ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 514
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak man hee te man maaniaa naa kichh marai na jaae |2|ای نانک، از طریق ذهن، ذهن راضی می شود و آنگاه، چیزی نمی آید و نمی رود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥
kaaeaa kott apaar hai milanaa sanjogee |بدن قلعه پروردگار نامتناهی است. فقط با تقدیر به دست می آید.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
kaaeaa andar aap vas rahiaa aape ras bhogee |خداوند خود در بدن ساکن است. او خود لذتبخش است.
ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥
aap ateet alipat hai nirajog har jogee |او خود جدا و بی تأثیر باقی می ماند. در حالی که دلبسته نیست، او هنوز دلبسته است.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥
jo tis bhaavai so kare har kare su hogee |هر چه بخواهد انجام می دهد و هر چه بکند محقق می شود.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥
har guramukh naam dhiaaeeai leh jaeh vijogee |13|گورمخ در نام خداوند تعمق می کند و جدایی از خداوند پایان می یابد. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu aap akhaaeidaa gurasabadee sach soe |واهو! واهو! خداوند خود ما را وادار می کند که او را ستایش کنیم، از طریق کلام واقعی شاباد گورو.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu sifat salaah hai guramukh boojhai koe |واهو! واهو! مدح و ستایش اوست; چه نادر گورمخ ها هستند که این را می فهمند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai sach milaavaa hoe |واهو! واهو! کلام راستین بنی اوست که با آن پروردگار واقعی خود را ملاقات می کنیم.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu karatiaa prabh paaeaa karam paraapat hoe |1|ای نانک، واهو می خوانی! واهو! خدا حاصل می شود; به لطف او به دست می آید. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaahu vaahu karatee rasanaa sabad suhaaee |شعار وااهو! واهو! زبان به کلام شاباد آراسته است.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥
poorai sabad prabh miliaa aaee |از طریق شاباد کامل، شخص به دیدار خدا می آید.
ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥
vaddabhaageea vaahu vaahu muhahu kadtaaee |چه خوشبختند آنهایی که با دهانشان واهو می خوانند! واهو!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥
vaahu vaahu kareh seee jan sohane tina kau parajaa poojan aaee |چه زیبا هستند کسانی که واهو می خوانند! واهو! ; مردم به احترام آنها می آیند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥
vaahu vaahu karam paraapat hovai naanak dar sachai sobhaa paaee |2|واهو! واهو! به لطف او حاصل می شود; ای نانک، عزت در درگاه پروردگار حقیقی حاصل می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
bajar kapaatt kaaeaa garra bheetar koorr kusat abhimaanee |در دژ تن، درهای سخت و صلب باطل، فریب و غرور است.
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥
bharam bhoole nadar na aavanee manamukh andh agiaanee |منموک های خودخواه کور و نادان که دچار توهم تردید شده اند، نمی توانند آنها را ببینند.
ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥
aupaae kitai na labhanee kar bhekh thake bhekhavaanee |با هیچ تلاشی نمی توان آنها را پیدا کرد. پوشندگان با پوشیدن لباس مذهبی خود از تلاش خسته شده اند.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨਿੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥
gurasabadee kholaaeeani har naam japaanee |درها فقط با کلام شاباد گورو باز می شوند و سپس نام خداوند را می خوانند.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥
har jeeo amrit birakh hai jin peea te tripataanee |14|پروردگار عزیز درخت شهد آمبروسیال است. کسانی که در این شهد می نوشند راضی هستند. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa rain sukh vihaae |شعار وااهو! واهو! شب عمر آدم در آرامش می گذرد
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sadaa anand hovai meree maae |شعار وااهو! واهو! من در سعادت ابدی هستم ای مادرم!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa har siau liv laae |شعار وااهو! واهو!، من عاشق پروردگار شدم.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karamee bolai bolaae |واهو! واهو! از طریق کارمای اعمال نیک، آن را سرود میدهم و دیگران را نیز تشویق میکنم که آن را سر دهند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sobhaa paae |شعار وااهو! واهو!
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu sat rajaae |1|ای نانک، واهو! واهو! اراده پروردگار واقعی است. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai guramukh ladhee bhaal |واهو! واهو! بنی کلمه حق است. با جستجو، گورمخ ها آن را یافته اند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥
vaahu vaahu sabade ucharai vaahu vaahu hiradai naal |واهو! واهو! آنها کلام شاباد را سر می دهند. واهو! واهو! آن را در دل خود جای می دهند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu karatiaa har paaeaa sahaje guramukh bhaal |شعار وااهو! واهو! گورمخ ها پس از جستجو به راحتی خداوند را بدست می آورند.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
se vaddabhaagee naanakaa har har ridai samaal |2|ای نانک، بسیار خوش شانس هستند کسانی که در دل خود به پروردگار، حر، حر فکر می کنند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥
e manaa at lobheea nit lobhe raataa |ای ذهن تماماً حریص من، تو دائماً غرق در حرص هستی.
ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥
maaeaa manasaa mohanee dah dis firaataa |در آرزوی مایا فریبنده، در ده جهت سرگردان هستید.
ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥
agai naau jaat na jaaeisee manamukh dukh khaataa |نام و موقعیت اجتماعی شما از این پس با شما همراه نخواهد شد. منمخ خودخواسته از درد فرو می رود.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥
rasanaa har ras na chakhio feekaa bolaataa |زبان شما ذات والای پروردگار را نمی چشد. فقط کلمات بیهوده را به زبان می آورد.
ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥
jinaa guramukh amrit chaakhiaa se jan tripataataa |15|آن گورمخ هایی که در شهد آمبروسیال می نوشند راضی می شوند. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sachaa gahir ganbheer |آواز بخوانید! واهو! به خداوندی که راست، عمیق و غیرقابل درک است.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji gunadaataa mat dheer |آواز بخوانید! واهو! به پروردگاری که بخشنده فضیلت و هوش و بردباری است.