ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1040
ਸਰਬ ਨਿਰੰਜਨ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਨਾ ॥
sarab niranjan purakh sujaanaa |پروردگار اولیه در همه جا، بی آلایش و دانا است.
ਅਦਲੁ ਕਰੇ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਸਮਾਨਾ ॥
adal kare gur giaan samaanaa |او عدالت را اجرا می کند و در خرد معنوی گورو جذب می شود.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੈ ਗਰਦਨਿ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੬॥
kaam krodh lai garadan maare haumai lobh chukaaeaa |6|او میل جنسی و خشم را به گردن آنها می گیرد و آنها را می کشد. او خودخواهی و طمع را ریشه کن می کند. ||6||
ਸਚੈ ਥਾਨਿ ਵਸੈ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ॥
sachai thaan vasai nirankaaraa |در مکان حقیقی، خداوند بی شکل ساکن است.
ਆਪਿ ਪਛਾਣੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
aap pachhaanai sabad veechaaraa |هر که خود را درک کند، در کلام شاباد فکر می کند.
ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਨਿਵਾਸੁ ਨਿਰੰਤਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥
sachai mahal nivaas nirantar aavan jaan chukaaeaa |7|او میآید تا در اعماق عمارت واقعی حضورش اقامت کند و آمدن و رفتنش به پایان میرسد. ||7||
ਨਾ ਮਨੁ ਚਲੈ ਨ ਪਉਣੁ ਉਡਾਵੈ ॥
naa man chalai na paun uddaavai |ذهنش متزلزل نمی شود و بادهای هوس بر او کوبیده نمی شود.
ਜੋਗੀ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਵੈ ॥
jogee sabad anaahad vaavai |چنین یوگی جریان صوت نابسامان شاباد را به ارتعاش در می آورد.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਝੁਣਕਾਰੁ ਨਿਰਾਲਮੁ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਵਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥੮॥
panch sabad jhunakaar niraalam prabh aape vaae sunaaeaa |8|خود خدا موسیقی خالص پانچ شاباد را می نوازد، پنج صدای اولیه برای شنیدن. ||8||
ਭਉ ਬੈਰਾਗਾ ਸਹਜਿ ਸਮਾਤਾ ॥
bhau bairaagaa sahaj samaataa |در ترس از خدا، در جدایی، شخص به طور شهودی در پروردگار ادغام می شود.
ਹਉਮੈ ਤਿਆਗੀ ਅਨਹਦਿ ਰਾਤਾ ॥
haumai tiaagee anahad raataa |او با چشم پوشی از خودپرستی، با جریان صوتی ناپدید شده آغشته می شود.
ਅੰਜਨੁ ਸਾਰਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਾਇਆ ॥੯॥
anjan saar niranjan jaanai sarab niranjan raaeaa |9|با مرهم نورانیت، پروردگار مطهر شناخته می شود; پادشاه معصوم همه جا را فرا گرفته است. ||9||
ਦੁਖ ਭੈ ਭੰਜਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
dukh bhai bhanjan prabh abinaasee |خداوند ازلی و فنا ناپذیر است. او نابود کننده درد و ترس است.
ਰੋਗ ਕਟੇ ਕਾਟੀ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥
rog katte kaattee jam faasee |او بیماری را درمان می کند و حلقه مرگ را می زند.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ॥੧੦॥
naanak har prabh so bhau bhanjan gur miliaai har prabh paaeaa |10|ای ناناک، خداوند خداوند نابود کننده ترس است. با ملاقات با گورو، خداوند خداوند پیدا می شود. ||10||
ਕਾਲੈ ਕਵਲੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਜਾਣੈ ॥
kaalai kaval niranjan jaanai |کسی که پروردگار پاک را بشناسد مرگ را می جود.
ਬੂਝੈ ਕਰਮੁ ਸੁ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥
boojhai karam su sabad pachhaanai |کسی که کارما را درک می کند، کلام شاباد را درک می کند.
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪਿ ਪਛਾਣੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਚੋਜੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧੧॥
aape jaanai aap pachhaanai sabh tis kaa choj sabaaeaa |11|خودش می داند و خودش می فهمد. تمام این دنیا تمام بازی اوست. ||11||
ਆਪੇ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ॥
aape saahu aape vanajaaraa |او خودش بانکدار است و خودش تاجر است.
ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਪਰਖਣਹਾਰਾ ॥
aape parakhe parakhanahaaraa |خود ارزیاب ارزیابی می کند.
ਆਪੇ ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥
aape kas kasavattee laae aape keemat paaeaa |12|او خود سنگ محک خود را آزمایش می کند و خودش ارزش آن را برآورد می کند. ||12||
ਆਪਿ ਦਇਆਲਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭਿ ਧਾਰੀ ॥
aap deaal deaa prabh dhaaree |خود خداوند، پروردگار مهربان، لطف خود را عطا می کند.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥
ghatt ghatt rav rahiaa banavaaree |باغبان در هر دلی نفوذ می کند و نفوذ می کند.
ਪੁਰਖੁ ਅਤੀਤੁ ਵਸੈ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਗੁਰ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੩॥
purakh ateet vasai nihakeval gur purakhai purakh milaaeaa |13|خداوند خالص، اولیه و جدا شده در درون همه ساکن است. گورو، خداوند تجسم یافته، ما را به ملاقات خداوند خداوند هدایت می کند. ||13||
ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਗਰਬੁ ਗਵਾਏ ॥
prabh daanaa beenaa garab gavaae |خداوند حکیم و داناست; او مردان را از غرورشان پاک می کند.
ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੁ ਦਿਖਾਏ ॥
doojaa mettai ek dikhaae |با ریشه کن کردن دوگانگی، خداوند یگانه خود را آشکار می کند.
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਜੋਨੀ ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗਾਇਆ ॥੧੪॥
aasaa maeh niraalam jonee akul niranjan gaaeaa |14|چنین موجودی در میان امید بیتفاوت میماند و ستایش پروردگار بیعیب را میخواند که اصل و نسب ندارد. ||14||
ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
haumai mett sabad sukh hoee |او با از بین بردن خودخواهی، آرامش شاباد را به دست می آورد.
ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਈ ॥
aap veechaare giaanee soee |او تنها از نظر روحی عاقل است که به خویشتن خود می اندیشد.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਸੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਲਾਹਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥੨॥੧੯॥
naanak har jas har gun laahaa satasangat sach fal paaeaa |15|2|19|ای نانک، تسبیح جلال پروردگار، سود واقعی حاصل می شود. در سات سنگات، جماعت حقیقی، ثمره حقیقت به دست می آید. ||15||2||19||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |معرو، اول مهل:
ਸਚੁ ਕਹਹੁ ਸਚੈ ਘਰਿ ਰਹਣਾ ॥
sach kahahu sachai ghar rahanaa |حقیقت را بگو و در خانه حقیقت بمان.
ਜੀਵਤ ਮਰਹੁ ਭਵਜਲੁ ਜਗੁ ਤਰਣਾ ॥
jeevat marahu bhavajal jag taranaa |در حالی که هنوز زنده هستید مرده بمانید و از اقیانوس وحشتناک جهان عبور کنید.
ਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਗੁਰੁ ਬੇੜੀ ਤੁਲਹਾ ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇਆ ॥੧॥
gur bohith gur berree tulahaa man har jap paar langhaaeaa |1|گورو قایق، کشتی، قایق است. با تفکر در مورد خداوند در ذهن خود، به سوی دیگر منتقل خواهید شد. ||1||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਲੋਭ ਬਿਨਾਸਨੁ ॥
haumai mamataa lobh binaasan |از بین بردن خودخواهی، مالکیت و حرص،
ਨਉ ਦਰ ਮੁਕਤੇ ਦਸਵੈ ਆਸਨੁ ॥
nau dar mukate dasavai aasan |یکی از دروازه های نه گانه آزاد می شود و جایی در دروازه دهم به دست می آورد.
ਊਪਰਿ ਪਰੈ ਪਰੈ ਅਪਰੰਪਰੁ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥
aoopar parai parai aparanpar jin aape aap upaaeaa |2|بلند و بلند، دورترین و بی نهایت، خود را آفرید. ||2||
ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਵਹੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਤਰੀਐ ॥
guramat levahu har liv tareeai |با دریافت آموزههای گورو، و با محبت با خداوند هماهنگ میشویم، از آنجا عبور میکنیم.
ਅਕਲੁ ਗਾਇ ਜਮ ਤੇ ਕਿਆ ਡਰੀਐ ॥
akal gaae jam te kiaa ddareeai |با خواندن حمد پروردگار مطلق چرا باید از مرگ بترسد؟
ਜਤ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਤਤ ਤੁਮ ਹੀ ਅਵਰੁ ਨ ਦੁਤੀਆ ਗਾਇਆ ॥੩॥
jat jat dekhau tat tat tum hee avar na duteea gaaeaa |3|به هر کجا که نگاه می کنم فقط تو را می بینم. من اصلاً از دیگری نمی خوانم. ||3||
ਸਚੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਰਣਾ ॥
sach har naam sach hai saranaa |راست است نام خداوند، و حق است مقدس او.
ਸਚੁ ਗੁਰਸਬਦੁ ਜਿਤੈ ਲਗਿ ਤਰਣਾ ॥
sach gurasabad jitai lag taranaa |کلام شاباد گورو درست است، با درک آن، شخص منتقل می شود.
ਅਕਥੁ ਕਥੈ ਦੇਖੈ ਅਪਰੰਪਰੁ ਫੁਨਿ ਗਰਭਿ ਨ ਜੋਨੀ ਜਾਇਆ ॥੪॥
akath kathai dekhai aparanpar fun garabh na jonee jaaeaa |4|با گفتن ناگفته ها، شخص پروردگار نامتناهی را می بیند، و سپس، مجبور نیست دوباره وارد رحم تناسخ شود. ||4||
ਸਚ ਬਿਨੁ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥
sach bin sat santokh na paavai |بدون حقیقت، هیچ کس صداقت یا رضایت نمی یابد.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥
bin gur mukat na aavai jaavai |بدون گورو، هیچ کس آزاد نمی شود. آمدن و رفتن در تناسخ ادامه دارد.
ਮੂਲ ਮੰਤ੍ਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੫॥
mool mantru har naam rasaaein kahu naanak pooraa paaeaa |5|با خواندن مانترا مول، و نام خداوند، منبع شهد، می گوید ناناک، من پروردگار کامل را یافته ام. ||5||