ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 581
ਹਉ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੈ ਧਾਵਣੀਆ ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਵਿਧਣਕਾਰੇ ॥
hau muttharree dhandhai dhaavaneea pir chhoddiarree vidhanakaare |من نیز فریب خوردهام و به دنبال گرفتاریهای دنیوی هستم. خداوند شوهرم مرا ترک کرده است - من کارهای بد زن بدون همسر را انجام می دهم.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਕੰਤੁ ਮਹੇਲੀਆ ਰੂੜੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥
ghar ghar kant maheleea roorrai het piaare |در هر خانه، عروس های پروردگار شوهر هستند. با عشق و محبت به پروردگار زیبای خود می نگرند.
ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਹਉ ਰਹਸਿਅੜੀ ਨਾਮਿ ਭਤਾਰੇ ॥੭॥
mai pir sach saalaahanaa hau rahasiarree naam bhataare |7|من ستایش پروردگار شوهر واقعی خود را می خوانم، و از طریق نعم، نام پروردگار شوهرم، شکوفا می شوم. ||7||
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਵੇਸੁ ਪਲਟਿਆ ਸਾ ਧਨ ਸਚੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥
gur miliaai ves palattiaa saa dhan sach seegaaro |با ملاقات با گورو، لباس عروس روح دگرگون می شود و او با حقیقت آراسته می شود.
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਿਮਰਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥
aavahu milahu saheleeho simarahu sirajanahaaro |ای عروس های خداوند، بیایید و با من ملاقات کنید. بیایید به یاد پروردگار خالق تفکر کنیم.
ਬਈਅਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁੋਹਾਗਣੀ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥
beear naam suohaaganee sach savaaranahaaro |از طریق Naam، عروس روح مورد علاقه خداوند می شود. او به حقیقت آراسته است.
ਗਾਵਹੁ ਗੀਤੁ ਨ ਬਿਰਹੜਾ ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੋ ॥੮॥੩॥
gaavahu geet na biraharraa naanak braham beechaaro |8|3|آواز جدایی نخوان ای نانک. به خدا فکر کن ||8||3||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |واداهانس، اول مهل:
ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਸਿਰਜਿ ਸਮਾਇਆ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੋਵਾ ॥
jin jag siraj samaaeaa so saahib kudarat jaanovaa |کسی که جهان را می آفریند و منحل می کند - آن پروردگار و استاد به تنهایی قدرت خلاق خود را می شناسد.
ਸਚੜਾ ਦੂਰਿ ਨ ਭਾਲੀਐ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੋਵਾ ॥
sacharraa door na bhaaleeai ghatt ghatt sabad pachhaanovaa |پروردگار واقعی را از دور جستجو نکنید. کلمه شاباد را در دل هر یک تشخیص دهید.
ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹੁ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਾਚੀ ॥
sach sabad pachhaanahu door na jaanahu jin eh rachanaa raachee |شاباد را بشناسید و گمان نکنید که خداوند دور است. او این خلقت را خلق کرد.
ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਿੜ ਕਾਚੀ ॥
naam dhiaae taa sukh paae bin naavai pirr kaachee |با تأمل در نعم، نام خداوند، آرامش به دست می آید. بدون Naam، او یک بازی بازنده انجام می دهد.
ਜਿਨਿ ਥਾਪੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਵਖਾਣੋ ॥
jin thaapee bidh jaanai soee kiaa ko kahai vakhaano |آن که عالم را برپا کرد، تنها او راه را می داند. چه کسی می تواند بگوید
ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਥਾਪਿ ਵਤਾਇਆ ਜਾਲੁੋ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਪਰਵਾਣੋ ॥੧॥
jin jag thaap vataaeaa jaaluo so saahib paravaano |1|کسی که جهان را تأسیس کرد، تور مایا را بر آن افکند. او را به عنوان پروردگار و سرور خود بپذیر. ||1||
ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਅਧ ਪੰਧੈ ਹੈ ਸੰਸਾਰੋਵਾ ॥
baabaa aaeaa hai utth chalanaa adh pandhai hai sansaarovaa |ای بابا آمده است و حالا باید بلند شود و برود. این دنیا فقط یک ایستگاه راه است.
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਸਚੜੈ ਲਿਖਿਆ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਵੀਚਾਰੋਵਾ ॥
sir sir sacharrai likhiaa dukh sukh purab veechaarovaa |خداوند واقعی بر سر هر سر، سرنوشت درد و لذت آنها را با توجه به اعمال گذشته آنها می نویسد.
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੀਆ ਜੇਹਾ ਕੀਆ ਸੋ ਨਿਬਹੈ ਜੀਅ ਨਾਲੇ ॥
dukh sukh deea jehaa keea so nibahai jeea naale |بر حسب اعمال انجام شده درد و لذت را عطا می کند; پرونده این اعمال با روح می ماند.
ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਭਾਲੇ ॥
jehe karam karaae karataa doojee kaar na bhaale |کارهایی را انجام می دهد که پروردگار خالق او را به انجام آن وا می دارد; او هیچ اقدام دیگری انجام نمی دهد.
ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਧੰਧੈ ਬਾਧੀ ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਛਡਾਵਣਹਾਰੋ ॥
aap niraalam dhandhai baadhee kar hukam chhaddaavanahaaro |خود خداوند جدا شده است، در حالی که جهان درگیر درگیری است. به فرمان او آن را آزاد می کند.
ਅਜੁ ਕਲਿ ਕਰਦਿਆ ਕਾਲੁ ਬਿਆਪੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰੋ ॥੨॥
aj kal karadiaa kaal biaapai doojai bhaae vikaaro |2|او ممکن است این کار را امروز به تعویق بیندازد، اما فردا گرفتار مرگ می شود. او که عاشق دوگانگی است، فساد می کند. ||2||
ਜਮ ਮਾਰਗ ਪੰਥੁ ਨ ਸੁਝਈ ਉਝੜੁ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੋਵਾ ॥
jam maarag panth na sujhee ujharr andh gubaarovaa |راه مرگ تاریک و تاریک است. راه را نمی توان دید
ਨਾ ਜਲੁ ਲੇਫ ਤੁਲਾਈਆ ਨਾ ਭੋਜਨ ਪਰਕਾਰੋਵਾ ॥
naa jal lef tulaaeea naa bhojan parakaarovaa |آنجا نه آب است، نه لحاف و تشک و نه غذا.
ਭੋਜਨ ਭਾਉ ਨ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਕਾਪੜੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥
bhojan bhaau na tthandtaa paanee naa kaaparr seegaaro |او در آنجا نه غذایی دریافت می کند، نه آبرویی، نه لباسی و نه تزئینی.
ਗਲਿ ਸੰਗਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਊਭੌ ਨਾ ਦੀਸੈ ਘਰ ਬਾਰੋ ॥
gal sangal sir maare aoobhau naa deesai ghar baaro |زنجیر بر گردن او می بندند و رسول اکرم که بالای سرش ایستاده است، او را می زند. او نمی تواند درب خانه اش را ببیند.
ਇਬ ਕੇ ਰਾਹੇ ਜੰਮਨਿ ਨਾਹੀ ਪਛੁਤਾਣੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰੋ ॥
eib ke raahe jaman naahee pachhutaane sir bhaaro |بذرهای کاشته شده در این مسیر جوانه نمی زنند. با تحمل سنگینی گناهان بر سر، پشیمان و توبه می کند.
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਸਾਚਾ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੋ ॥੩॥
bin saache ko belee naahee saachaa ehu beechaaro |3|بدون پروردگار واقعی، هیچ کس دوست او نیست. این را به عنوان حقیقت در نظر بگیرید. ||3||
ਬਾਬਾ ਰੋਵਹਿ ਰਵਹਿ ਸੁ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਿਲਿ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰੇਵਾ ॥
baabaa roveh raveh su jaaneeeh mil rovai gun saarevaa |ای بابا، آنها تنها به گریه و زاری واقعی معروفند، که گرد هم می آیند و می گریند و حمد پروردگار را می خوانند.
ਰੋਵੈ ਮਾਇਆ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੜਾ ਰੋਵਣਹਾਰੇਵਾ ॥
rovai maaeaa muttharree dhandharraa rovanahaarevaa |گریه کنندگان که توسط مایا و امور دنیوی فریب خورده اند، گریه می کنند.
ਧੰਧਾ ਰੋਵੈ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵੈ ਸੁਪਨੰਤਰੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
dhandhaa rovai mail na dhovai supanantar sansaaro |برای امور دنیوی گریه می کنند و پلیدی خود را پاک نمی کنند. دنیا فقط یک رویاست
ਜਿਉ ਬਾਜੀਗਰੁ ਭਰਮੈ ਭੂਲੈ ਝੂਠਿ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
jiau baajeegar bharamai bhoolai jhootth mutthee ahankaaro |مانند شعبده باز که با حیله های خود فریب می دهد، فریب خودپرستی، دروغ و توهم می رود.
ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਣਹਾਰਾ ਆਪੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
aape maarag paavanahaaraa aape karam kamaae |خداوند خود راه را آشکار می کند. او خود انجام دهنده اعمال است.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਰਾਖੇ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੪॥੪॥
naam rate gur poorai raakhe naanak sahaj subhaae |4|4|کسانی که با نعم آغشته شده اند، توسط گورو کامل، ای ناناک، محافظت می شوند. آنها در سعادت آسمانی در هم می آمیزند. ||4||4||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |واداهانس، اول مهل:
ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਝੂਠੁ ਪਸਾਰੋਵਾ ॥
baabaa aaeaa hai utth chalanaa ihu jag jhootth pasaarovaa |ای بابا هر که آمد بلند می شود و می رود. این دنیا صرفا یک نمایش دروغین است.
ਸਚਾ ਘਰੁ ਸਚੜੈ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰੋਵਾ ॥
sachaa ghar sacharrai seveeai sach kharaa sachiaarovaa |خانه واقعی شخص با خدمت به پروردگار واقعی به دست می آید. حقیقت واقعی با راستگویی به دست می آید.
ਕੂੜਿ ਲਬਿ ਜਾਂ ਥਾਇ ਨ ਪਾਸੀ ਅਗੈ ਲਹੈ ਨ ਠਾਓ ॥
koorr lab jaan thaae na paasee agai lahai na tthaao |با باطل و طمع نه جای استراحتی پیدا می شود و نه جایی در دنیا آخرت به دست می آید.
ਅੰਤਰਿ ਆਉ ਨ ਬੈਸਹੁ ਕਹੀਐ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਓ ॥
antar aau na baisahu kaheeai jiau sunyai ghar kaao |کسی او را دعوت نمی کند که بیاید داخل و بنشیند. او مثل یک کلاغ در خانه ای متروک است.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਵਡਾ ਵੇਛੋੜਾ ਬਿਨਸੈ ਜਗੁ ਸਬਾਏ ॥
jaman maran vaddaa vechhorraa binasai jag sabaae |در دام تولد و مرگ، او برای مدت طولانی از خداوند جدا شده است. تمام دنیا در حال هدر رفتن است
ਲਬਿ ਧੰਧੈ ਮਾਇਆ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਕਾਲੁ ਖੜਾ ਰੂਆਏ ॥੧॥
lab dhandhai maaeaa jagat bhulaaeaa kaal kharraa rooaae |1|طمع، گرفتاری های دنیوی و مایا، دنیا را فریب می دهند. مرگ بر سرش می چرخد و گریه اش می کند. ||1||