شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 514


ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak man hee te man maaniaa naa kichh marai na jaae |2|

اي نانڪ، ذهن جي ذريعي، ذهن مطمئن ٿي وڃي ٿو، ۽ پوء، ڪجھ به نه ٿو اچي ۽ نه وڃي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥
kaaeaa kott apaar hai milanaa sanjogee |

جسم لامحدود رب جو قلعو آهي؛ اهو صرف تقدير سان ملي ٿو.

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
kaaeaa andar aap vas rahiaa aape ras bhogee |

رب پاڻ جسم ۾ رهي ٿو. هو پاڻ ئي لذت جو مزو وٺندڙ آهي.

ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥
aap ateet alipat hai nirajog har jogee |

هو پاڻ کان لاتعلق ۽ بي اثر رهي ٿو. جڏهن ته غير جڙيل آهي، هو اڃا تائين جڙيل آهي.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥
jo tis bhaavai so kare har kare su hogee |

هو جيڪو چاهي ٿو سو ڪري ٿو ۽ جيڪو ٿو ڪري سو پورو ٿئي ٿو.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥
har guramukh naam dhiaaeeai leh jaeh vijogee |13|

گرومخ رب جي نالي تي غور ڪندو آهي، ۽ رب کان جدا ٿيڻ ختم ٿي ويندو آهي. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu aap akhaaeidaa gurasabadee sach soe |

واهه! واهه! رب پاڻ اسان کي سندس ساراهه ڪرڻ جو سبب بڻائيندو آهي، گرو جي ڪلام جي سچي ڪلام ذريعي.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu sifat salaah hai guramukh boojhai koe |

واهه! واهه! سندس تعريف ۽ ساراهه آهي؛ ڪيڏا ٿورڙا آهن جو گرومخ ان ڳالهه کي سمجهن.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai sach milaavaa hoe |

واهه! واهه! سندس ڪلام جو سچو ڪلام آهي، جنهن ذريعي اسين پنهنجي سچي رب سان ملن ٿا.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu karatiaa prabh paaeaa karam paraapat hoe |1|

اي نانڪ، واه جو نعرو! واهه! خدا حاصل ٿيو؛ سندس فضل سان، هن کي ملي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaahu vaahu karatee rasanaa sabad suhaaee |

واه واه جا نعرا! واهه! زبان لفظ لفظ سان سينگاريل آهي.

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥
poorai sabad prabh miliaa aaee |

ڪامل شَبَدَ جي ذريعي، انسان الله سان ملڻ ايندو آهي.

ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥
vaddabhaageea vaahu vaahu muhahu kadtaaee |

ڪيڏا نه خوش نصيب آھن اُھي، جيڪي وات سان واھيون ڪن ٿا! واهه!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥
vaahu vaahu kareh seee jan sohane tina kau parajaa poojan aaee |

ڪيڏا سهڻا آهن اُهي ماڻهو، جيڪي واهُو ڳائيندا آهن! واهه! ؛ ماڻهو انهن جي تعظيم ڪرڻ لاءِ ايندا آهن.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥
vaahu vaahu karam paraapat hovai naanak dar sachai sobhaa paaee |2|

واهه! واهه! سندس فضل سان حاصل ڪيو ويو آهي؛ اي نانڪ، عزت سچي رب جي دروازي تي ملي ٿي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
bajar kapaatt kaaeaa garra bheetar koorr kusat abhimaanee |

جسم جي قلعي اندر ڪوڙ، ٺڳي ۽ غرور جا سخت ۽ پٺا دروازا آهن.

ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥
bharam bhoole nadar na aavanee manamukh andh agiaanee |

شڪ ۾ ڦاٿل، انڌا ۽ جاهل خود غرض انسان انهن کي ڏسي نٿا سگهن.

ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥
aupaae kitai na labhanee kar bhekh thake bhekhavaanee |

اهي ڪنهن به ڪوشش سان ڳولي نه سگهندا آهن. پنھنجا مذهبي لباس پائڻ وارا، ڪوشش ڪندي ٿڪجي پيا آھن.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨਿੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥
gurasabadee kholaaeeani har naam japaanee |

دروازا صرف گروءَ جي ڪلام سان کوليا ويندا آهن، ۽ پوءِ، انسان رب جو نالو ڳائيندو آهي.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥
har jeeo amrit birakh hai jin peea te tripataanee |14|

پيارا رب Ambrosial Nectar جو وڻ آهي. جيڪي هن امرت ۾ پيئندا آهن سي مطمئن ٿي ويندا آهن. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa rain sukh vihaae |

واه واه جا نعرا! واهه! زندگيءَ جي رات امن ۾ گذري ٿي.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sadaa anand hovai meree maae |

واه واه جا نعرا! واهه! مان ابدي نعمت ۾ آهيان، اي منهنجي ماءُ!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa har siau liv laae |

واه واه جا نعرا! واهه!، مون کي رب سان پيار ٿي ويو آهي.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karamee bolai bolaae |

واهه! واهه! چڱن ڪمن جي ڪرم جي ذريعي، مان ان کي ڳائيندو آهيان، ۽ ٻين کي پڻ ان کي ٻڌائڻ جي ترغيب ڏيان ٿو.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sobhaa paae |

واه واه جا نعرا! واهه، عزت ملي ٿي.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu sat rajaae |1|

اي نانڪ، واهه! واهه! سچي رب جي مرضي آهي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai guramukh ladhee bhaal |

واهه! واهه! سچي ڪلام جي باني آهي. ڳولهي ڳولهي لڌو آهي، گروم.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥
vaahu vaahu sabade ucharai vaahu vaahu hiradai naal |

واهه! واهه! اهي لفظ شبد جا گيت ڳائين ٿا. واهه! واهه! ان کي پنهنجي دلين ۾ سمائي ڇڏيندا آهن.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu karatiaa har paaeaa sahaje guramukh bhaal |

واه واه جا نعرا! واهه! ڳولها ڳولهڻ کان پوءِ گرومخ آسانيءَ سان رب کي حاصل ڪري وٺندا آهن.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
se vaddabhaagee naanakaa har har ridai samaal |2|

اي نانڪ، ڏاڍا خوش قسمت آهن اُهي جيڪي پنهنجي دلين ۾ رب، هار، هار تي غور ڪن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥
e manaa at lobheea nit lobhe raataa |

اي منهنجا تمام لالچي دماغ، تون مسلسل لالچ ۾ مشغول آهين.

ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥
maaeaa manasaa mohanee dah dis firaataa |

دلڪش مايا جي تمنا ۾، تون ڏهن طرفن ۾ ڀڄندو آهين.

ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥
agai naau jaat na jaaeisee manamukh dukh khaataa |

تنهنجو نالو ۽ سماجي حيثيت آخرت سان گڏ نه هلندي. خود ارادي وارو انسان درد سان کائي ويندو آهي.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥
rasanaa har ras na chakhio feekaa bolaataa |

تنهنجي زبان رب جي عظمت جو ذائقو نه چکي. اهو صرف بيوقوف لفظ ڳالهائيندو آهي.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥
jinaa guramukh amrit chaakhiaa se jan tripataataa |15|

اُهي گرومُخ جيڪي امرت ۾ پيئندا آهن، سي مطمئن ٿيندا آهن. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sachaa gahir ganbheer |

واهه واهه! واهه! رب ڏانهن، جيڪو سچو، عميق ۽ ناقابل فهم آهي.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji gunadaataa mat dheer |

واهه واهه! واهه! رب ڏانهن، جيڪو فضيلت، عقل ۽ صبر وارو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430