ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 351

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥

kahai naanak chhapai kiau chhapiaa ekee ekee vandd deea |4|7|

நானக் கூறுகிறார், மறைப்பதன் மூலம், இறைவனை எப்படி மறைக்க முடியும்? ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் பங்கை ஒவ்வொன்றாக கொடுத்துள்ளார். ||4||7||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ஆசா, முதல் மெஹல்:

ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਬੇਲਿ ਬਿਸਥਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਹੂਆ ॥

karam karatoot bel bisathaaree raam naam fal hooaa |

நல்ல செயல்கள் மற்றும் பண்புகளின் கொடி பரவி, அது இறைவனின் நாமத்தின் கனியைத் தாங்குகிறது.

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਜਨਿ ਕੀਆ ॥੧॥

tis roop na rekh anaahad vaajai sabad niranjan keea |1|

பெயருக்கு வடிவம் அல்லது அவுட்லைன் இல்லை; இது தாக்கப்படாத ஒலி மின்னோட்டத்துடன் அதிர்கிறது; ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், மாசற்ற இறைவன் வெளிப்பட்டான். ||1||

ਕਰੇ ਵਖਿਆਣੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥

kare vakhiaan jaanai je koee |

இதைப் பற்றித் தெரிந்தால்தான் பேச முடியும்.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

amrit peevai soee |1| rahaau |

அவர் மட்டும் அமுத அமிர்தத்தில் அருந்துகிறார். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਸੇ ਮਸਤ ਭਏ ਹੈ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ॥

jina peea se masat bhe hai tootte bandhan faahe |

அதைக் குடிப்பவர்கள் பரவசம் அடைகிறார்கள்; அவர்களின் பிணைப்புகளும் கட்டுகளும் துண்டிக்கப்படுகின்றன.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਛੋਡੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਲਾਹੇ ॥੨॥

jotee jot samaanee bheetar taa chhodde maaeaa ke laahe |2|

ஒருவரின் ஒளி தெய்வீக ஒளியில் கலக்கும் போது, மாயா மீதான ஆசை முடிவுக்கு வருகிறது. ||2||

ਸਰਬ ਜੋਤਿ ਰੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥

sarab jot roop teraa dekhiaa sagal bhavan teree maaeaa |

எல்லா விளக்குகளிலும், நான் உங்கள் வடிவத்தைக் காண்கிறேன்; உலகங்கள் அனைத்தும் உனது மாயா.

ਰਾਰੈ ਰੂਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥੩॥

raarai roop niraalam baitthaa nadar kare vich chhaaeaa |3|

ஆரவாரங்கள் மற்றும் வடிவங்களுக்கு மத்தியில், அவர் அமைதியான பற்றின்மையில் அமர்ந்திருக்கிறார்; மாயையில் ஆழ்ந்திருப்பவர்கள் மீது அவர் தனது அருள் பார்வையை அருளுகிறார். ||3||

ਬੀਣਾ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰਾ ॥

beenaa sabad vajaavai jogee darasan roop apaaraa |

ஷபாத் வாத்தியத்தில் இசைக்கும் யோகிக்கு எல்லையற்ற அழகிய இறைவனின் அருள் தரிசனம் கிடைக்கிறது.

ਸਬਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਸੋ ਸਹੁ ਰਾਤਾ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੮॥

sabad anaahad so sahu raataa naanak kahai vichaaraa |4|8|

அவர், இறைவன், வார்த்தையின் தாக்கப்படாத ஷபாத்தில் மூழ்கியிருக்கிறார், தாழ்மையான மற்றும் சாந்தகுணமுள்ள நானக் கூறுகிறார். ||4||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ஆசா, முதல் மெஹல்:

ਮੈ ਗੁਣ ਗਲਾ ਕੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰ ॥

mai gun galaa ke sir bhaar |

என் வார்த்தைகளின் சுமையை என் தலையில் சுமப்பது என் அறம்.

ਗਲੀ ਗਲਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥

galee galaa sirajanahaar |

உண்மையான வார்த்தைகள் படைத்த இறைவனின் வார்த்தைகள்.

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਬਾਦਿ ॥

khaanaa peenaa hasanaa baad |

உண்பதும் குடிப்பதும் சிரிப்பதும் எவ்வளவு பயனற்றவை.

ਜਬ ਲਗੁ ਰਿਦੈ ਨ ਆਵਹਿ ਯਾਦਿ ॥੧॥

jab lag ridai na aaveh yaad |1|

இறைவன் இதயத்தில் போற்றப்படாவிட்டால்! ||1||

ਤਉ ਪਰਵਾਹ ਕੇਹੀ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

tau paravaah kehee kiaa keejai |

வேறு எதற்கும் ஒருவர் ஏன் கவலைப்பட வேண்டும்,

ਜਨਮਿ ਜਨਮਿ ਕਿਛੁ ਲੀਜੀ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

janam janam kichh leejee leejai |1| rahaau |

அவரது வாழ்நாள் முழுவதும், அவர் சேகரிக்கத் தகுதியானதைச் சேகரித்தால்? ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮਤਾਗਲੁ ਮਤਾ ॥

man kee mat mataagal mataa |

மனதின் புத்தி யானை குடிகொண்டதைப் போன்றது.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਬੋਲੀਐ ਸਭੁ ਖਤੋ ਖਤਾ ॥

jo kichh boleeai sabh khato khataa |

ஒருவர் எதைச் சொன்னாலும் அது முற்றிலும் தவறானது, பொய்யில் மிகவும் தவறானது.

ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥

kiaa muhu lai keechai aradaas |

எனவே நாம் எந்த முகத்தை அணிந்து கொண்டு பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும்?

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥

paap pun due saakhee paas |2|

நல்லொழுக்கம் மற்றும் தீமை இரண்டும் சாட்சிகளாக அருகில் இருக்கும்போது? ||2||

ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਤੈਸਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥

jaisaa toon kareh taisaa ko hoe |

நீங்கள் எங்களை உருவாக்கும்போது, நாங்களும் ஆகிறோம்.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

tujh bin doojaa naahee koe |

நீங்கள் இல்லாமல், வேறு யாரும் இல்லை.

ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਤੇਹੀ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥

jehee toon mat dehi tehee ko paavai |

நீர் அருளும் புரிதலைப் போலவே நாங்களும் பெறுவோம்.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ॥੩॥

tudh aape bhaavai tivai chalaavai |3|

உமது விருப்பம் போல், நீ எங்களை வழிநடத்துகிறாய். ||3||

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰੀਆ ਪਰਵਾਰ ॥

raag ratan pareea paravaar |

தெய்வீக படிக இணக்கங்கள், அவர்களின் துணைவிகள் மற்றும் அவர்களின் வான குடும்பங்கள்

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰ ॥

tis vich upajai amrit saar |

அவற்றிலிருந்து, அமுத அமிர்தத்தின் சாரம் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਇਹੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥

naanak karate kaa ihu dhan maal |

ஓ நானக், இது படைத்த இறைவனின் செல்வமும் சொத்தும் ஆகும்.

ਜੇ ਕੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥੯॥

je ko boojhai ehu beechaar |4|9|

இந்த இன்றியமையாத யதார்த்தத்தை மட்டும் புரிந்து கொண்டால்! ||4||9||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ஆசா, முதல் மெஹல்:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਤਾ ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥

kar kirapaa apanai ghar aaeaa taa mil sakheea kaaj rachaaeaa |

அவருடைய அருளால் அவர் என் வீட்டிற்கு வந்தபோது, எனது திருமணத்தைக் கொண்டாட என் தோழர்கள் ஒன்று கூடினர்.

ਖੇਲੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਹੁ ਵੀਆਹਣ ਆਇਆ ॥੧॥

khel dekh man anad bheaa sahu veeaahan aaeaa |1|

இந்த நாடகத்தைப் பார்த்து, என் மனம் ஆனந்தமடைந்தது; என் கணவர் ஆண்டவர் என்னை திருமணம் செய்ய வந்துள்ளார். ||1||

ਗਾਵਹੁ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥

gaavahu gaavahu kaamanee bibek beechaar |

எனவே பாடுங்கள் - ஆம், மணப்பெண்களே, ஞானம் மற்றும் பிரதிபலிப்பு பாடல்களைப் பாடுங்கள்.

ਹਮਰੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hamarai ghar aaeaa jagajeevan bhataar |1| rahaau |

என் துணைவியார், உலக வாழ்க்கை, என் வீட்டிற்கு வந்துள்ளார். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹਮਰਾ ਵੀਆਹੁ ਜਿ ਹੋਆ ਜਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਾਨਿਆ ॥

guroo duaarai hamaraa veeaahu ji hoaa jaan sahu miliaa taan jaaniaa |

குருவின் வாசலான குருத்வாராவிற்குள் நான் திருமணம் செய்துகொண்டபோது, நான் என் கணவரைச் சந்தித்தேன், அவரை அறிந்தேன்.

ਤਿਹੁ ਲੋਕਾ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਹੈ ਆਪੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥

tihu lokaa meh sabad raviaa hai aap geaa man maaniaa |2|

அவனுடைய ஷபாத்தின் வார்த்தை மூன்று உலகங்களிலும் வியாபித்திருக்கிறது; என் ஈகோ அமைதியான போது, என் மனம் மகிழ்ச்சி அடைந்தது. ||2||

ਆਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਹੋਰਨਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਈ ॥

aapanaa kaaraj aap savaare horan kaaraj na hoee |

அவரே தனது சொந்த விவகாரங்களை ஏற்பாடு செய்கிறார்; அவருடைய காரியங்களை வேறு யாராலும் ஏற்பாடு செய்ய முடியாது.

ਜਿਤੁ ਕਾਰਜਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥

jit kaaraj sat santokh deaa dharam hai guramukh boojhai koee |3|

இந்தத் திருமணத்தின் மூலம், உண்மை, மனநிறைவு, கருணை மற்றும் நம்பிக்கை ஆகியவை உருவாகின்றன; ஆனால் அதை புரிந்து கொள்ளும் அந்த குர்முகன் எவ்வளவு அரிதானவர்! ||3||