ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 162
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੪॥੧੩॥੩੩॥
naanak naam rate nihakeval nirabaanee |4|13|33|ای ناناک، هماهنگ با نعم، نام خداوند، آنها جدا شده اند، در تعادل کامل نیروآنا. ||4||13||33||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |گاری گوارایری، مهل سوم:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਸੰਜੋਗ ॥
satigur milai vaddabhaag sanjog |از طریق خوش شانسی و سرنوشت عالی، فرد با گورو واقعی ملاقات می کند.
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗ ॥੧॥
hiradai naam nit har ras bhog |1|نعم، نام خداوند، پیوسته در دل است و انسان از ذات والای پروردگار برخوردار است. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥
guramukh praanee naam har dhiaae |ای فانی، گورمخ شو و در نام خداوند تعمق کن.
ਜਨਮੁ ਜੀਤਿ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam jeet laahaa naam paae |1| rahaau |در بازی زندگی پیروز باشید و سود نعم را به دست آورید. ||1||مکث||
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਰਸਬਦੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ॥
giaan dhiaan gurasabad hai meetthaa |خرد معنوی و مراقبه به کسانی می رسد که کلام شاباد گورو برایشان شیرین است.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਚਖਿ ਡੀਠਾ ॥੨॥
gur kirapaa te kinai viralai chakh ddeetthaa |2|به لطف گورو، چند نفر آن را چشیده اند و دیده اند. ||2||
ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਬਹੁ ਕਰਹਿ ਅਚਾਰ ॥
karam kaandd bahu kareh achaar |آنها ممکن است انواع مناسک مذهبی و اعمال نیک را انجام دهند،
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਅਹੰਕਾਰ ॥੩॥
bin naavai dhrig dhrig ahankaar |3|اما بدون نام، خودخواهان نفرین شده و محکوم به فنا هستند. ||3||
ਬੰਧਨਿ ਬਾਧਿਓ ਮਾਇਆ ਫਾਸ ॥
bandhan baadhio maaeaa faas |آنها را بسته اند و دهانشان را می بندند و به طناب مایا آویزان می کنند.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਛੂਟੈ ਗੁਰ ਪਰਗਾਸ ॥੪॥੧੪॥੩੪॥
jan naanak chhoottai gur paragaas |4|14|34|ای بنده ناناک، آنها فقط به لطف گورو آزاد خواهند شد. ||4||14||34||
ਮਹਲਾ ੩ ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ॥
mahalaa 3 gaurree bairaagan |مهل سوم، گاری بایراگان:
ਜੈਸੀ ਧਰਤੀ ਊਪਰਿਮੇਘੁਲਾ ਬਰਸਤੁ ਹੈ ਕਿਆ ਧਰਤੀ ਮਧੇ ਪਾਣੀ ਨਾਹੀ ॥
jaisee dharatee aooparimeghulaa barasat hai kiaa dharatee madhe paanee naahee |ابرها باران خود را بر زمین می ریزند، اما آیا در داخل زمین نیز آب وجود ندارد؟
ਜੈਸੇ ਧਰਤੀ ਮਧੇ ਪਾਣੀ ਪਰਗਾਸਿਆ ਬਿਨੁ ਪਗਾ ਵਰਸਤ ਫਿਰਾਹੀ ॥੧॥
jaise dharatee madhe paanee paragaasiaa bin pagaa varasat firaahee |1|آب در داخل زمین وجود دارد. بدون پا، ابرها به اطراف می دوند و باران خود را فرو می ریزند. ||1||
ਬਾਬਾ ਤੂੰ ਐਸੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਹੀ ॥
baabaa toon aaise bharam chukaahee |ای بابا اینجوری از این شکات خلاص شو.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਸੋਈ ਕੋਈ ਹੈ ਰੇ ਤੈਸੇ ਜਾਇ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo kichh karat hai soee koee hai re taise jaae samaahee |1| rahaau |همان طور که عمل می کنی، آن گونه می شوی، و این گونه می روی و با هم آمیخته می شوی. ||1||مکث||
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖ ਹੋਇ ਕੈ ਕਿਆ ਓਇ ਕਰਮ ਕਮਾਹੀ ॥
eisataree purakh hoe kai kiaa oe karam kamaahee |به عنوان زن یا مرد، هر کسی چه کاری می تواند انجام دهد؟
ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਸਦਾ ਹਹਿ ਤੇਰੇ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹੀ ॥੨॥
naanaa roop sadaa heh tere tujh hee maeh samaahee |2|ای خداوند، اشکال بسیار و گوناگون همیشه از آن توست. آنها دوباره در تو ادغام خواهند شد. ||2||
ਇਤਨੇ ਜਨਮ ਭੂਲਿ ਪਰੇ ਸੇ ਜਾ ਪਾਇਆ ਤਾ ਭੂਲੇ ਨਾਹੀ ॥
eitane janam bhool pare se jaa paaeaa taa bhoole naahee |در تجسمات بی شمار، به بیراهه رفتم. اکنون که تو را یافته ام، دیگر سرگردان نخواهم بود.
ਜਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਸੋਈ ਪਰੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੩॥
jaa kaa kaaraj soee par jaanai je gur kai sabad samaahee |3|کار اوست. کسانی که در کلام شاباد گورو غرق شده اند به خوبی آن را می شناسند. ||3||
ਤੇਰਾ ਸਬਦੁ ਤੂੰਹੈ ਹਹਿ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਕਹਾਹੀ ॥
teraa sabad toonhai heh aape bharam kahaahee |شاباد مال توست. تو خودت هستی کجا جای تردید است؟
ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਤਤ ਸਿਉ ਮਿਲਿਆ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਹੀ ॥੪॥੧॥੧੫॥੩੫॥
naanak tat tat siau miliaa punarap janam na aahee |4|1|15|35|ای نانک، کسی که ذاتش با ذات پروردگار آمیخته شده است، مجبور نیست دوباره وارد چرخه تناسخ شود. ||4||1||15||35||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 3 |گاری بایراگان، مهل سوم:
ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਲੈ ਵਸਿ ਹੈ ਬਾਧਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sabh jag kaalai vas hai baadhaa doojai bhaae |تمام جهان تحت قدرت مرگ است و به عشق دوگانگی محدود شده است.
ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
haumai karam kamaavade manamukh milai sajaae |1|منمخ های خودخواه اعمال خود را در نفس انجام می دهند; آنها پاداش عادلانه خود را دریافت می کنند. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
mere man gur charanee chit laae |ای ذهن من، آگاهی خود را بر روی پای گورو متمرکز کن.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਲੈ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam nidhaan lai daragah le chhaddaae |1| rahaau |به عنوان گورموک، گنج نعم به شما تعلق می گیرد. در صحن خداوند، نجات خواهی یافت. ||1||مکث||
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭਰਮਦੇ ਮਨਹਠਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
lakh chauraaseeh bharamade manahatth aavai jaae |از طریق 8.4 میلیون تجسم، مردم سرگردان گم شده اند. با لجاجت می آیند و می روند.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨਿਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ॥੨॥
gur kaa sabad na cheenio fir fir jonee paae |2|آنها کلام شاباد گورو را درک نمی کنند. آنها بارها و بارها تناسخ می یابند. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guramukh aap pachhaaniaa har naam vasiaa man aae |گورمخ خودش را می فهمد. نام خداوند در ذهن ساکن می شود.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
anadin bhagatee ratiaa har naame sukh samaae |3|آغشته به ارادت به نام خداوند، شب و روز، او در آرامش در هم می آمیزد. ||3||
ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਪਰਤੀਤਿ ਹੋਇ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥
man sabad marai parateet hoe haumai taje vikaar |وقتی ذهن آدمی در شباد می میرد، ایمان و اطمینان از خود ساطع می شود و خودخواهی و فساد را از بین می برد.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਪਾਈਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥੪॥੨॥੧੬॥੩੬॥
jan naanak karamee paaeean har naamaa bhagat bhanddaar |4|2|16|36|ای بنده نانک، با کارمای اعمال نیک، گنج عبادت عبادت و نام پروردگار حاصل می شود. ||4||2||16||36||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 3 |گاری بایراگان، مهل سوم:
ਪੇਈਅੜੈ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਹੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
peeearrai din chaar hai har har likh paaeaa |خداوند، حر، حر، مقرر کرده است که روح فقط چند روز کوتاه در خانه والدینش بماند.
ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
sobhaavantee naar hai guramukh gun gaaeaa |جلال است آن عروس روح که به عنوان گورمخ حمد و ثنای پروردگار را می خواند.
ਪੇਵਕੜੈ ਗੁਣ ਸੰਮਲੈ ਸਾਹੁਰੈ ਵਾਸੁ ਪਾਇਆ ॥
pevakarrai gun samalai saahurai vaas paaeaa |هر کس در خانه پدر و مادرش نیکی کند، نزد همسرش خانه ای می گیرد.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੧॥
guramukh sahaj samaaneea har har man bhaaeaa |1|گورمخ ها به طور شهودی جذب خداوند می شوند. خداوند از نظر آنها خشنود است. ||1||
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਪਿਰੁ ਵਸੈ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਈਐ ॥
sasurai peeeai pir vasai kahu kit bidh paaeeai |پروردگار شوهر ما در این دنیا و در جهان فراتر از آن ساکن است. به من بگو چگونه می توان او را یافت؟
ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਆਪੇ ਮੇਲਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap niranjan alakh hai aape melaaeeai |1| rahaau |خود پروردگار معصوم غیب است. او ما را با خودش متحد می کند. ||1||مکث||