ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1239
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |இரண்டாவது மெஹல்:
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਹਿ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kare soe saalaeh |படைத்த உயிரினத்தை ஏன் புகழ்வது? அனைத்தையும் படைத்தவரைப் போற்றுங்கள்.
ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ॥
naanak ekee baaharaa doojaa daataa naeh |ஓ நானக், ஒரே இறைவனைத் தவிர வேறு கொடுப்பவர் இல்லை.
ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰੁ ॥
karataa so saalaaheeai jin keetaa aakaar |படைப்பைப் படைத்த படைப்பாளி இறைவனைப் போற்றுங்கள்.
ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥
daataa so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |அனைவருக்கும் உணவளிக்கும் பெரிய கொடையாளியைப் போற்றுங்கள்.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਸਦੀਵ ਹੈ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥
naanak aap sadeev hai pooraa jis bhanddaar |ஓ நானக், நித்திய இறைவனின் பொக்கிஷம் நிரம்பி வழிகிறது.
ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੨॥
vaddaa kar saalaaheeai ant na paaraavaar |2|முடிவும் வரம்பும் இல்லாத ஒருவரைப் புகழ்ந்து போற்றுங்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har kaa naam nidhaan hai seviaai sukh paaee |கர்த்தருடைய நாமம் ஒரு பொக்கிஷம். அதை சேவிப்பதால் அமைதி கிடைக்கும்.
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਉਚਰਾਂ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਂਈ ॥
naam niranjan ucharaan pat siau ghar jaanee |நான் மாசற்ற இறைவனின் நாமத்தை ஜபிக்கிறேன், அதனால் நான் மரியாதையுடன் வீட்டிற்குச் செல்வேன்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥
guramukh baanee naam hai naam ridai vasaaee |குர்முகின் சொல் நாம்; நான் என் இதயத்தில் நாமத்தை பதிக்கிறேன்.
ਮਤਿ ਪੰਖੇਰੂ ਵਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧਿਆੲਂੀ ॥
mat pankheroo vas hoe satiguroo dhiaaenee |உண்மையான குருவை தியானிப்பதன் மூலம் புத்தி என்ற பறவை ஒருவரின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வருகிறது.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਨਾਮੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੪॥
naanak aap deaal hoe naame liv laaee |4|ஓ நானக், இறைவன் கருணை காட்டினால், அந்த மனிதர் அன்புடன் நாமத்திற்கு இசைவார். ||4||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕੈਸਾ ਬੋਲਣਾ ਜਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
tis siau kaisaa bolanaa ji aape jaanai jaan |நாம் எப்படி அவரைப் பற்றி பேச முடியும்? அவன் மட்டுமே தன்னை அறிவான்.
ਚੀਰੀ ਜਾ ਕੀ ਨਾ ਫਿਰੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
cheeree jaa kee naa firai saahib so paravaan |அவரது ஆணையை சவால் செய்ய முடியாது; அவரே நமது மேலான இறைவன் மற்றும் எஜமானர்.
ਚੀਰੀ ਜਿਸ ਕੀ ਚਲਣਾ ਮੀਰ ਮਲਕ ਸਲਾਰ ॥
cheeree jis kee chalanaa meer malak salaar |அவரது ஆணையின்படி, அரசர்கள், பிரபுக்கள் மற்றும் தளபதிகள் கூட பதவி விலக வேண்டும்.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee bhalee kaar |நானக், அவருடைய விருப்பத்திற்குப் பிரியமானது எதுவோ அது ஒரு நல்ல செயல்.
ਜਿਨੑਾ ਚੀਰੀ ਚਲਣਾ ਹਥਿ ਤਿਨੑਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
jinaa cheeree chalanaa hath tinaa kichh naeh |அவருடைய ஆணைப்படி, நாங்கள் நடக்கிறோம்; எதுவும் நம் கையில் இல்லை.
ਸਾਹਿਬ ਕਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ਹੋਇ ਉਠੀ ਕਰਲੈ ਪਾਹਿ ॥
saahib kaa furamaan hoe utthee karalai paeh |எங்கள் ஆண்டவரும் ஆண்டவருமானவர்களிடமிருந்து உத்தரவு வரும்போது, அனைவரும் எழுந்து சாலையில் செல்ல வேண்டும்.
ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਹਿ ॥
jehaa cheeree likhiaa tehaa hukam kamaeh |அவருடைய ஆணை பிறப்பிக்கப்படுவதால், அவருடைய கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிகிறது.
ਘਲੇ ਆਵਹਿ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ghale aaveh naanakaa sade utthee jaeh |1|அனுப்பப்பட்டவர்கள் வாருங்கள், ஓ நானக்; அவர்கள் திரும்ப அழைக்கப்பட்டால், அவர்கள் புறப்பட்டுச் செல்கிறார்கள். ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |இரண்டாவது மெஹல்:
ਸਿਫਤਿ ਜਿਨਾ ਕਉ ਬਖਸੀਐ ਸੇਈ ਪੋਤੇਦਾਰ ॥
sifat jinaa kau bakhaseeai seee potedaar |கர்த்தர் தம்முடைய துதிகளால் ஆசீர்வதிக்கப்படுபவர்கள், புதையலைக் காப்பாற்றுபவர்கள்.
ਕੁੰਜੀ ਜਿਨ ਕਉ ਦਿਤੀਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲੇ ਭੰਡਾਰ ॥
kunjee jin kau diteea tinaa mile bhanddaar |திறவுகோல் அருளப்பட்டவர்கள் - அவர்கள் மட்டுமே பொக்கிஷத்தைப் பெறுகிறார்கள்.
ਜਹ ਭੰਡਾਰੀ ਹੂ ਗੁਣ ਨਿਕਲਹਿ ਤੇ ਕੀਅਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jah bhanddaaree hoo gun nikaleh te keeeh paravaan |அந்தப் பொக்கிஷம், அதில் இருந்து அறம் பெருகும் - அந்தப் பொக்கிஷம் அங்கீகரிக்கப்பட்டது.
ਨਦਰਿ ਤਿਨੑਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਜਿਨੑਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nadar tinaa kau naanakaa naam jinaa neesaan |2|அவருடைய கருணைப் பார்வையால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள், ஓ நானக், நாமத்தின் அடையாளத்தைத் தாங்குகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸੁਣਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
naam niranjan niramalaa suniaai sukh hoee |நாமம், இறைவனின் நாமம், மாசற்றது, தூய்மையானது; அதைக் கேட்டால் அமைதி கிடைக்கும்.
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈਐ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥
sun sun man vasaaeeai boojhai jan koee |கேட்பதும், கேட்பதும், மனதில் பதிந்துள்ளது; அதை உணரும் அந்த எளியவர் எவ்வளவு அரிதானவர்.
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
bahadiaa utthadiaa na visarai saachaa sach soee |உட்கார்ந்து எழுந்து நின்று, நான் அவரை ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன், உண்மையின் உண்மை.
ਭਗਤਾ ਕਉ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
bhagataa kau naam adhaar hai naame sukh hoee |அவருடைய பக்தர்களுக்கு அவருடைய நாமத்தின் ஆதரவு உண்டு; அவருடைய நாமத்தில் அவர்கள் சமாதானத்தைக் காண்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੫॥
naanak man tan rav rahiaa guramukh har soee |5|ஓ நானக், அவர் மனதிலும் உடலிலும் ஊடுருவி வியாபிக்கிறார்; அவர் இறைவன், குருவின் வார்த்தை. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਹਿ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ॥
naanak tuleeeh tol je jeeo pichhai paaeeai |ஓ நானக், ஆன்மாவை தராசில் வைக்கும்போது எடை எடைபோடுகிறது.
ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਹਿ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਮਿਲੈ ॥
eikas na pujeh bol je poore pooraa kar milai |பரிபூரண இறைவனுடன் நம்மை முழுமையாக இணைக்கும் ஒருவரைப் பற்றி பேசுவதற்கு நிகரானது எதுவுமில்லை.
ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥
vaddaa aakhan bhaaraa tol |அவரை மகிமையுள்ளவர் மற்றும் பெரியவர் என்று அழைப்பதற்கு இவ்வளவு பெரிய எடை உள்ளது.
ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀ ਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥
hor haulee matee haule bol |மற்ற அறிவுஜீவிகள் இலகுவானவை; மற்ற வார்த்தைகளும் இலகுவானவை.
ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰੁ ॥
dharatee paanee parabat bhaar |பூமி, நீர் மற்றும் மலைகளின் எடை
ਕਿਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਨਿਆਰੁ ॥
kiau kanddai tolai suniaar |- பொற்கொல்லன் அதை எப்படி தராசில் எடை போட முடியும்?
ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥
tolaa maasaa ratak paae |என்ன எடைகள் அளவை சமநிலைப்படுத்த முடியும்?
ਨਾਨਕ ਪੁਛਿਆ ਦੇਇ ਪੁਜਾਇ ॥
naanak puchhiaa dee pujaae |ஓ நானக், கேள்வி கேட்டபோது, பதில் அளிக்கப்பட்டது.
ਮੂਰਖ ਅੰਧਿਆ ਅੰਧੀ ਧਾਤੁ ॥
moorakh andhiaa andhee dhaat |குருட்டு முட்டாள் சுற்றி ஓடுகிறான், பார்வையற்றவர்களை வழிநடத்துகிறான்.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਨਿ ਆਪੁ ॥੧॥
keh keh kahan kahaaein aap |1|அவர்கள் எவ்வளவு அதிகமாகச் சொல்கிறார்களோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவர்கள் தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸੁਨਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪੀ ਆਖਿ ॥
aakhan aaukhaa sunan aaukhaa aakh na jaapee aakh |அதைப் பாடுவது கடினம்; அதைக் கேட்பது கடினம். அதை வாயால் உச்சரிக்க முடியாது.
ਇਕਿ ਆਖਿ ਆਖਹਿ ਸਬਦੁ ਭਾਖਹਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
eik aakh aakheh sabad bhaakheh aradh uradh din raat |சிலர் தங்கள் வாயால் பேசுகிறார்கள் மற்றும் ஷபாத்தின் வார்த்தையை உச்சரிக்கிறார்கள் - தாழ்ந்த மற்றும் உயர்ந்த, இரவும் பகலும்.
ਜੇ ਕਿਹੁ ਹੋਇ ਤ ਕਿਹੁ ਦਿਸੈ ਜਾਪੈ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਤਿ ॥
je kihu hoe ta kihu disai jaapai roop na jaat |அவர் ஏதோவொன்றாக இருந்தால், அவர் காணப்படுவார். அவனுடைய வடிவத்தையும், நிலையையும் காண முடியாது.
ਸਭਿ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
sabh kaaran karataa kare ghatt aaughatt ghatt thaap |படைத்த இறைவன் அனைத்து செயல்களையும் செய்கிறான்; உயர்ந்தோர் மற்றும் தாழ்ந்தவர்களின் இதயங்களில் அவர் நிலைபெற்றுள்ளார்.