ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1239
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਹਿ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kare soe saalaeh |چرا مخلوق را ستایش کنیم؟ ستایش خدایی را که همه را آفرید.
ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ॥
naanak ekee baaharaa doojaa daataa naeh |ای نانک، هیچ بخشنده ای جز پروردگار یکتا نیست.
ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥
karataa so saalaaheeai jin keetaa aakaar |ستایش پروردگار خالق را که خلقت را آفرید.
ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
daataa so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |ستایش آن بخشنده بزرگ را که همه را روزی می دهد.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਸਦੀਵ ਹੈ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥
naanak aap sadeev hai pooraa jis bhanddaar |ای نانک، گنج پروردگار جاوید سرازیر است.
ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੨॥
vaddaa kar saalaaheeai ant na paaraavaar |2|ستايش و ستايش كسى را كه نه پايانى دارد و نه حدى. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har kaa naam nidhaan hai seviaai sukh paaee |نام خداوند یک گنج است. خدمت به آن، آرامش حاصل می شود.
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਉਚਰਾਂ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਂਈ ॥
naam niranjan ucharaan pat siau ghar jaanee |نام مولای مطهر را می خوانم تا با عزت به خانه برگردم.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥
guramukh baanee naam hai naam ridai vasaaee |کلام گورمخ نعم است. من نعم را در قلبم ثبت می کنم.
ਮਤਿ ਪੰਖੇਰੂ ਵਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧਿਆੲਂੀ ॥
mat pankheroo vas hoe satiguroo dhiaaenee |پرنده عقل با مراقبه در گورو واقعی تحت کنترل فرد قرار می گیرد.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਨਾਮੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੪॥
naanak aap deaal hoe naame liv laaee |4|ای نانک، اگر خداوند مهربان شود، فانی عاشقانه به نعم می پردازد. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |سالوک، مهل دوم:
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕੈਸਾ ਬੋਲਣਾ ਜਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
tis siau kaisaa bolanaa ji aape jaanai jaan |چگونه می توانیم از او صحبت کنیم؟ فقط او خودش را می شناسد.
ਚੀਰੀ ਜਾ ਕੀ ਨਾ ਫਿਰੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
cheeree jaa kee naa firai saahib so paravaan |حکم او قابل اعتراض نیست. او پروردگار و سرور ماست.
ਚੀਰੀ ਜਿਸ ਕੀ ਚਲਣਾ ਮੀਰ ਮਲਕ ਸਲਾਰ ॥
cheeree jis kee chalanaa meer malak salaar |با فرمان او، حتی پادشاهان، اشراف و فرماندهان باید کنار بروند.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee bhalee kaar |هر چه رضای او باشد، ای نانک، نیکوکاری است.
ਜਿਨੑਾ ਚੀਰੀ ਚਲਣਾ ਹਥਿ ਤਿਨੑਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
jinaa cheeree chalanaa hath tinaa kichh naeh |به فرمان او راه می رویم. هیچ چیز در دست ما نیست
ਸਾਹਿਬ ਕਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ਹੋਇ ਉਠੀ ਕਰਲੈ ਪਾਹਿ ॥
saahib kaa furamaan hoe utthee karalai paeh |هنگامی که فرمان از جانب پروردگار و استاد ما می آید، همه باید برخیزند و به جاده بروند.
ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਹਿ ॥
jehaa cheeree likhiaa tehaa hukam kamaeh |همان گونه که حکم او صادر می شود، فرمان او نیز اطاعت می شود.
ਘਲੇ ਆਵਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ghale aaveh naanakaa sade utthee jaeh |1|آنها که فرستاده شده اند بیایند ای نانک. هنگامی که آنها را به عقب فرا می خوانند، می روند و می روند. ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਸਿਫਤਿ ਜਿਨਾ ਕਉ ਬਖਸੀਐ ਸੇਈ ਪੋਤੇਦਾਰ ॥
sifat jinaa kau bakhaseeai seee potedaar |کسانی که خداوند با ستایش خود برکت می دهد، نگهبانان واقعی گنج هستند.
ਕੁੰਜੀ ਜਿਨ ਕਉ ਦਿਤੀਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲੇ ਭੰਡਾਰ ॥
kunjee jin kau diteea tinaa mile bhanddaar |کسانی که با کلید برکت دارند - آنها به تنهایی گنج را دریافت می کنند.
ਜਹ ਭੰਡਾਰੀ ਹੂ ਗੁਣ ਨਿਕਲਹਿ ਤੇ ਕੀਅਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jah bhanddaaree hoo gun nikaleh te keeeh paravaan |آن گنجی که از آن فضیلت بیرون می آید - آن گنج مورد تایید است.
ਨਦਰਿ ਤਿਨੑਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਜਿਨੑਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nadar tinaa kau naanakaa naam jinaa neesaan |2|ای نانک، کسانی که از نگاه لطف او برخوردارند، نشان نعم را بر دوش دارند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸੁਣਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
naam niranjan niramalaa suniaai sukh hoee |نعم، نام خداوند، پاک و مطهر است. با شنیدن آن آرامش حاصل می شود.
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈਐ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥
sun sun man vasaaeeai boojhai jan koee |گوش دادن و شنیدن، در ذهن نهادینه شده است. چقدر نادر است آن موجود فروتن که آن را درک کند.
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
bahadiaa utthadiaa na visarai saachaa sach soee |با نشستن و برخاستن، هرگز او را فراموش نخواهم کرد که راست ترین حق است.
ਭਗਤਾ ਕਉ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
bhagataa kau naam adhaar hai naame sukh hoee |فدائیان او از حمایت نام او برخوردارند. به نام او آرامش می یابند.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੫॥
naanak man tan rav rahiaa guramukh har soee |5|ای نانک، او در ذهن و بدن نفوذ می کند و فرا می گیرد. او خداوند، کلام گورو است. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਹਿ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ॥
naanak tuleeeh tol je jeeo pichhai paaeeai |ای نانک وزن سنجیده می شود که روح بر ترازو نهاده شود.
ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਹਿ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਮਿਲੈ ॥
eikas na pujeh bol je poore pooraa kar milai |هیچ چیز به اندازه صحبت از کسی نیست که ما را کاملاً با پروردگار کامل متحد می کند.
ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥
vaddaa aakhan bhaaraa tol |جلال و بزرگ خواندن او چنین وزن سنگینی دارد.
ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀ ਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥
hor haulee matee haule bol |روشنفکران دیگر سبک وزن هستند. کلمات دیگر نیز سبک وزن هستند.
ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰੁ ॥
dharatee paanee parabat bhaar |وزن زمین و آب و کوه
ਕਿਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥
kiau kanddai tolai suniaar |- زرگر چگونه می تواند آن را روی ترازو وزن کند؟
ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥
tolaa maasaa ratak paae |چه وزنه هایی می توانند ترازو را متعادل کنند؟
ਨਾਨਕ ਪੁਛਿਆ ਦੇਇ ਪੁਜਾਇ ॥
naanak puchhiaa dee pujaae |ای نانک وقتی سوال می شود جواب داده می شود.
ਮੂਰਖ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੀ ਧਾਤੁ ॥
moorakh andhiaa andhee dhaat |احمق کور به اطراف می دود و کور را هدایت می کند.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਨਿ ਆਪੁ ॥੧॥
keh keh kahan kahaaein aap |1|هر چه بیشتر بگویند، بیشتر خود را لو می دهند. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸੁਨਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੀ ਆਖਿ ॥
aakhan aaukhaa sunan aaukhaa aakh na jaapee aakh |خواندن آن دشوار است. گوش دادن به آن دشوار است با دهان نمی توان آن را خواند.
ਇਕਿ ਆਖਿ ਆਖਹਿ ਸਬਦੁ ਭਾਖਹਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
eik aakh aakheh sabad bhaakheh aradh uradh din raat |برخی با دهان سخن می گویند و کلام شاباد - پست و بلندی، روز و شب را سر می دهند.
ਜੇ ਕਿਹੁ ਹੋਇ ਤ ਕਿਹੁ ਦਿਸੈ ਜਾਪੈ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਤਿ ॥
je kihu hoe ta kihu disai jaapai roop na jaat |اگر او چیزی بود، آنگاه آشکار می شد. شکل و حالت او دیده نمی شود.
ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
sabh kaaran karataa kare ghatt aaughatt ghatt thaap |خداوند خالق همه اعمال را انجام می دهد. او در قلوب بالا و پایین مستقر است.