ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 786
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
hukamee srisatt saajeean bahu bhit sansaaraa |به فرمان او خلقت را آفرید، جهان را با انواع موجوداتش.
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
teraa hukam na jaapee ketarraa sache alakh apaaraa |نمیدانم فرمانت چقدر بزرگ است ای پروردگار حقیقی غیب و لایتناهی.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
eikanaa no too mel laihi gur sabad beechaaraa |شما به برخی با خودتان ملحق می شوید. آنها در کلام شاباد گورو تأمل می کنند.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
sach rate se niramale haumai taj vikaaraa |کسانی که با پروردگار حقیقی آغشته شده اند، پاک و مطهر هستند. آنها بر خودخواهی و فساد پیروز می شوند.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
jis too meleh so tudh milai soee sachiaaraa |2|او تنها با تو متحد است که تو با خودت متحد می کنی. او به تنهایی حقیقت دارد. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
soohavee soohaa sabh sansaar hai jin duramat doojaa bhaau |ای زن سرخپوش، همه جهان سرخ است، غرق در بدبینی و عشق به دوگانگی.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਝੂਠੁ ਸਭੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਜਿਉ ਟਿਕੈ ਨ ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਉ ॥
khin meh jhootth sabh binas jaae jiau ttikai na birakh kee chhaau |در یک لحظه، این دروغ به کلی از بین می رود. مثل سایه درخت رفته است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਜਿਉ ਰੰਗਿ ਮਜੀਠ ਸਚੜਾਉ ॥
guramukh laalo laal hai jiau rang majeetth sacharraau |گورمخ عمیق ترین زرشکی است که به رنگ دائمی عشق پروردگار رنگ شده است.
ਉਲਟੀ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
aulattee sakat sivai ghar aaee man vasiaa har amrit naau |او از مایا روی برگردانده و وارد خانه آسمانی خداوند می شود. نام آمبروسیال خداوند در ذهن او ساکن است.
ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
naanak balihaaree gur aapane jit miliaai har gun gaau |1|ای نانک، من فدای مرشد خود هستم. در دیدار با او، ستایش های با شکوه خداوند را می خوانم. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
soohaa rang vikaar hai kant na paaeaa jaae |رنگ قرمز بیهوده و بیهوده است. نمی تواند به شما کمک کند تا پروردگار شوهرتان را بدست آورید.
ਇਸੁ ਲਹਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
eis lahade bilam na hovee randd baitthee doojai bhaae |محو شدن این رنگ طولی نمی کشد. کسی که دوگانگی را دوست دارد، بیوه می شود.
ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਦੁੰਮਣੀ ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਲੁੋਭਾਇ ॥
mundh eaanee dunmanee soohai ves luobhaae |او که دوست دارد لباس قرمزش را بپوشد احمق و دو دل است.
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਕਰਿ ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ॥
sabad sachai rang laal kar bhai bhaae seegaar banaae |پس کلام راستین شاباد را لباس سرخ خود قرار ده و ترس از خدا و حب خدا زینت و زینت تو باشد.
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
naanak sadaa sohaaganee ji chalan satigur bhaae |2|ای ناناک، او یک عروس روح شاد برای همیشه است که هماهنگ با اراده گوروی راستین قدم می زند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
aape aap upaaeian aap keemat paaee |او خودش را آفرید و خودش را ارزیابی می کند.
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
tis daa ant na jaapee gur sabad bujhaaee |حدود او را نمی توان شناخت; از طریق کلام شاباد گورو، او درک می شود.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਾਈ ॥
maaeaa mohu gubaar hai doojai bharamaaee |در تاریکی دلبستگی به مایا، جهان در دوگانگی سرگردان است.
ਮਨਮੁਖ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇਨੑੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
manamukh tthaur na paaeinaee fir aavai jaaee |منمخ های خودخواسته جایی برای استراحت نمی یابند. آنها به آمدن و رفتن ادامه می دهند.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥੩॥
jo tis bhaavai so theeai sabh chalai rajaaee |3|هر چه او را خشنود می کند، آن به تنهایی اتفاق می افتد. همه طبق اراده او راه می روند. ||3||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਕਾਮਣਿ ਕੁਲਖਣੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਪਰ ਪੁਰਖ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
soohai ves kaaman kulakhanee jo prabh chhodd par purakh dhare piaar |عروس سرخ پوش شرور است. او خدا را رها می کند و به مرد دیگری عشق می ورزد.
ਓਸੁ ਸੀਲੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਦਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲੈ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਖੁਆਰੁ ॥
os seel na sanjam sadaa jhootth bolai manamukh karam khuaar |او نه حیا و نه خود انضباطی دارد. منموک خودخواه دائماً دروغ می گوید و کارمای بد اعمال شیطانی وی را نابود می کند.
ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਭਤਾਰੁ ॥
jis poorab hovai likhiaa tis satigur milai bhataar |او که چنین سرنوشت از پیش تعیین شده ای دارد، گورو واقعی را به دست می آورد، شوهرش را دارد.
ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਸਭੁ ਉਤਾਰਿ ਧਰੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰੈ ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰੁ ॥
soohaa ves sabh utaar dhare gal pahirai khimaa seegaar |تمام لباس های قرمزش را کنار می گذارد و زیورهای رحمت و بخشش را بر گردن می بندد.
ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਤਿਸੁ ਪੂਜ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸੈਸਾਰੁ ॥
peeeai saahurai bahu sobhaa paae tis pooj kare sabh saisaar |در این دنیا و آخرت، افتخار بزرگی نصیبش می شود و همه دنیا او را می پرستند.
ਓਹ ਰਲਾਈ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਰਾਵੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥
oh ralaaee kisai dee naa ralai jis raave sirajanahaar |او که پروردگار خالقش از او لذت می برد، برجسته است و با جمعیت درمی آمیزد.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਸੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਭਰਤਾਰੁ ॥੧॥
naanak guramukh sadaa suhaaganee jis avinaasee purakh bharataar |1|ای نانک، گورمخ، عروس روح شاد تا ابد است. او خداوند خدای فنا ناپذیر را به عنوان شوهر خود دارد. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸੀ ਬਿਨੁ ਤਾਗੇ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
soohaa rang supanai nisee bin taage gal haar |رنگ قرمز مانند یک رویا در شب است. مثل یک گردنبند بدون نخ است.
ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sachaa rang majeetth kaa guramukh braham beechaar |گورموک ها با تفکر در خداوند خداوند رنگ دائمی به خود می گیرند.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸੀ ਸਭਿ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛਾਰੁ ॥੨॥
naanak prem mahaa rasee sabh buriaaeea chhaar |2|ای نانک، با ذات متعالی عشق پروردگار، همه گناهان و بدی ها خاکستر می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਇਹੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੁ ॥
eihu jag aap upaaeion kar choj viddaan |او خود این جهان را آفرید و این نمایش شگفت انگیز را روی صحنه برد.
ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਵਿਚਿ ਪਾਈਅਨੁ ਮੋਹੁ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥
panch dhaat vich paaeean mohu jhootth gumaan |او در کالبد پنج عنصر، دلبستگی، دروغ و خود بزرگ بینی را القا کرد.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ॥
aavai jaae bhavaaeeai manamukh agiaan |منموک نادان و خودخواسته می آید و می رود و در تناسخ سرگردان است.
ਇਕਨਾ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗਿਆਨੁ ॥
eikanaa aap bujhaaeion guramukh har giaan |او خود از طریق حکمت معنوی خداوند به برخی می آموزد که گورموک شوند.
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥੪॥
bhagat khajaanaa bakhasion har naam nidhaan |4|او آنها را با گنجینه عبادت عبادت و ثروت به نام خداوند برکت می دهد. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥
soohavee soohaa ves chhadd too taa pir lagee piaar |ای زن سرخپوش، لباس قرمزت را دور بریز، و آنگاه، عاشق شوهرت خواهی شد.