اسان جو پالڻهار ۽ مالڪ بي وزن آهي. هن جو وزن نه ٿو ڪري سگهجي. هن کي رڳو ڳالهائڻ سان ڳولي نه ٿو سگهجي. ||5||
واپاري ۽ واپاري آيا آهن؛ انهن جا منافعو اڳ ۾ مقرر ٿيل آهن.
جيڪي حق تي عمل ڪن ٿا، اهي خدا جي مرضيءَ ۾ رهي، نفعو حاصل ڪن ٿا.
سچ جي واپار سان، اهي گرو سان ملن ٿا، جنهن ۾ لالچ جو نشان نه آهي. ||6||
گرومخ جي حيثيت ۾، اهي وزن ۽ ماپ آهن، سچ جي ترازو ۽ ترازو ۾.
اُميد ۽ خواھش جي لالچ کي گرو جي طرفان خاموش ڪيو ويو آھي، جنھن جو ڪلام سچو آھي.
هو پاڻ ئي ماپي سان وزن ڪري ٿو. ڪامل آهي ڪامل جو وزن. ||7||
نه رڳو ڳالهائڻ ۽ ڳالهائڻ سان، ۽ نه ئي ڪتاب پڙهڻ سان.
جسم کي رب جي محبت کان سواءِ پاڪيزگي حاصل نه ٿيندي آهي.
اي نانڪ، ڪڏهن به نه وساريو نالو؛ گرو اسان کي خالق سان متحد ڪندو. ||8||9||
سري راڳ، پهرين مهل:
ڪامل سچي گرو سان ملڻ، اسان کي غور فڪر جو زيور ملندو آهي.
اسان جي ذهنن کي اسان جي گرو جي حوالي ڪري، اسان کي عالمگير محبت ملي ٿي.
اسان کي آزاديءَ جي دولت ملي ٿي، ۽ اسان جون خاميون ختم ٿي ويون آهن. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، گروءَ کان سواءِ، ڪا به روحاني حڪمت نه آهي.
وڃي برهما، نارد ۽ وياس کان پڇو، جيڪي ويد جي ليکڪا آهن. ||1||روڪ||
ڄاڻو ته لفظ جي وائبريشن مان، اسان روحاني حڪمت ۽ مراقبت حاصل ڪندا آهيون. ان جي ذريعي، اسان اڻ ڳالهايل ڳالهايون ٿا.
هي ميوو ڏيندڙ وڻ آهي، جنهن جي ڇانو سان ڀرپور سائي.
ياقوت، زيور ۽ زمرد گرو جي خزاني ۾ آهن. ||2||
گرو جي خزاني مان، اسان کي بيشمار نام، رب جي نالي جي محبت ملي ٿي.
اسان لامحدود جي مڪمل فضل جي ذريعي، حقيقي واپار ۾ گڏ ڪريون ٿا.
سچو گرو امن ڏيندڙ، درد کي ختم ڪرڻ وارو، ڀوتن کي ناس ڪندڙ آهي. ||3||
خوفناڪ عالمي سمنڊ ڏکيو ۽ خوفناڪ آهي. هن پاسي يا ان کان اڳتي ڪوبه ڪنارو ناهي.
نه ڪا ٻيڙي آهي، نه بيڪري آهي، نه ٻڪريون آهن ۽ نه ڪو ٻيڙيءَ وارو.
سچو گرو هن خوفناڪ سمنڊ تي واحد ٻيڙي آهي. هن جي فضل جي نظر اسان کي پار ڪري ٿي. ||4||
جيڪڏهن مان پنهنجي محبوب کي وساري ڇڏيان ته هڪ لمحي لاءِ به، مون تي مصيبت اچي ويندي آهي ۽ سڪون هليو ويندو آهي.
اُن زبان کي شعلن ۾ سڙي رک، جيڪا پيار سان نالو نه ڳائي.
جڏهن بدن جو ڪچرو ڦاٽندو آهي، تڏهن خوفناڪ درد ٿيندو آهي. جن کي موت جي وزير پاران پڪڙيو ويو آهي، افسوس ۽ توبه ڪن ٿا. ||5||
”منهنجو! منهنجو!“ رڙ ڪري، اهي هليا ويا، پر سندن جسم، سندن مال ۽ سندن زالون ساڻن گڏ نه ٿيون.
نالي کان سواءِ دولت بيڪار آهي. دولت جي ٺڳيءَ ۾، اُھي پنھنجو رستو وڃائي ويٺا آھن.
تنھنڪري سچي پالڻھار جي عبادت ڪريو. گرو مُخ ٿيو، ۽ اڻ ڳالهايل ڳالھايو. ||6||
اچڻ ۽ وڃڻ، ماڻهو وري جنم وٺن ٿا. اهي پنهنجي ماضي جي ڪمن جي مطابق ڪم ڪن ٿا.
ڪنهن جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير ڪيئن ختم ٿي سگهي ٿي؟ اهو رب جي مرضي مطابق لکيو ويو آهي.
رب جي نالي کان سواءِ، ڪوبه بچائي نٿو سگهي. گرو جي تعليمات ذريعي، اسان سندس اتحاد ۾ متحد آهيون. ||7||
هن کان سواءِ، مون وٽ ڪو به ڪونهي، جيڪو پنهنجو سڏ ڪري. منهنجو روح ۽ منهنجو ساهه هن سان آهي.
منهنجي انا ۽ مالڪي کي باهه ڏئي ساڙيو وڃي، ۽ منهنجي لالچ ۽ غرور کي باهه ۾ وجهي ڇڏيو.
اي نانڪ، شيدائيءَ تي غور ڪرڻ سان، فضيلت جو خزانو حاصل ٿئي ٿو. ||8||10||
سري راڳ، پهرين مهل:
اي دماغ، رب سان پيار ڪر، جيئن لوٽس پاڻي سان پيار ڪندو آهي.
موجن جي ڪري، اهو اڃا تائين پيار سان ڦٽي ٿو.
پاڻيءَ ۾، مخلوق پيدا ٿئي ٿي. پاڻي کان ٻاهر مري ويندا آهن. ||1||