽ هر شيءِ تي قادر آهي. ||11||
ڏهين ڏينهن: نالي تي غور ڪريو، خيرات ڏيو، ۽ پاڻ کي پاڪ ڪريو.
رات ۽ ڏينهن، روحاني حڪمت ۽ سچي رب جي شان ۾ غسل ڪريو.
سچ کي آلوده نٿو ڪري سگهجي؛ شڪ ۽ خوف ان کان پري ڀڄن ٿا.
ٿلهي ليکي هڪدم ٽٽي پوي ٿي.
ڄاڻو ته دنيا هن سلسلي وانگر آهي.
توهان جو شعور مستحڪم ۽ مستحڪم ٿيندو، حقيقي رب جي محبت جو لطف اندوز ٿيندو. ||12||
يارهين ڏينهن: هڪ رب کي پنهنجي دل ۾ داخل ڪريو.
ظلم، انا پرستي ۽ جذباتي وابستگي کي ختم ڪريو.
پنهنجي نفس کي ڄاڻڻ جي روزو رکڻ سان، ميويدار انعام حاصل ڪريو.
جيڪو نفاق ۾ مشغول آهي، ان کي اصل جوهر نظر نه ٿو اچي.
رب پاڪ آهي، پاڻ کي برقرار رکڻ وارو ۽ بي نياز آهي.
خالص، سچو پالڻھار آلوده نه ٿي سگھي. ||13||
جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هڪڙو رب نظر اچي ٿو.
هن ٻين مخلوقن کي پيدا ڪيو، ڪيترن ئي ۽ مختلف قسمن جا.
رڳو ميوو کائڻ سان زندگي جو ميوو وڃائجي ٿو.
مختلف قسمن جا صرف لذيذ ڀاڄيون کائڻ سان انسان جو اصل ذائقو گم ٿي ويندو آهي.
فريب ۽ لالچ ۾، ماڻهو مشغول ۽ ڦاسي پيا آهن.
گرومخ آزاد آهي، سچ تي عمل ڪندي. ||14||
ٻارهين ڏينهن: جنهن جو ذهن ٻارهن نشانين سان جڙيل ناهي،
ڏينهن رات جاڳندو رهي ٿو، ۽ ڪڏهن به ننڊ نٿو ڪري.
هو بيدار ۽ باخبر رهي ٿو، محبت سان رب تي مرکوز آهي.
گروءَ تي ايمان رکڻ سان، هو موت کان وسري نه ٿو وڃي.
جيڪي الڳ ٿي وڃن ٿا، ۽ پنجن دشمنن کي فتح ڪن ٿا
- دعا ڪري ٿو نانڪ، اهي پيار سان رب ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||15||
ٻارهين ڏينهن: ڄاڻو، ۽ عمل، شفقت ۽ خيرات.
پنهنجي ٻاهر وڃڻ واري ذهن کي گهر واپس آڻيو.
خواهشن کان آزاد رهڻ جو روزو رکو.
پنهنجي وات سان نام جو اڻ ڇپيل منتر ڳايو.
ڄاڻو ته هڪ رب ٽن جهانن ۾ سمايل آهي.
پاڪيزگي ۽ خود نظم و ضبط سڀ حقيقت کي ڄاڻڻ ۾ شامل آهن. ||16||
تيرهون ڏينهن: هو سمنڊ جي ڪناري تي هڪ وڻ وانگر آهي.
پر هن جون پاڙون امر ٿي سگهن ٿيون، جيڪڏهن هن جو ذهن رب جي محبت سان جڙيل آهي.
پوءِ هو خوف ۽ پريشانيءَ ۾ نه مرندو ۽ نه غرق ٿيندو.
خدا جي خوف کان سواءِ هو غرق ٿي مري ٿو ۽ عزت وڃائي ٿو.
هن جي دل ۾ خدا جي خوف سان، ۽ هن جي دل ۾ خدا جي خوف سان، هو خدا کي ڄاڻي ٿو.
هو تخت تي ويهندو آهي، ۽ سچي پالڻهار جي دل کي خوش ٿيندو آهي. ||17||
چوٿين ڏينهن: جيڪو چوٿون حالت ۾ داخل ٿئي ٿو،
وقت تي غالب اچي ٿو، ۽ راجس، تامس ۽ ستوا جا ٽي خاصيتون.
پوءِ سج چنڊ جي گھر ۾ داخل ٿئي ٿو،
۽ هڪ ڄاڻي ٿو يوگا جي ٽيڪنالاجي جو قدر.
هو پيار سان خدا تي متوجه رهي ٿو، جيڪو چوڏهن جهانن ۾ پکڙيل آهي،
هيٺاهين وارا علائقا، ڪهڪشائون ۽ شمسي نظام. ||18||
اماواس - نئين چنڊ جي رات: چنڊ آسمان ۾ لڪيل آهي.
اي عقلمند، سمجھو ۽ سمجھو لفظ جي ڪلام کي.
آسمان ۾ چنڊ ٽنهي جهانن کي روشن ڪري ٿو.
مخلوق کي تخليق ڪندي، خالق ان کي ڏسندو آهي.
جيڪو ڏسي ٿو، گرو جي ذريعي، ان ۾ ضم ٿي وڃي ٿو.
پاڻ سڳورا من موهيندڙ آهن، اچڻ ۽ وڃڻ وارا وري جنم ۾. ||19||
جيڪو پنهنجي دل ۾ پنهنجي گهر قائم ڪري ٿو، اهو سڀ کان خوبصورت، مستقل جڳهه حاصل ڪري ٿو.
جڏهن سچي گروءَ کي ملي ٿو، تڏهن پنهنجي ذات کي سمجهه ۾ اچي ٿو.
جتي اميد آهي، اتي تباهي ۽ بربادي آهي.
دوئي ۽ خود غرضيءَ جو پيالو ٽوڙي ٿو.
نانڪ جي دعا آهي، مان ان جو ٻانهو آهيان،
جيڪو لاڳاپن جي ڄار ۾ ڦاٿل رهي ٿو. ||20||1||