او درون است - او را در بیرون نیز ببینید. هیچ کس جز او نیست.
به عنوان گورمخ، همه را به یک چشم برابری بنگر. در هر قلب، نور الهی نهفته است. ||2||
ذهن بی ثبات خود را مهار کنید و آن را در خانه خود ثابت نگه دارید. ملاقات با گورو، این درک به دست می آید.
با دیدن پروردگار غیب، شگفت زده و مسرور می شوی. با فراموش کردن درد خود، در آرامش خواهی بود. ||3||
با نوشیدن شهد آمبروسیال، به بالاترین سعادت دست خواهید یافت و در خانه خود ساکن خواهید شد.
پس ستایش خداوند را بخوان، نابود کننده ترس از تولد و مرگ، و دیگر تناسخ نخواهی یافت. ||4||
ذات، پروردگار پاک، نور همه - من او هستم و او من هستم - بین ما فرقی نیست.
پروردگار متعالی بی نهایت، خداوند متعال خداوند - ناناک با او، گورو ملاقات کرده است. ||5||11||
صراط، مهل اول، خانه سوم:
خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
هنگامی که او را خشنود می کنم، تسبیح او را می خوانم.
با خواندن ستایش او، ثمرات پاداش هایم را دریافت می کنم.
ثواب خواندن ستایش او
وقتی به دست می آیند که خودش به آنها بدهد. ||1||
ای ذهن من، از طریق کلمه شاباد گورو، گنج به دست می آید.
به همین دلیل است که من در نام واقعی غوطه ور می شوم. ||مکث||
وقتی در درون خودم با آموزه های گورو بیدار شدم،
سپس از عقل متزلزل خود دست کشیدم.
وقتی نور تعالیم گورو طلوع کرد،
و سپس تمام تاریکی ها از بین رفت. ||2||
وقتی ذهن به پای گورو متصل می شود،
سپس راه مرگ فروکش می کند.
با ترس از خدا، به پروردگار بی باک می رسد;
سپس، شخص وارد خانه سعادت آسمانی می شود. ||3||
دعا می کند ناناک، چه نادر هستند کسانی که تأمل می کنند و می فهمند،
عالی ترین عمل در این دنیا
شريف ترين كارها تسبيح پروردگار است
و بنابراین خود خداوند را ملاقات کنید. ||4||1||12||
صراط، مهل سوم، خانه اول:
خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
همه بندگانت که از کلام شبادت لذت می برند، به تو خدمت می کنند.
به لطف گورو، آنها پاک می شوند و خود بزرگ بینی را از درون ریشه کن می کنند.
شب و روز، آنها پیوسته ستایش های با شکوه پروردگار واقعی را می خوانند. آنها با کلمه شاباد گورو آراسته شده اند. ||1||
ای پروردگار و مولای من، من فرزند تو هستم. پناهگاه تو را می جویم
تو یگانه و یگانه پروردگاری، صادق ترین حقان. شما خود نابود کننده نفس هستید. ||مکث||
کسانی که بیدار می مانند، خدا را به دست می آورند. از طریق کلمه شاباد، آنها بر نفس خود غلبه می کنند.
غوطه ور در زندگی خانوادگی، بنده فروتن خداوند همیشه جدا باقی می ماند. او به جوهر حکمت معنوی می اندیشد.
او با خدمت به گورو واقعی، آرامش ابدی پیدا می کند، و خداوند را در قلب خود حفظ می کند. ||2||
این ذهن در ده جهت سرگردان است. آن را عشق به دوگانگی مصرف می کند.