ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 588
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
tis gur kau sad balihaaranai jin har sevaa banat banaaee |من برای همیشه فدای آن گورو هستم که مرا به خدمت به خداوند هدایت کرده است.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥
so satigur piaaraa merai naal hai jithai kithai maino le chhaddaaee |آن گورو واقعی محبوب همیشه با من است. هر جا باشم، او مرا نجات خواهد داد.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
tis gur kau saabaas hai jin har sojhee paaee |خوشا به حال آن گورو که درک خداوند را به ما می دهد.
ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥
naanak gur vittahu vaariaa jin har naam deea mere man kee aas puraaee |5|ای ناناک، من فدای گورو هستم که نام خداوند را به من داده و آرزوهای ذهنم را برآورده کرده است. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
trisanaa daadhee jal muee jal jal kare pukaar |جهان در حال سوختن است و می میرد. می سوزد و می سوزد، فریاد می زند.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
satigur seetal je milai fir jalai na doojee vaar |اما اگر با گورو واقعی خنک کننده و تسکین دهنده مواجه شود، دیگر نمی سوزد.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥
naanak vin naavai nirbhau ko nahee jichar sabad na kare veechaar |1|ای نانک، بدون نام، و بدون تأمل در کلام شاباد، هیچکس بی باک نمی شود. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
bhekhee agan na bujhee chintaa hai man maeh |با پوشیدن لباس تشریفاتی، آتش خاموش نمی شود و ذهن پر از اضطراب می شود.
ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
varamee maaree saap na marai tiau nigure karam kamaeh |از بین بردن سوراخ مار، مار کشته نمی شود. درست مثل انجام اعمال بدون استاد است.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satigur daataa seveeai sabad vasai man aae |خدمت به بخشنده، گورو واقعی، شاباد در ذهن می ماند.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥
man tan seetal saant hoe trisanaa agan bujhaae |ذهن و بدن خنک و آرام می شود. صلح فرا می رسد و آتش آرزو خاموش می شود.
ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sukhaa sir sadaa sukh hoe jaa vichahu aap gavaae |آسایش عالی و آرامش پایدار زمانی حاصل می شود که شخص نفس را از درون ریشه کن کند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh udaasee so kare ji sach rahai liv laae |او به تنهایی تبدیل به یک گورموک جدا شده می شود که با عشق آگاهی خود را بر پروردگار واقعی متمرکز می کند.
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥
chintaa mool na hovee har naam rajaa aaghaae |اضطراب اصلاً بر او تأثیر نمی گذارد; او از نام خداوند راضی و راضی است.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
naanak naam binaa nah chhootteeai haumai pacheh pachaae |2|ای نانک، بدون نعم، هیچ کس نجات نمی یابد. آنها کاملاً توسط خودپرستی ویران شده اند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥
jinee har har naam dhiaaeaa tinee paaeiarre sarab sukhaa |کسانی که در خداوند، حر، حر، تعمق می کنند، همه آرامش و آسایش را به دست می آورند.
ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥
sabh janam tinaa kaa safal hai jin har ke naam kee man laagee bhukhaa |ثمربخش تمام زندگی کسانی است که در ذهن خود تشنه نام خداوند هستند.
ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥
jinee gur kai bachan aaraadhiaa tin visar ge sabh dukhaa |کسانی که خداوند را با ستایش از طریق کلام شاباد گورو می پرستند، تمام دردها و رنج های خود را فراموش می کنند.
ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥
te sant bhale gurasikh hai jin naahee chint paraaee chukhaa |آن گورسیخ ها مقدسین خوبی هستند که به هیچ چیز جز خداوند اهمیت نمی دهند.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥
dhan dhan tinaa kaa guroo hai jis amrit fal har laage mukhaa |6|خوشا، خوشا به حال گورویشان که دهانش طعم آمبروسیال نام خداوند را می چشد. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
kal meh jam jandaar hai hukame kaar kamaae |در عصر تاریک کالی یوگا، رسول مرگ دشمن زندگی است، اما طبق فرمان خداوند عمل می کند.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
gur raakhe se ubare manamukhaa dee sajaae |کسانی که توسط گورو محافظت می شوند نجات می یابند، در حالی که منموک های خودخواه مجازات خود را دریافت می کنند.
ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥
jamakaalai vas jag baandhiaa tis daa faroo na koe |دنیا تحت کنترل و در بند رسول مرگ است. هیچ کس نمی تواند او را عقب نگه دارد
ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jin jam keetaa so seveeai guramukh dukh na hoe |پس بپرستید آن که مرگ را آفرید. به عنوان گورمخ، هیچ دردی به تو نخواهد رسید.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh jam sevaa kare jin man sachaa hoe |1|ای نانک، مرگ در خدمت گورمخها است. پروردگار واقعی در ذهن آنها می ماند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ehaa kaaeaa rog bharee bin sabadai dukh haumai rog na jaae |این بدن پر از بیماری است. بدون کلام شاباد، درد بیماری نفس از بین نمی رود.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
satigur milai taa niramal hovai har naamo man vasaae |هنگامی که کسی با گورو واقعی ملاقات می کند، آنگاه به طور کامل پاک می شود و نام خداوند را در ذهن خود ثبت می کند.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaeaa sukhadaataa dukh visariaa sahaj subhaae |2|ای نانک، در حال تعمق در نعم، نام خداوند بخشنده، دردهای او خود به خود فراموش می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥
jin jagajeevan upadesiaa tis gur kau hau sadaa ghumaaeaa |من برای همیشه فدای گورو هستم، کسی که به من درباره خداوند، زندگی جهان آموخته است.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
tis gur kau hau khaneeai jin madhusoodan har naam sunaaeaa |من یک ذره فدای گورو هستم، عاشق شهد، که نام خداوند را نازل کرده است.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥
tis gur kau hau vaaranai jin haumai bikh sabh rog gavaaeaa |من فدای گورو هستم، کسی که مرا از بیماری مهلک خودپرستی درمان کرده است.
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥
tis satigur kau vadd pun hai jin avagan katt gunee samajhaaeaa |با شکوه و بزرگ است فضایل گورو که شر را ریشه کن کرد و مرا به فضیلت آموخت.